ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား (အပိုင္း တစ္)

ယခု သင္တို႔ ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေရွ႕ပိုင္းမွ မိတ္သဟာယျပဳမႈကို နားေထာင္ၿပီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သင္တို႔ဆီမွာ စကားလုံးမ်ား အစီအတန္းလိုက္ ရွိၿပီးျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို ယုံၾကည္ပါသည္။ သင္တို႔ မည္မွ် လက္ခံႏိုင္သည္၊ သေဘာေပါက္ႏိုင္သည္၊ နားလည္ႏိုင္သည္ဆိုျခင္းအားလုံးက ဤအရာအေပၚမွာ သင္တို႔ မည္မွ် အားစိုက္ထုတ္မည္ဆိုသည့္ အေပၚမွာ မူတည္ပါသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာကို သင္တို႔ ေလးေလးနက္နက္ ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ေရးသည္ ငါ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔ ဤအရာကို စိတ္မပါ့တပါႏွင့္ လုံးဝမကိုင္တြယ္သင့္ေပ။ ယခု ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာကို သိျခင္းက ဘုရားသခင္၏ အလုံးစုံကို သိျခင္းႏွင့္ ညီမွ်သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာကို သိျခင္းက အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကို သိျခင္း၏ အစျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာကို သိျခင္းက အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အႏွစ္သာရကို သိျခင္းတံခါးဝထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး ျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္သည္။ ဤနားလည္ျခင္းက ဘုရားသခင္ကို သိျခင္း၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အျခားအပိုင္းက အဘယ္နည္း။ ဤအရာက ယေန႔ မိတ္သဟာယျပဳလုပ္ခ်င္သည့္ အေၾကာင္းအရာျဖစ္သည္— ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား။ https://reurl.cc/eERYYb   

ယေန႔ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ မိတ္သဟာယျပဳလုပ္ဖို႔ သမၼာက်မ္းစာက အခန္းႏွစ္ခန္းကို ေ႐ြးထားပါသည္။ ပထမတစ္ခုက ကမာၻဦးက်မ္း ၁၉:၁-၁၁ ႏွင့္ ကမာၻဦးက်မ္း ၁၉:၂၄-၂၅ မွာ ေတြ႕ႏိုင္သည့္ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ဘုရားသခင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္။ ဒုတိယတစ္ခုက ေယာနဝတၳဳ ၁:၁-၂ ႏွင့္ ေယာနဝတၳဳ၏ တတိယႏွင့္ စတုတၳအခန္းမွာ ျဖည့္စြက္ခ်က္အေနႏွင့္ ေတြ႕ႏိုင္သည့္ နိေနေဝၿမိဳ႕ကို ဘုရားသခင္ လြတ္ေျမာက္ေစျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ပါသည္။ သင္တို႔အားလုံးက ဤအခန္းႏွစ္ခန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ငါေျပာမည့္စကားကို ၾကားနာဖို႔ ေစာင့္ေနၾကၿပီဟု ထင္ပါသည္။ ငါေျပာမည့္အရာက ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကို သိျခင္းႏွင့္ သူ၏အႏွစ္သာရကို သိျခင္းအေၾကာင္းတို႔ထံမွ ပင္ကိုအားျဖင့္ လမ္းလြဲသြား၍မရေပ။ သို႔ေသာ္ ယေန႔မိတ္သဟာယ၏ အာ႐ုံစိုက္မည့္အရာက ဘာျဖစ္မည္နည္း။ သင္တို႔ထဲက မည္သူ သိသနည္း။ “ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာ” ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ငါမိတ္သဟာယျပဳျခင္း၏ ဘယ္အပိုင္းက သင္တို႔ကို အာ႐ုံစူးစိုက္ေစပါသနည္း။ ဤကဲ့သို႔ၾသဇာအာဏာႏွင့္ တန္ခိုးကို ပိုင္ဆိုင္သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသူက ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ဘာေၾကာင့္ငါေျပာခဲ့သနည္း။ ဤသို႔ေျပာၿပီး ဘာကို ငါက ရွင္းျပလိုသနည္း။ ငါသင္တို႔ကို ဘာအသိေပးလိုသနည္း။ တဖန္ ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ တန္ခိုးက သူ၏အႏွစ္သာရကို ျပသသည့္ပုံစံ တစ္ခုေလာ။ ဤအရာတို႔က သူ၏ဝိေသသလကၡဏာႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္ကို သက္ေသျပသည့္ သူ႔အႏွစ္သာရ၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုေလာ။ ငါဘာကိုေျပာသြားမည္ဆိုသည္ကို ဤေမးခြန္းတို႔က သင္တို႔ကို ျပၿပီးၿပီေလာ။ ငါသင္တို႔ကို ဘာကို နားလည္ေစခ်င္သနည္း။ ၎ကို ဂ႐ုတစိုက္ႏွင့္ စဥ္းစားပါ။

ဘုရားသခင္ကို ေခါင္းမာမာႏွင့္ ဆန႔္က်င္သည့္အတြက္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသအားျဖင့္ ဖ်က္ဆီးခံရသည္

ပထမဆုံး “ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း”ကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ က်မ္းပိုဒ္အခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ၾကရေအာင္။

ကမာၻဦးက်မ္း ၁၉:၁-၁၁ ေကာင္းကင္တမန္ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ညဦးအခ်ိန္၌ ေသာဒုံၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာ၏။ ေလာတသည္ ၿမိဳ႕တံခါးဝ၌ ထိုင္လ်က္ သူတို႔ကိုျမင္လွ်င္၊ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ ထ၍ ေျမ၌ ဦးၫႊတ္ခ်လ်က္၊ အကြၽန္ုပ္သခင္တို႔၊ ကိုယ္ေတာ္တို႔ ကြၽန္၏အိမ္သို႔ဝင္၍ တညဥ့္လုံးေနၾကပါ။ ေျခကိုေဆးၾကပါ။ နံနက္ ေစာေစာထ၍ ႂကြသြားၾကပါေလာ့ဟု ဆိုေလ၏။ ေကာင္းကင္တမန္တို႔က၊ ငါတို႔သည္မဝင္၊ တညဥ့္လုံး လမ္း၌ေနေတာ့မည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း၊ က်ပ္က်ပ္ေသြးေဆာင္ေသာေၾကာင့္ တဖန္ ေလာတေနရာသို႔ လွည့္၍ သူ၏အိမ္သို႔ဝင္ၾက၏။ ေလာတလည္း သူတို႔အဘို႔ ပြဲလုပ္၍ တေဆးမပါေသာ မုန႔္ကို ေပါင္းၿပီးမွ သူတို႔သည္စားၾက၏။ ထိုသူတို႔သည္ မအိပ္မွီ ေသာဒုံၿမိဳ႕သား ေယာက္်ားအႀကီးအငယ္၊ အရပ္ရပ္ကလာေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္ အိမ္ကို ဝိုင္း၍၊ ေလာတကို ဟစ္ေခၚလ်က္ ယေန႔ညမွာ သင့္အိမ္သို႔ ဝင္ေသာ လူတို႔သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ထိုသူတို႔ႏွင့္ငါတို႔သည္ ဆက္ဆံလိုသည္ျဖစ္၍ ငါတို႔ထံသို႔ ထြက္ေစေလာ့ဟု ဆိုၾက၏။ ေလာတသည္လည္း၊ တံခါးျပင္မွာ သူတို႔ထံသို႔ ထြက္၍၊ မိမိေနာက္၌ တံခါးကို ပိတ္ၿပီးလွ်င္၊ ညီအစ္ကိုတို႔၊ အဓမၼအမႈကို ဤမွ်ေလာက္ မျပဳၾကပါႏွင့္။ အကြၽန္ုပ္၌ ေယာက္်ားႏွင့္ မဆက္ဆံေသာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ သူတို႔ကို သင္တို႔ထံသို႔ထုတ္ရေသာ အခြင့္ကိုေပးၾကပါေလာ့။ သူတို႔၌ ျပဳခ်င္သမွ်ျပဳၾကပါေလာ့။ ဤလူတို႔၌ အလွ်င္းမျပဳၾကပါႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူတို႔သည္ အကြၽန္ုပ္အိမ္မိုးအရိပ္ကို ခိုေနပါ၏ဟု ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔က ဆုတ္ေလာ့ဟုဆိုၾက၏။ တဖန္ကား၊ သင္သည္ တည္းခိုျခင္းငွာသာ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ တရားသူႀကီးလုပ္ရမည္ေလာ။ ယခုမွာ ထိုသူတို႔၌ ျပဳသည္ထက္၊ သင္၌ သာ၍ဆိုးေသာအမႈကိုျပဳမည္ဟုဆိုလ်က္၊ ေလာတကို က်ပ္က်ပ္ဖိ၍ တံခါးကိုလည္း ေပါက္ခြဲခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းငွါ ခ်ဥ္းလာၾက၏။ ထိုအခါ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္ လက္ကိုဆန႔္၍ ေလာတကို မိမိတို႔ေနရာအိမ္အတြင္းသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီးလွ်င္ တံခါးကို ပိတ္ၾက၏။ အိမ္တံခါးနားမွာ ရွိေသာသူအႀကီးအငယ္တို႔ကို မ်က္စိကန္းေစျခင္းငွါ ဒဏ္ခတ္သျဖင့္ သူတို႔သည္ တံခါးကိုရွာ၍ ပင္ပန္းျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။

ကမာၻဦးက်မ္း ၁၉:၂၄-၂၅ ထိုအခါ ေယေဟာဝါသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႕တို႔အေပၚ မိုးေကာင္းကင္ထဲက ေယေဟာဝါထံမွ ကန႔္ႏွင့္ မီးမိုးကို ႐ြာခ်ေစေတာ္မူ၏။ ထိုၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၊ လြင္ျပင္မ်ားအားလုံး၊ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၌ ေနထိုင္ေသာသူတို႔ႏွင့္ ေျမေပၚတြင္ ေပါက္ေသာအပင္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူ၏။

ဤစာပိုဒ္မ်ားမွတဆင့္ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏ မတရားမႈႏွင့္ အက်င့္ပ်က္စီးမႈက လူသားႏွင့္ဘုရားသခင္ ႏွစ္ဦးလုံးအတြက္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ အဆင့္တစ္ခုကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အျမင္မွာ ဤၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးခံရသင့္သည္ဆိုေၾကာင္းကို သိျမင္ဖို႔ မခက္ခဲေပ။ သို႔ေသာ္လည္း မပ်က္စီးခင္မွာ ၿမိဳ႕ထဲ၌ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့သနည္း။ လူေတြက ဤျဖစ္ရပ္မ်ားမွ မည္သည့္လႈံ႕ေဆာ္ အားေပးမႈ ရယူႏိုင္သနည္း။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚတြင္ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားက သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လူတို႔အား မည္သည္တို႔ကို ျပသသနည္း။ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလုံးကို နားလည္ဖို႔အတြက္ က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္အရာကို ဂ႐ုတစိုက္ ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္...

ေသာဒုံၿမိဳ႕ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ။ လူသားအတြက္ စိတ္တိုခ်င္စရာေကာင္းၿပီး ဘုရားသခင္အတြက္ ေဒါသထြက္စရာေကာင္းသည္

ထိုည၌ ေလာတသည္ ဘုရားသခင္ဆီမွ သတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူႏွစ္ေယာက္ကို လက္ခံရရွိၿပီး သူတို႔အတြက္ စားေသာက္ပြဲတစ္ခု ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ ညစာစားၿပီးေနာက္ သူတို႔မလွဲခင္မွာ ၿမိဳ႕တစ္ခုလုံးမွ လူေတြက ေလာတ၏အိမ္ကို ဝိုင္းထားၿပီး ေလာတကို ေအာ္ေခၚသည္။ က်မ္းစာမွာ သူတို႔ ဤသို႔ေျပာထားခ်က္မ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။ “ယေန႔ညမွာ သင့္အိမ္သို႔ ဝင္ေသာလူတို႔သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္း။ ထိုသူတို႔ႏွင့္ငါတို႔သည္ ဆက္ဆံလိုသည္ျဖစ္၍ ငါတို႔ထံသို႔ ထြက္ေစေလာ့” ဤစကားလုံးမ်ားကို မည္သူေျပာခဲ့သနည္း။ မည္သူ႔ကို သူတို႔ေျပာခဲ့သနည္း။ ဤစကားလုံးမ်ားက ေလာတကို ရည္႐ြယ္ၿပီး ေလာတ၏အိမ္အျပင္ဘက္မွ ေအာ္ေခၚသည့္ ေသာဒုံၿမိဳ႕က လူတို႔၏ စကားလုံးမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤစကားလုံးမ်ားကို ၾကားရသည့္အခိုက္ မည္သို႔ခံစားရသနည္း။ ေဒါသအမ်က္ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္သေလာ။ ဤစကားလုံးမ်ားက သင့္ကို ႐ြံ႕မုန္းေစသေလာ။ ေဒါသစိတ္မ်ားႏွင့္ သင္တႏုံ႔ႏုံ႔ျဖစ္ေနသေလာ။ ဤစကားလုံးမ်ားက စာတန္၏ အေငြ႕အသက္ဆိုးမ်ား မဟုတ္ဘူးေလာ။ ၎တို႔မွတစ္ဆင့္ ဤၿမိဳ႕၏ ဆိုးယုတ္မႈႏွင့္ ေမွာင္မိုက္မႈကို သင္ခံစားရႏိုင္သေလာ။ သူတို႔၏ စကားလုံးမ်ားမွတစ္ဆင့္ ဤလူတို႔၏ အျပဳအမူမ်ား၏ ရက္စက္ ႐ိုင္းစိုင္းမႈကို သင္ခံစားသိရွိႏိုင္သေလာ။ သူတို႔၏ အျပဳအမူမ်ားမွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းအတိမ္အနက္ကို ခံစားသိရွိႏိုင္သေလာ။ သူတို႔ေျပာဆိုသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွတစ္ဆင့္ သူတို႔၏ မတရားသည့္ သေဘာသဘာဝႏွင့္ ႐ိုင္းစိုင္းၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားမ်ားက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အဆင့္အထိ ေရာက္ရွိေနသည္ဆိုသည္ကို ျမင္ဖို႔ မခက္ခဲေပ။ ေလာတကလြဲၿပီး ဤၿမိဳ႕က လူတိုင္းသည္ စာတန္ႏွင့္ မကြာျခားေပ။ တစ္ျခားလူကို ျမင္႐ုံႏွင့္ပင္ ထိုလူတို႔ကို သူတို႔က အႏၲရာယ္ျပဳၿပီး ဝါးမ်ိဳခ်င္ၾကသည္။ ဤအရာတို႔သည္ ၿမိဳ႕၏ ထိတ္လန႔္စရာ၊ ေၾကာက္စရာ သေဘာသဘာဝ၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေပး႐ုံမက ၿမိဳ႕တဝိုက္က ေသမင္း၏ ေရာင္ဝါလကၡဏာကိုလည္း ေပးသည္။ ၿမိဳ႕၏ မတရားမႈႏွင့္ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းမႈ ခံစားခ်က္ကိုလည္း ေပးသည္။

သူသည္ လူမဆန္သည့္ လူရမ္းကားအဖြဲ႕ႏွင့္ ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳမည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည့္ လူတို႔ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရသည့္အခါမွာ ေလာတက မည္သို႔တုံ႔ျပန္ခဲ့သနည္း။ က်မ္းစာအရ “ညီအစ္ကိုတို႔၊ အဓမၼအမႈကို ဤမွ်ေလာက္ မျပဳၾကပါႏွင့္။ အကြၽန္ုပ္၌ ေယာက္်ားႏွင့္ မဆက္ဆံေသာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ သူတို႔ကို သင္တို႔ထံသို႔ထုတ္ရေသာ အခြင့္ကိုေပးၾကပါေလာ့။ သူတို႔၌ ျပဳခ်င္သမွ်ျပဳၾကပါေလာ့။ ဤလူတို႔၌ အလွ်င္းမျပဳၾကပါႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူတို႔သည္ အကြၽန္ုပ္အိမ္မိုးအရိပ္ကို ခိုေနပါ၏။” သူ႔စကားလုံးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ကို ဆိုလိုက္သည္။ သတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူမ်ားကို ကာကြယ္ဖို႔ သူသည္ သူ႔သမီးႏွစ္ဦးကို စြန႔္လႊတ္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနခဲ့သည္။ စဥ္းစားမေနဘဲႏွင့္ ဤလူမ်ားသည္ ေလာတ၏ သတ္မွတ္ခ်က္ကို သေဘာတူၿပီး သတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူႏွစ္ဦးကို ထားခဲ့လိုက္သင့္သည္။ အမွန္တကယ္တြင္မူ သတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူေတြက သူတို႔အတြက္ သူတို႔ႏွင့္ ဘာမွမသက္ဆိုင္သည့္ လူေတြျဖစ္သည့္ စင္စစ္လူစိမ္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤသတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူ ႏွစ္ဦးက သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားကို တစ္ခါမွ မထိခိုက္ဖူးေပ။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏ မတရားသည့္ သေဘာသဘာဝ၏ တြန္းအားေပးမႈေၾကာင့္ ဤကိစၥကို ဤေနရာမွာ ခ်န္မထားေပ။ ထိုအစား သူတို႔၏ အားထုတ္မႈမ်ားကို ပို၍ပင္ အရွိန္ျမႇင့္လိုက္ၾကသည္။ ဤေနရာမွာ သူတို႔၏ ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္စကားေနာက္တစ္ခုက ဤလူမ်ား၏ အမွန္တကယ္ၾကမ္းတမ္းသည့္ သေဘာသဘာဝကို ပိုၿပီးသိျမင္ေစႏိုင္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္က ဤၿမိဳ႕ကို ဘာေၾကာင့္ဖ်က္ဆီးခ်င္သည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း သိၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္ေစသည္။

သည္ေတာ့ သူတို႔ ဘာထပ္ေျပာခဲ့ၾကသနည္း။ သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပခ်က္အရ “သူတို႔က ဆုတ္ေလာ့ဟု ဆိုၾက၏။ တဖန္ကား၊ သင္သည္ တည္းခိုျခင္းငွာသာ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ တရားသူႀကီးလုပ္ရမည္ေလာ။ ယခုမွာ ထိုသူတို႔၌ ျပဳသည္ထက္၊ သင္၌ သာ၍ဆိုးေသာအမႈကိုျပဳမည္ဟုဆိုလ်က္၊ ေလာတကို က်ပ္က်ပ္ဖိ၍ တံခါးကိုလည္း ေပါက္ခြဲခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းငွါ ခ်ဥ္းလာၾက၏။” သူတို႔ ဘာေၾကာင့္တံခါးကို ခ်ိဳးဖ်က္ခ်င္သနည္း။ အေၾကာင္းရင္းက သူတို႔သည္ ဤသတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူႏွစ္ေယာက္ကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစဖို႔ အလြန္စိတ္ေလာေန၍ပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူႏွစ္ေယာက္က ေသာဒုံၿမိဳ႕မွာ ဘာလုပ္ေနၾကသနည္း။ ဤေနရာကို လာျခင္း၏ သူတို႔ရည္႐ြယ္ခ်က္က ေလာတႏွင့္ သူ႔မိသားစုကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ အာဏာဆိုင္ရာ ရာထူးမ်ားကို ယူဖို႔လာသည္ဟု ဤၿမိဳ႕မွလူမ်ားက မွားယြင္းစြာ ထင္ျမင္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို မေမးဘဲ ဤၿမိဳ႕မွလူမ်ားက ဤသတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူႏွစ္ေယာက္ကို ၾကမ္းတမ္းစြာ အႏၲရာယ္ျပဳခ်င္ေအာင္ လုပ္ေစျခင္းက ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွင့္ ဘာမွ မသက္ဆိုင္သည့္ ဤလူႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔က အႏၲရာယ္ေပးခ်င္ခဲ့ၾကသည္။ ဤၿမိဳ႕မွလူမ်ားသည္ သူတို႔၏ ၾကင္နာမႈႏွင့္ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္မႈကို လုံးဝ ဆုံးရႈံးသြားၿပီဆိုသည္မွာ ရွင္းပါသည္။ သူတို႔၏ ႐ူးသြပ္မႈႏွင့္ ၾကမ္းတမ္းမႈ အဆင့္က စာတန္၏ အႏၲရာယ္ျပဳတတ္သည့္ ၾကမ္းတမ္းသည့္ သဘာဝႏွင့္ လူသားကို ဝါးမ်ိဳျခင္းႏွင့္ ဘာမွမကြာျခားေတာ့ေပ။

ဤလူတို႔ကို ေလာတဆီမွ သူတို႔ ေတာင္းဆိုသည့္အခါ ေလာတက ဘာလုပ္ခဲ့သနည္း။ စာသားမ်ားအရ ေလာတက သူတို႔ကို လႊဲမေပးခဲ့ေၾကာင္းကို ငါတို႔သိရသည္။ ေလာတက ဘုရားသခင္၏ ဤသတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူႏွစ္ေယာက္ကို သိသေလာ။ မည္သို႔သိမည္နည္း။ သို႔ေသာ္လည္း သူက ဘာေၾကာင့္ ဤလူတို႔ကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့သနည္း။ သူတို႔ ဘာလာလုပ္သည္ဆိုသည္ကို သူသိခဲ့သေလာ။ သူတို႔လာရျခင္း အေၾကာင္းကို သူမသိခဲ့ေသာ္ျငားလည္း သူတို႔က ဘုရားသခင္၏ အေစခံမ်ားျဖစ္သည္ဆိုသည္ကိုေတာ့ သူသိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ကို လက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဤအေစခံမ်ားကို သူက အရွင္တို႔ဟု ေခၚႏိုင္ျခင္းက ေလာတသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕အတြင္းမွာရွိသည့္ အျခားလူမ်ားကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္၏ ပုံမွန္ ေနာက္လိုက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို ျပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ သတင္းစကားပို႔ေဆာင္သူေတြက သူ႔ဆီကို လာသည့္အခါမွာ ဤအေစခံႏွစ္ေယာက္ကို လက္ခံဖို႔ သူ႔အသက္ကို သူစြန႔္စားသည္။ ထို႔အျပင္ ဤအေစခံႏွစ္ေယာက္ကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း အလဲအလွယ္အျဖစ္ ေပးလိုက္သည္။ ၎သည္ ေလာတ၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ လုပ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေလာတ၏ သေဘာသဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔၏ ရွင္းလင္းျမင္သာသည့္ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကလည္း ဘုရားသခင္က ေလာတကို ကယ္တင္ဖို႔ သူ၏ အေစခံတို႔ကို လႊတ္ခဲ့ရျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါမွာ ေလာတက ဘာကိုမွ ငဲ့ကြက္မေနဘဲ ဤအေစခံႏွစ္ေယာက္ကို ကာကြယ္ခဲ့သည္။ အေစခံမ်ား ေဘးကင္းေရးအတြက္ သူ႔သမီးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္ လဲလွယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ေလာတကလြဲၿပီး ဤအရာမ်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္သူ ၿမိဳ႕ထဲမွာ မည္သူရွိမည္နည္း။ အခ်က္အလက္မ်ားက သက္ေသျပထားသည့္အတိုင္းပင္၊ မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာတကလြဲၿပီး ေသာဒုံၿမိဳ႕မွာရွိသည့္ လူတိုင္းက ဖ်က္ဆီးဖို႔အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးခံရသင့္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္ဆိုသည္မွာ ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ေပ။ https://reurl.cc/eERYYb   

ေသာဒုံၿမိဳ႕သည္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္ကို ထိခိုက္သည့္အတြက္ ဖ်က္ဆီးခံရဖို႔ ျဖစ္လာသည္

ေသာဒုံၿမိဳ႕က လူမ်ားသည္ ဤအေစခံႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္သည့္အခါမွာ သူတို႔ လာရျခင္းအေၾကာင္းကို မေမးခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို ျဖန႔္ေဝဖို႔ သူတို႔လာခဲ့ၾကျခင္းလားဆိုသည္ကိုလည္း မေမးခဲ့ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ သူတို႔သည္ ဆူပူေသာင္းက်န္းသည့္လူအုပ္ႀကီးျဖစ္လာၿပီး ရွင္းျပခ်က္ကို မေစာင့္ဘဲ ဤအေစခံႏွစ္ေယာက္ကို ေခြး႐ိုင္းမ်ား သို႔မဟုတ္ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္သည့္ ဝံပုေလြမ်ားကဲ့သို႔ အမိဖမ္းဖို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားသခင္က ၎တို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနခ်ိန္မွာ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့သေလာ။ ဤကဲ့သို႔လူသားအျပဳအမူ၊ ဤအရာမ်ိဳးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားသခင္က သူ႔ႏွလုံးသားမွာ မည္သည္ကို စဥ္းစားေနခဲ့သနည္း။ ဘုရားသခင္က ဤၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ သူက တြန႔္ဆုတ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေစာင့္ေနျခင္းမ်ိဳး လုပ္မွာမဟုတ္သကဲ့သို႔ ဆက္ၿပီး စိတ္ရွည္သည္းခံေနမွာလည္း မဟုတ္ေပ။ သူ၏ေန႔ရက္က ေရာက္လာၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလုပ္လိုသည့္ အလုပ္ကို ျပင္ဆင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမာၻဦးက်မ္း ၁၉:၂၄-၂၅ မွာ ေျပာထားသည္။ “ထိုအခါ ေယေဟာဝါသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႕တို႔အေပၚ မိုးေကာင္းကင္ထဲက ေယေဟာဝါထံမွ ကန႔္ႏွင့္ မီးမိုးကို ႐ြာခ်ေစေတာ္မူ၏။ ထိုၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၊ လြင္ျပင္မ်ားအားလုံး၊ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ား၌ ေနထိုင္ေသာသူတို႔ႏွင့္ ေျမေပၚတြင္ ေပါက္ေသာအပင္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူ၏။” ဤက်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ပိုဒ္က ဤၿမိဳ႕ကို ဘုရားသခင္ဖ်က္ဆီးသည့္ နည္းလမ္းကို လူတို႔အား ေျပာျပသည္။ ဘုရားသခင္က ဘာကို ဖ်က္ဆီးသည္ဆိုသည္ကိုလည္း လူတို႔အား ေျပာျပသည္။ ပထမဆုံး ဘုရားသခင္က ဤၿမိဳ႕ကို မီးႏွင့္ ေလာင္ကြၽမ္းေစပုံ၊ မီး၏ ပမာဏက လူတို႔အားလုံးႏွင့္ ေျမျပင္မွာေပါက္သည့္အရာေတြအားလုံးကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ လုံေလာက္ပုံကို သမၼာက်မ္းစာမွာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ မိုးေကာင္းကင္မွ က်လာသည့္ မီးသည္ ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီး႐ုံတင္မကဘဲ ၿမိဳ႕ထဲက လူအားလုံးႏွင့္ အသက္ရွင္သည့္အရာအားလုံးကိုလည္း ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ အားလုံး ဘာတစ္ခုမွ် မက်န္ရစ္ေပ။ ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးၿပီးေနာက္မွာ ေျမျပင္မွာ အသက္ရွင္သည့္အရာ ဘာမွ် မရွိေတာ့ေပ။ သက္ရွိမရွိသကဲ့သို႔ ရွိသည့္အရိပ္အေယာင္လည္း မရွိေပ။ ၿမိဳ႕သည္ စြန႔္ပစ္နယ္ေျမျဖစ္လာၿပီး တိတ္ဆိတ္မႈႏွင့္ ျပည့္ေနသည့္ ဘာမွမရွိသည့္ ေနရာျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဤေနရာမွာ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ မေကာင္းသည့္လုပ္ရပ္မ်ား ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ေပ။ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ား သို႔မဟုတ္ ေသြးစြန္းျခင္းမ်ား ရွိမွာမဟုတ္ေတာ့ေပ။

ဘုရားသခင္က ဘာေၾကာင့္ ဤၿမိဳ႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မီးရႈိ႕ပစ္ခ်င္ခဲ့သနည္း။ ဤေနရာမွာ သင္တို႔ ဘာကိုေတြ႕ႏိုင္သနည္း။ ဘုရားသခင္က သူကိုယ္တိုင္ ဖန္ဆင္းထားသည့္အရာမ်ားျဖစ္သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ သဘာဝကို ဤကဲ့သို႔ဖ်က္ဆီးခံရျခင္းကို ၾကည့္ႏိုင္ပါ့မည္ေလာ။ မိုးေကာင္းကင္မွ က်ေရာက္လာသည့္ မီးမွတဆင့္ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္၏ ေဒါသကို သင္သိျမင္ႏိုင္လွ်င္ သူ၏ဖ်က္ဆီးမႈ ဦးတည္ခ်က္မွတဆင့္၊ ဤၿမိဳ႕ ဖ်က္ဆီးခံရသည့္ အဆင့္မွတဆင့္ သူ၏ေဒါသအဆင့္ကို သိျမင္ဖို႔ မခက္ခဲေပ။ ဘုရားသခင္က ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည့္အခါ သူ၏ အျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈကို ဤၿမိဳ႕ေပၚမွာ သူက်ေရာက္ေစမွာပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ႐ြံရွာစိတ္ပ်က္သည့္အခါ သူသည္ လူတို႔အား သူ၏ေဒါသကို အသိေပးရင္း၊ သတိေပးခ်က္မ်ားကို ထပ္ခါထပ္ခါ ထုတ္ျပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို အဆုံးသတ္ဖို႔၊ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဆုံးျဖတ္သည့္အခါ၌၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူ၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ထိခိုက္ခံရလွ်င္ သူသည္ ေနာက္ထပ္ျပစ္ဒဏ္ခတ္ျခင္းမ်ား သို႔မဟုတ္ သတိေပးျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္မွာမဟုတ္ေပ။ ထိုအစား ထိုၿမိဳ႕ကို တိုက္႐ိုက္ ဖ်က္ဆီးမွာျဖစ္ပါသည္။ လုံးဝ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ သူလုပ္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားပင္ျဖစ္သည္။

ဘုရားသခင္အေပၚ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆန႔္က်င္ျခင္းႏွင့္ ရန္လိုျခင္းမ်ားၿပီးေနာက္မွာ သူသည္ ၿမိဳ႕ကို လုံးဝ အျမစ္ျဖတ္ ဖ်က္ဆီးသည္

ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားအေပၚ အၾကမ္းဖ်င္းနားလည္မႈရွိၿပီးသည္ႏွင့္ အျပစ္တရား၏ၿမိဳ႕အေနႏွင့္ ဘုရားသခင္ျမင္ခဲ့သည့္ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ငါတို႔ ျပန္ၿပီး အာ႐ုံစိုက္၍ရပါသည္။ ဤၿမိဳ႕၏ အႏွစ္သာရကို နားလည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္က ဘာေၾကာင့္ ဤၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးခ်င္သည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္ သူ လုံးဝအကုန္ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ျခင္းကို သိႏိုင္သည္။ ဤအခ်က္မွတဆင့္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို သိလာႏိုင္သည္။

လူသား၏ ရႈေထာင့္အျမင္မွတဆင့္ၾကည့္လွ်င္ ေသာဒုံၿမိဳ႕သည္ လူသား၏ ဆႏၵႏွင့္ လူသား၏ မေကာင္းမႈကို အျပည့္အဝ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္သည့္ ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ေတးဂီတတို႔ႏွင့္ တစ္ညၿပီးတစ္ည ကခုန္ရင္း၊ ဆြဲေဆာင္ရင္း၊ ဖမ္းစားရင္းႏွင့္၊ ဤၿမိဳ႕၏ ႂကြယ္ဝျခင္းက လူသားကို စြဲမက္ျခင္းႏွင့္ ႐ူးသြပ္မႈမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ သူ၏ မေကာင္းမႈက လူတို႔၏ႏွလုံးသားကို တိုက္စားခဲ့ၿပီး ဆုတ္ယုတ္ျခင္းျဖစ္ေအာင္ သူတို႔ကို ဖမ္းစားခဲ့သည္။ ယင္းသည္ မသန႔္ရွင္းသည့္ ဝိညာဥ္မ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္သည့္ ဝိညာဥ္မ်ား သြားလာရမ္းကားေနသည့္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ခဲ့သည္။ အျပစ္တရားမ်ား၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနခဲ့ၿပီး ေသြးနံ႔မ်ား၊ အပုပ္နံ႔မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနခဲ့သည္။ ယင္းသည္ လူတို႔ကို အလြန္ပင္ေၾကာက္႐ြံ႕ေစသည့္၊ ျပန္ထြက္ေျပးေစသည့္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ဤၿမိဳ႕၌ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား၊ ငယ္႐ြယ္သူ၊ အသက္ႀကီးရင့္သူမ်ား မည္သူကမွ် မွန္ကန္သည့္လမ္းခရီးကို မရွာေဖြခဲ့ၾကေပ။ မည္သူမွ် အလင္းကို မေတာင့္တခဲ့ၾကေပ။ သို႔မဟုတ္ အျပစ္မွ ေဝးရာသို႔ ေလွ်ာက္သြားဖို႔ ဆႏၵမရွိခဲ့ၾကေပ။ သူတို႔သည္ စာတန္၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈႏွင့္ လွည့္စားမႈတို႔ေအာက္မွာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔၏ လူ႔သဘာဝတို႔ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ သူတို႔၏ အသိစိတ္တို႔ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ လူသား၏ မူလ ျဖစ္တည္မႈပန္းတိုင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကို ခုခံဆန႔္က်င္သည့္ မေရမတြက္ႏိုင္သည့္ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို သူတို႔က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည္။ သူ၏လမ္းၫႊန္မႈကို ျငင္းဆန္ၿပီး သူ႔အလိုေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ခဲ့ၾကသည္။ ဤလူမ်ား၊ ဤၿမိဳ႕ႏွင့္ ၿမိဳ႕ထဲ၌ရွိသည့္ သက္ရွိတိုင္းကို တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ပ်က္စီးျခင္းလမ္းသို႔ သယ္ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ သူတို႔၏ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ေသာဒုံၿမိဳ႕မွလူတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း အတိုင္းအတာကို ေဖာ္ျပသည့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္တို႔ကို ဤစာႏွစ္ပိုဒ္မွာ မွတ္တမ္းမတင္ထားေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ထဲကို ဤလူႏွစ္ေယာက္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္၏ အေစခံႏွစ္ေယာက္အေပၚ သူတို႔၏ အျပဳအမူမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားရင္း၊ ႐ိုးရွင္းသည့္ အမွန္တရားက ေသာဒုံ၏ လူတို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည္၊ ဆိုးယုတ္သည္၊ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည္ဆိုသည့္ အတိုင္းအတာမ်ားကို ဖြင့္ျပႏိုင္သည္။ ဤအခ်က္ႏွင့္ ဤၿမိဳ႕မွ လူတို႔၏ စ႐ိုက္အမွန္ႏွင့္ အႏွစ္သာရကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ သတိေပးခ်က္ကို သူတို႔ လက္မခံခဲ့႐ုံတင္မကဘဲ သူ၏ျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈကိုလည္း မေၾကာက္႐ြံ႕ခဲ့ၾကေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသကို အေရးမလုပ္ခဲ့ေပ။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မ်က္ကန္းေတာတိုး ဆန႔္က်င္ခဲ့သည္။ သူမည္သည္ကိုလုပ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သို႔လုပ္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ သူတို႔၏ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္သည့္ သေဘာသဘာဝက ပိုျပင္းထန္လာၿပီး ဘုရားသခင္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ဆန႔္က်င္ခဲ့ၾကသည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏တည္ရွိမႈ၊ သူ၏ လာေရာက္မႈ၊ သူ၏ ျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈႏွင့္ ၎ထက္ပို၍ သူ၏သတိေပးခ်က္ကိုပင္ ရန္လိုခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ ဘာတစ္ခုမွ သူတို႔မျမင္ခဲ့ၾကေပ။ အႏၲရာယ္ျပဳၿပီး ဝါးမ်ိဳဖ်က္ဆီး၍ရသည့္ လူအားလုံးကို သူတို႔ အႏၲရာယ္ျပဳၿပီး ဝါးမ်ိဳဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္၏ အေစခံတို႔ကိုလည္း သူတို႔ ဤကဲ့သို႔ပင္ ဆက္ဆံခဲ့ၾကသည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏လူတို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ဆိုးယုတ္သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈ တစ္ခုလုံးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ဘုရားသခင္၏ အေစခံတို႔ကို အႏၲရာယ္ျပဳျခင္းက ေသးေသးေလးပင္ ရွိပါေသးသည္။ ထို႔ေနာက္ ဤေနရာမွာ သူတို႔ဖြင့္ျပသည့္ သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္ သေဘာက ပင္လယ္ျပင္ႀကီးထဲက ေရတစ္စက္ထက္ အနည္းငယ္ပို႐ုံပင္ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔ကို မီးႏွင့္ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးဖို႔အတြက္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းကို အသုံးမျပဳသကဲ့သို႔ ဟာရီကိန္းမုန္တိုင္း၊ ငလ်င္၊ ဆူနာမီ သို႔မဟုတ္ အျခားနည္းလမ္းတို႔ကိုလည္း အသုံးမျပဳခဲ့ေပ။ ဤၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဘုရားသခင္က မီးကိုအသုံးျပဳခဲ့ျခင္းသည္ ဘာကိုၫႊန္ျပသနည္း။ ၎သည္ ၿမိဳ႕၏ လုံးဝ ပ်က္စီးျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ၿမိဳ႕သည္ ကမာၻေပၚမွ၊ တည္ရွိေနရာမွ လုံးဝ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ဟု ဆိုလိုပါသည္။ ဤေနရာမွာ “ဖ်က္ဆီးျခင္း”က ဤၿမိဳ႕၏ ပုံစံ၊ အေဆာက္အဦး သို႔မဟုတ္ အျပင္ပိုင္း အသြင္အျပင္ကိုသာ ရည္ၫႊန္းျခင္းမဟုတ္ဘဲ ၿမိဳ႕ထဲမွာရွိသည့္ လူတို႔၏ ဝိညာဥ္မ်ားသည္ လုံးဝ ဖယ္ရွားခံရၿပီး ဆက္လက္မတည္ရွိေတာ့ဘူးဟု ရည္ၫႊန္းသည္။ ႐ိုး႐ိုးေျပာရလွ်င္ ၿမိဳ႕ႏွင့္ဆက္စပ္ေနသည့္ လူအားလုံး၊ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာအားလုံးက ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသည္။ သူတို႔အတြက္ ေနာက္ဘဝ သို႔မဟုတ္ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာျခင္း ရွိမွာမဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ဖန္ဆင္းထားခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ သူတို႔ကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္မွ ဖယ္ရွင္းခဲ့သည္။ “မီးကိုအသုံးျပဳျခင္း”က အျပစ္တရားကို ရပ္တန႔္ျခင္းကို ရည္ၫႊန္းပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ အျပစ္တရား၏ အဆုံးသတ္ျဖစ္ပါသည္။ ဤအျပစ္တရားက ျဖစ္တည္မႈ၊ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈတို႔ ဆက္လက္ တည္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ေပ။ စာတန္၏ ဆိုးယုတ္မႈက သူ႔ကိုပ်ိဳးေထာင္ေပးေနသည့္ ေျမႀကီးႏွင့္ သူေနဖို႔၊ အသက္ရွင္ဖို႔ ေပးအပ္ခဲ့သည့္ သခ်ႋဳင္းလည္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီဟု ဆိုလိုပါသည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ စာတန္ၾကားက စစ္ပြဲ၌ ဘုရားသခင္၏ မီးကို အသုံးျပဳျခင္းက စာတန္ကို အမွတ္အသားလုပ္ခဲ့သည့္ သူ၏အႏိုင္ယူမႈ အမွတ္တံဆိပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏ ပ်က္စီးျခင္းသည္ လူသားကို ဖ်က္ဆီးျခင္းႏွင့္ ဝါးမ်ိဳျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ျဖစ္သည့္ စာတန္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ ႀကီးက်ယ္သည့္ အမွားအယြင္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းၫႊန္မႈကို ျငင္းဆန္ခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ဆီသို႔ စြန႔္လႊတ္လိုက္သည့္အခါ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမွာ အခ်ိန္တစ္ခု၏ ရွက္စရာေကာင္းသည့္ သေကၤတတစ္ခုလို ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ၎သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ စစ္မွန္ေသာဖြင့္ျပခ်က္ မွတ္တမ္းတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။

မိုးေကာင္းကင္မွ ဘုရားသခင္ ေစလႊတ္လိုက္သည့္ မီးသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ျပာမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းပစ္လိုက္သည့္အခါမွာ “ေသာဒုံ” ဟုေခၚသည့္ၿမိဳ႕သည္ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ရွိသည့္အရာရာတိုင္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသကဲ့သို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ ရည္႐ြယ္ပါသည္။ ထိုၿမိဳ႕သည္ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသအားျဖင့္ ဖ်က္ဆီးခံရပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ေအာက္မွာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ ေသာဒုံၿမိဳ႕သည္ သူ၏ထိုက္တန္သည့္ အျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈကို ရရွိခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ ဤၿမိဳ႕၏ ထိုက္တန္သည့္အဆုံးသတ္ကို ဤၿမိဳ႕က ရရွိခဲ့ပါသည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕၏ တည္ရွိမႈ အဆုံးသတ္ရျခင္းက သူ၏ မေကာင္းမႈေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ဤၿမိဳ႕ႏွင့္ ဤၿမိဳ႕မွာေနထိုင္ခဲ့သည့္ လူတိုင္း သို႔မဟုတ္ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့သည့္ သက္ရွိမွန္သမွ်ကို ဘယ္ေတာ့မွ မၾကည့္ရႈေတာ့ဖို႔ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ ဆႏၵေၾကာင့္လည္းျဖစ္ပါသည္။ “ဤၿမိဳ႕ကို ဘယ္ေတာ့မွ မၾကည့္ရႈေတာ့ဖို႔ ဘုရားသခင္၏ ဆႏၵ” သည္ သူ၏ အမ်က္ေဒါသျဖစ္ၿပီး သူ၏ ဘုန္းအာႏုေဘာ္လည္းျဖစ္ပါသည္။ ဤၿမိဳ႕၏ မတရားမႈႏွင့္ အျပစ္တရားတို႔သည္ သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေစသည္၊ ဤၿမိဳ႕အေပၚမွာ ႐ြံရွာ မုန္းတီးေစၿပီး ဤၿမိဳ႕ကို သို႔မဟုတ္ ဤၿမိဳ႕ထဲက လူမွန္သမွ်ႏွင့္ သက္ရွိတို႔ကို လုံးဝ မျမင္ခ်င္ေတာ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ဤၿမိဳ႕ကို မီးေလာင္ကြၽမ္းေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၿမိဳ႕သည္ မီးေလာင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ျပာေတြသာ က်န္ရစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏အျမင္မွာ အမွန္တကယ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။ ဤၿမိဳ႕ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ မွတ္ဉာဏ္မ်ားကိုပင္လွ်င္ ဖ်က္ပစ္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါၿပီ။ ဤသည္မွာ မိုးေကာင္းကင္မွ ေစလႊတ္လိုက္သည့္ မီးသည္ ေသာဒုံတစ္ၿမိဳ႕လုံးႏွင့္ ၿမိဳ႕ထဲမွာရွိသည့္ မတရားမႈတို႔ႏွင့္ ျပည့္ေနသည့္ လူမ်ား၊ ၿမိဳ႕ထဲမွာရွိသည့္ အျပစ္တရားႏွင့္စြန္းထင္းေနသည့္ အရာအားလုံးတို႔ကို ဖ်က္ဆီး႐ုံတင္မကဘဲ ထို႔ထက္ပိုၿပီး ဤမီးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆိုးယုတ္မႈႏွင့္ ခုခံဆန႔္က်င္မႈ၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္ဟု ဆိုလိုပါသည္။ ဤသည္မွာ ဤၿမိဳ႕ကို ေလာင္ကြၽမ္းေစရာ၌ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ https://reurl.cc/eERYYb   

လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုသည္ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးလာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က မည္သူဆိုျခင္း သို႔မဟုတ္ သူတို႔ ဘယ္ေနရာမွလာသည္ဆိုျခင္းကို မသိၾကေပ။ သင္က ဘုရားသခင္အေၾကာင္းကို ေျပာလွ်င္ ဤလူတို႔က တိုက္ခိုက္ၾကမည္၊ အသေရဖ်က္ၾကမည္၊ ဘုရားကို ေစာ္ကားေျပာဆိုၾကပါလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ အေစခံမ်ားလာေရာက္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ သတိေပးခ်က္ကို ျဖန႔္သည့္အခါမွာပင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဤလူတို႔သည္ ေနာင္တရသည့္ လကၡဏာမ်ားကို မျပ႐ုံတင္မကဘဲ သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူမ်ားကို မစြန႔္လႊတ္ခဲ့ၾကေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အေစခံတို႔ကို အရွက္အေၾကာက္မရွိ အႏၲရာယ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ထုတ္ေဖာ္ ဖြင့္ျပသည့္အရာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ အလြန္အက်ဴးရန္လိုျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သူတို႔၏ သေဘာသဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဤလူတို႔၏ ဘုရားသခင္အေပၚ ဆန႔္က်င္မႈသည္ သူတို႔၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဖြင့္ျပျခင္းထက္ ပိုေၾကာင္းေတြ႕ရသည္၊ သမၼာတရားကို နားလည္မႈ မရွိျခင္းမွလာသည့္ အသေရဖ်က္မႈ သို႔မဟုတ္ ေလွာင္ေျပာင္မႈျဖစ္ရပ္တစ္ခုထက္ ပိုသကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။ မိုက္မဲျခင္း သို႔မဟုတ္ ပညာမဲ့ျခင္းတို႔က သူတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူကို ျဖစ္ေစျခင္းမဟုတ္ေပ။ ဤလူမ်ားသည္ လွည့္စားခံထားရျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။ အလိုက္မွားျခင္းေၾကာင့္လည္း ေသခ်ာေပါက္ မဟုတ္ေပ။ သူတို႔၏အျပဳအမူသည္ ဘုရားသခင္ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း အရွက္မရွိ မေၾကာက္မ႐ြံ႕ မုန္းတီးမႈ၊ ဆန႔္က်င္မႈႏွင့္ ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈအဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ သံသယျဖစ္ေနစရာမလိုေပ။ ဤကဲ့သို႔ လူသားအျပဳအမူမ်ိဳးက ဘုရားသခင္ကို ေဒါသထြက္ေစမွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိပါးျခင္း မျပဳရမည့္ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည့္ သူ၏စိတ္သေဘာကို ေဒါသထြက္ေစမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမ်က္ေဒါသႏွင့္ သူ၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ဖြင့္ခ်ၿပီး တိုက္႐ိုက္ ထုတ္လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ အမွန္တကယ္ ဖြင့္ျပျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အျပစ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနသည့္ ၿမိဳ႕ကို ရင္ဆိုင္ရၿပီးေနာက္မွာ ဘုရားသခင္သည္ ဤၿမိဳ႕ကို တတ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံးနည္းလမ္းႏွင့္ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ဆႏၵရွိခဲ့သည္။ ဤၿမိဳ႕မွလူတို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ျပဳလုပ္ဖို႔၊ ဤေနရာက အျပစ္မ်ားကို ထပ္ဆင့္ပြားမ်ားျခင္းမွ ရပ္တန႔္ဖို႔ ၿမိဳ႕အတြင္းမွာရွိသည့္ လူတို႔ႏွင့္ သူတို႔၏အျပစ္အလုံးစုံကို အျပည့္စုံဆုံးနည္းလမ္းႏွင့္ အျမစ္ျဖတ္ပစ္လိုခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔လုပ္ရန္ အျမန္ဆုံးႏွင့္ အျပည့္စုံဆုံးနည္းလမ္းက ေလာင္မီးႏွင့္ ေလာင္ကြၽမ္းေစျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကလူေတြအေပၚ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားသည္ စြန႔္ပစ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းတို႔ မဟုတ္ဘဲ သူသည္ ဤလူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ခတ္ဖို႔၊ ႐ိုက္ခ်ဖို႔ႏွင့္ လုံးဝ ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔ သူ၏ အမ်က္ေဒါသ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ ၾသဇာအာဏာကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။ သူတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားသည္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာဖ်က္ဆီးျခင္းသာမကဘဲ ထာဝရ ေခ်ဖ်က္ျခင္းျဖစ္သည့္ ဝိညာဥ္ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူတို႔အတြက္ “ေပ်ာက္ကြယ္” သြားဖို႔ ဘုရားသခင္၏ ဆႏၵ၏ အမွန္တကယ္ ႐ိုက္ခတ္မႈျဖစ္ပါသည္။