a118390的部落格

Kanta ng Simbahang Kristiyano "Ang Gawain ng Diyos ay Labanan ang mga Konsepto ng Tao" [Hymn MV]
 1. Mula sa paglikha ng mundo hanggang sa kasalukuyan, ang Diyos ay gumawa ng napakaraming nakakalito at hindi katanggap-tanggap na mga gawa, at nagsabi ng napakaraming salita na nagpahirap sa mga tao na pagalingin ang kanilang mga konsepto, gayunpaman, hindi Siya kailanman huminto sa Kanyang gawain dahil sa napakaraming paghihirap para sa mga tao. 

📙🌏❤️‍🔥✝️☪️☯️☮️✡️🔯☦️🕎
❤️‍🔥Ketika kilat menyambar dari Timur, yang juga merupakan momen saat Aku mulai mengucapkan firman-Ku—ketika kilat menyambar, seluruh alam semesta diterangi, dan perubahan terjadi pada semua bintang. Seluruh umat manusia seolah-olah telah dipilah. Di bawah berkas sinar cahaya dari Timur ini, seluruh umat manusia terungkap dalam bentuk asli mereka, mata mereka tersilau, tidak yakin harus berbuat apa, apalagi bagaimana menyembunyikan sisi buruk mereka. Mereka juga seperti binatang yang melarikan diri dari cahaya-Ku dan berlindung dalam gua-gua di gunung—tetapi tak seorang pun dari antara mereka yang dapat terhindar dari cahaya-Ku. Semua manusia tercengang, semua sedang menunggu, semua sedang menyaksikan; dengan kedatangan cahaya-Ku, semua manusia bersukacita pada hari mereka dilahirkan, dan demikian pula semua manusia mengutuk hari mereka dilahirkan. 

🩷💜💝 ALMIGHTY GOD SAYS 💝💜🩷
😫🫨 Sinasabi ng ilang tao na wala silang tiwaling disposisyon, na hindi sila mayabang. Anong klaseng mga tao ito? Ang mga taong ito ay walang katinuan, at sila rin ang pinakahangal at pinakamayabang sa lahat. Sa katunayan, mas mayabang at suwail pa sila kaysa kaninuman; kapag mas sinasabi ng isang tao na wala siyang mga tiwaling disposisyon, mas mayabang siya at mapagmagaling. Bakit nagagawa ng iba na kilalanin ang sarili nila, at tanggapin ang paghatol ng Diyos, subalit ikaw ay hindi? Bukod-tangi ka ba? Santo ka ba? Namumuhay ka bang nakahiwalay sa ibang tao? Hindi mo inaamin na labis nang nagawang tiwali ni Satanas ang sangkatauhan, na may tiwaling disposisyon ang lahat. Ibig sabihin nito ay hindi mo talaga nauunawaan ang katotohanan, at ikaw ang pinakasuwail, pinakamangmang, at pinakamayabang sa lahat. Ayon sa iyo, maraming mabubuting tao sa mundo at iilan-ilan lang na masama—kaya bakit ito puno ng kadiliman, puno ng karumihan at katiwalian, puno ng hidwaan? Bakit, sa mundo ng mga tao, nangunguha at nagnanakaw ang lahat sa isa’t isa? Maging ang mga nananalig sa Diyos ay hindi naiiba. Laging naglalaban-laban at nag-aaway-away ang mga tao. At saan nagmumula ang sigalutang ito? Siyempre, ito ay resulta ng kanilang tiwaling kalikasan, ang mismong pagpapamalas ng kanilang mga tiwaling disposisyon. Ang mga taong may tiwaling kalikasan ay may kayabangan at paghihimagsik na lumalabas mula sa kanila; iyong mga namumuhay sa isang satanikong disposisyon ay palaaway at mapanlaban. Ang mga palaaway at mapanlaban ang pinakamayayabang na tao sa lahat, hindi sila nagpapasakop kaninuman. Bakit madalas ipagtapat ng mga tao ang kanilang mga kasalanan ngunit hindi sila nagsisisi? Bakit sila nananalig sa Diyos ngunit hindi nila maisagawa ang katotohanan? Bakit sila nananalig sa Diyos nang maraming taon, ngunit hindi nila magawang umayon sa Kanya? Ang lahat ng ito ay dahil sa mayabang na kalikasan ng mga tao. Ang sangkatauhan ay palagi nang naghihimagsik at lumalaban sa Diyos, lubusang ayaw tanggapin ang katotohanan, at kinasusuklaman at tinatanggihan pa nga ang katotohanan. Hindi ito sa kadahilanang masyadong mataas ang mga hinihingi ng Diyos sa mga tao, kundi dahil masyadong mabangis at walang awang nilalabanan ng mga tao ang Diyos, labis-labis kung kaya’t gagawin nilang kaaway nila ang Diyos at ipapako Siya sa krus. Hindi ba’t masyadong mabangis, mayabang, at hindi makatwiran ang gayong tiwaling sangkatauhan? Ang Diyos ay nagpapahayag ng napakaraming katotohanan, Siya ay nahahabag at nagliligtas sa mga tao, at nagpapatawad sa kanilang mga kasalanan—ngunit hindi man lang tinatanggap ng sangkatauhan ang katotohanan, palagi nilang kinokondena at nilalabanan ang Diyos, at ginagawang hindi maipagkakasundo sa Diyos ang kanilang sarili. Ngayon, sa anong antas ang ugnayan ng sangkatauhan sa Diyos? Ang tao ay naging kaaway na ng Diyos, ang Kanyang kabaligtaran. Nagpapahayag ang Diyos ng katotohanan upang ihayag, hatulan, at iligtas ang mga tao; hindi ito tinatanggap ng mga tao at hindi nila Siya binibigyan ng pansin. Hindi ginagawa ng mga tao ang hinihingi ng Diyos sa kanila; sa halip ay ginagawa nila ang mga bagay na kinasusuklaman at kinamumuhian Niya. Ipinapahayag ng Diyos ang katotohanan, ngunit isinasantabi ito ng mga tao. Hinahatulan at pinarurusahan ng Diyos ang mga tiwaling disposisyon ng mga tao, at bukod sa hindi nila tinatanggap ang katotohanan, nakikipagtalo at nag-aalsa pa sila laban sa Kanya. Gaano kayabang ang mga tao? Ang tiwaling sangkatauhan ay buong tapang na itinatatwa at nilalabanan ang Diyos. Kahit pa nananalig sila sa Diyos, palagi silang naghahangad ng malaking kayamanan, gantimpala, at pagpasok sa kaharian ng langit; gusto rin nilang maging mga pinuno at magkaroon ng awtoridad. Ito ang modelong representasyon ng kayabangan, ang napakatiwaling disposisyon ng tao.💔💘

✨Sabi ng Makapangyarihang Diyos, 
“Ano ang inaasahan ng Diyos sa isang taong inatasan Niya ng partikular na gampanin sa iglesia? Unang-una, umaasa ang Diyos na responsable at masipag siya, na tatratuhin niya ang gampanin nang may mataas na pagpapahalaga, at gagawin ito nang mabuti. Pangalawa, umaasa ang Diyos na siya ay isang taong mapagkakatiwalaan, na kahit gaano pa katagal ang abutin niya, at kahit gaano pa magbago ang kapaligiran niya, hindi magbabago ang pagpapahalaga niya sa responsabilidad, at masusubok na matibay ang kanyang karakter. Kung isa siyang mapagkakatiwalaang tao, panatag ang Diyos. Hindi na Niya susubaybayan o kukumustahin ang bagay na ito dahil sa kaibuturan Niya, may tiwala ang Diyos sa kanya. Kapag ibinibigay ng Diyos ang gampaning ito sa kanya, siguradong makukumpleto niya ito nang walang anumang pagkakamali. Kapag ipinagkakatiwala ng Diyos sa mga tao ang isang gampanin, hindi ba ito ang nais Niya? (Ito nga ang nais Niya.) Kaya sa sandaling maunawaan mo ang kalooban ng Diyos, ano ang dapat mong gawin para pagkatiwalaan ka ng Diyos o paboran ka Niya? Maraming pagkakataon kung kailan ang pagganap at pag-uugali ng mga tao, at ang saloobin kung paano nila hinaharap ang kanilang tungkulin ay nagiging dahilan para sila mismo ay kamuhian ang kanilang sarili. Kaya paano mo nagagawang hingin na paboran ka ng Diyos at biyayaan ka, o bigyan ka ng espesyal na pagtrato? Hindi ba’t wala ito sa katwiran? (Oo, wala nga.) Kahit nga ikaw ay mababa ang tingin mo sa iyong sarili, kahit nga ikaw ay namumuhi sa iyong sarili, kaya kahibangan naman na hingin mo na paboran ka ng Diyos. Kaya, kung gusto mong paboran ka ng Diyos, dapat kahit papaano ay magawa kang pagkatiwalaan ng ibang tao. Kung gusto mong pagkatiwalaan ka ng iba, paboran ka, maging maganda ang tingin nila sa iyo, dapat maging kagalang-galang ka man lang, responsable, totoo sa iyong salita, at mapagkakatiwalaan. Paano naman kapag nasa harapan ng Diyos? Kung responsable, masipag, at matapat ka rin sa pagganap mo sa iyong tungkulin, halos natupad mo na ang mga hinihingi ng Diyos sa iyo. Kung magkagayon ay may pag-asang makamit mo ang pagsang-ayon ng Diyos, hindi ba?” (Ang Salita, Vol. V. Ang mga Responsabilidad ng mga Lider at Manggagawa. Pagkilala sa mga Huwad na Lider (8)).

全能神經典話語《信神怎樣進入真理實際的話語》選段497-498
（十三）怎樣脱離撒但權勢達到蒙拯救的話語

☘️🌹📚📖Firman Tuhan saat Teduh 4/3/2025🌹☘️
Setiap Manusia yang percaya kepada Tuhan tidak akan membantah jika Tuhan yang memerintah dan berdaulat atas hidup manusia 😊mari kita baca bersama dan renungkan 

DIEU TOUT PUISSANT dit : La trahison est la source de la résistance de toute personne à Dieu. C’est un problème qui n’existe que chez l’homme et non en Moi. Certains demanderont : puisque tous les hommes vivent dans le monde, tout comme Christ, pourquoi tous les hommes ont-ils une nature qui trahit Dieu, mais pas Christ ? C’est un problème qui doit vous être expliqué clairement.
L’existence de l’humanité est fondée sur la réincarnation répétée de l’âme. En d’autres termes, chaque personne gagne une vie humaine de chair quand son âme est réincarnée. Une fois que le corps d’une personne est né, sa vie continue jusqu’à l’ultime limite de la chair, c’est-à-dire le moment final où l’âme quitte sa carcasse. Ce processus se répète constamment, l’âme d’une personne allant et venant encore et encore, maintenant ainsi l’existence de l’humanité. La vie de la chair est aussi la vie de l’âme de l’homme, et l’âme de l’homme soutient l’existence de sa chair. C’est-à-dire que la vie de chaque personne vient de son âme et que la vie n’est pas inhérente à la chair. Donc, la nature de l’homme vient de l’âme, non de la chair. Seule l’âme de chaque personne sait comment elle a subi les tentations, l’affliction et la corruption de Satan. Ces choses-là ne peuvent pas être connues par la chair de l’homme. En conséquence, l’humanité devient inconsciemment de plus en plus souillée, mauvaise et enténébrée, tandis que la distance entre Moi et l’homme grandit de plus en plus, et la vie devient de plus en plus obscure pour l’humanité. Satan tient les âmes des hommes entre ses mains. Ainsi, il va sans dire que la chair de l’homme a également été occupée par Satan. Comment une telle chair et de tels humains pourraient-ils ne pas résister à Dieu ? Comment pourraient-ils être intrinsèquement compatibles avec Lui ? La raison pour laquelle J’ai précipité Satan hors des cieux est qu’il M’a trahi. Comment, alors, les humains pourraient-ils être libérés de leur engagement ? C’est la raison pour laquelle la trahison fait partie de la nature humaine. J’ai confiance dans le fait qu’une fois que vous comprendrez ce raisonnement, vous devriez avoir aussi une certaine croyance en l’essence de Christ. La chair revêtue par l’Esprit de Dieu est la propre chair de Dieu. L’Esprit de Dieu est suprême ; Il est tout-puissant, saint et juste. De même, Sa chair est également suprême, toute-puissante, sainte et juste. Une telle chair ne peut faire que ce qui est juste et bénéfique pour l’humanité, ce qui est saint, glorieux et puissant ; elle est incapable de faire quoi que ce soit qui viole la vérité, la moralité et la justice, encore moins de faire quoi que ce soit qui trahisse l’Esprit de Dieu. L’Esprit de Dieu est saint, donc Satan ne peut pas corrompre Sa chair ; Sa chair est d’une essence différente de la chair de l’homme. Car c’est l’homme qui est corrompu par Satan, et non pas Dieu ; Satan ne peut absolument pas corrompre la chair de Dieu. Ainsi, en dépit du fait que l’homme et Christ demeurent dans le même espace, seul l’homme est possédé, utilisé et piégé par Satan. Christ, en revanche, est éternellement impénétrable à la corruption de Satan, car Satan ne sera jamais capable de monter jusqu’au lieu très-haut, et il ne pourra jamais s’approcher de Dieu. Aujourd’hui, vous devriez tous comprendre qu’il n’y a que l’humanité, corrompue comme elle l’est par Satan, qui Me trahit. La trahison ne sera jamais un problème qui concerne Christ le moins du monde.