💦सर्व शक्तिमान परमेश्वर कहते हैं:
यह तो मैं हूँ जो सृष्टि में हर जीव का पोषण करता है। मेरे अस्तित्व के बिना, मानवजाति केवल नष्ट होगी और विपत्तियों के दंड को भोगेगी। कोई भी मानव सुन्दर सूर्य और चंद्रमा या हरे-भरे संसार को फिर कभी नहीं देखेगा; मानवजाति केवल शीत रात्रि और मृत्यु की छाया की निर्मम घाटी को देखेगी। मैं ही मनुष्यजाति का एकमात्र उद्धार हूँ। मैं ही मनुष्यजाति की एकमात्र आशा हूँ और, इससे भी बढ़कर, मैं ही वह हूँ जिस पर संपूर्ण मानवजाति का अस्तित्व निर्भर करता है।
— 'अंत के दिनों के मसीह, सर्वशक्तिमान परमेश्वर के अत्यावश्यक वचन' से
#christianvideos #Amen
https://reurl.cc/5vXx8M

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40／💦

👏👏(Continued from the previous post~~ and to be continued)🤝🤝
In times past, when it was said that man was woman’s head, this was directed at Adam and Eve, who had been beguiled by the serpent—not at man and woman as they had been created by Jehovah in the beginning. Of course, a woman must obey and love her husband, and a husband must learn to feed and support his family. These are the laws and decrees set forth by Jehovah that humankind must abide by in their lives on earth. Jehovah said to woman, “Your desire shall be to your husband, and he shall rule over you.” He spoke thus only so that humankind (that is, both man and woman) might live normal lives under the dominion of Jehovah, and so that the lives of humankind might have a structure, and not fall out of their proper order. Therefore, Jehovah made appropriate rules for how man and woman should act, though this was only in regard to all the created beings living on the earth, and bore no relation to God’s incarnate flesh. How could God be the same as His created beings? His words were directed only toward the humankind of His creation; it was in order for humankind to live normal lives that He established rules for man and woman. In the beginning, when Jehovah created humankind, He made two kinds of human being, both male and female; and so there is the division of male and female in His incarnate fleshes. He did not decide His work based on the words He spoke to Adam and Eve. The two times He has become flesh have been determined entirely according to His thinking at the time He first created humankind; that is, He has completed the work of His two incarnations based on the male and the female before they were corrupted.
國度降臨福音網：https://tr.kingdomsalvation.org
#jesus #love #faith #religion #prayer #dailydevotion #morningdevotion #motivation #worship
#christ #godlovesyou #lastdays #endtimes #endofdays #secondcoming #spiritspeaks #pray
#knowgod #thebibleandgod #endofseeking #bibleverse #knowingjesuschrist #biblestudy
#faithingod #rapture #theheavenlykingdom #kingdomadvancement #worshiptime #worshiplife

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40／💦

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40
（三）關于末了時代——國度時代的話語
38　人類經撒但敗壞太深了，不知道有神，都不敬拜神了。起初造亞當、夏娃，那時有耶和華的榮耀、有耶和華的見證隨着，人經敗壞就没有榮耀了，也没有見證了，因人都悖逆神，根本不敬畏神了。今天作征服的工作就是奪回所有的見證，奪回所有的榮耀，讓所有的人都敬拜神，達到在受造之物中間有見證，這就是這一步要作的工作。究竟怎麽征服人類呢？就是藉着這步話語的工作來達到讓人心服口服，藉着揭示、審判、刑罰和無情的咒詛來使人徹底服氣，揭示人的悖逆，審判人的抵擋，來達到讓人認識人類的不義，認識人類的污穢，藉此襯托神的公義性情，主要是藉着這些話來征服人，讓人心服口服。話語是最終征服人類的途徑，接受征服的都得接受話語的擊打與審判。

——《話・卷一　神的顯現與作工・征服工作的内幕　一》

39　在國度時代神用話語來開闢時代，用話語來改變作工方式，用話語來作整個時代的工作，這是話語時代神作工的原則。他道成肉身站在不同的角度説話，使人真正看見了話在肉身顯現的神，看見了神的智慧與奇妙。這樣作工是為了更好地達到征服人、成全人、淘汰人的目的，這才是話語時代用話語來作工的真實含義。藉着話語認識神的作工、認識神的性情、認識人的本質、認識人該進入的，藉着話語成全了神在話語時代要作的一切工作，藉着話語顯明人、淘汰人，也藉着話語來試煉人。人都看見了話、聽見了話也認識了話的存在，因而相信了神的存在，相信了神的全能、智慧，相信了神愛人、拯救人的心。「話語」這個詞雖然普通而且簡單，但從道成肉身的神的口中説出的話却震動地宇，改變了人的心，改變了人的觀念、人的舊性情，也改變了整個世界的舊貌。歷代以來只有今天的神才這樣作工，只有今天的神才如此説話，如此來拯救人，人便從此活在了話語的引導之下，活在了話語的牧養供應之中，人都活在了話語的世界之中，活在了神話的咒詛、神話的祝福之中，更多的人活在了話語的審判、刑罰之中。這些話、這些作工都是為了拯救人，都是為了成就神的旨意的，都是為了改變舊造世界的原貌的。神以話來創世，以話來帶領全宇之人，又以話來征服拯救全宇之人，最終以話來結束整個舊世界，這才完成了整個經營計劃的全部。

——《話・卷一　神的顯現與作工・國度時代就是話語時代》

40　在國度時代，道成肉身的神説出話來征服所有信他的人，這就是「話在肉身顯現」了，神在末世就是來作這個工作的，就是來完成「話在肉身顯現」的實際意義。他只説話，很少有事實臨及，這就是「話在肉身顯現」的實質，道成肉身的神説出話來，這就是話在肉身顯現，也就是「話」來在了「肉身」。「太初有道，道與神同在，道就是神，話成了肉身」，神在末世就要作成這個工作（話在肉身顯現這個工作），這是整個經營計劃當中最末了的一項，所以神非得來在地上，把他的話語都顯明在肉身中。今天作的是什麽，以後作的是什麽，神成全的是什麽，末了人的歸宿，哪些人得救，哪些人歸于滅亡，等等，這些末了該作的工作都説清楚了，這些都是為成就「話在肉身顯現」的實際意義的。以往頒布的行政、頒布的憲法，哪些人歸于滅亡，哪些人進入安息，這些話都得應驗。道成肉身的神末世主要是完成這個工作，讓人明白神預定的人歸哪兒，没預定的人歸哪兒，子民、衆子如何劃分，以色列怎麽樣，埃及怎麽樣，以後這些話都要一一成就。神的作工步伐加快，把每一個時代要作的，末世道成肉身的神要作的、要盡的職分，都以説話的方式向人公開，這些話都是為了完成「話在肉身顯現」的實際意義的。

——《話・卷一　神的顯現與作工・話語成就一切》
https://reurl.cc/bVe8pX

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40

（三）關于末了時代——國度時代的話語

38　人類經撒但敗壞太深了，不知道有神，都不敬拜神了。起初造亞當、夏娃，那時有耶和華的榮耀、有耶和華的見證隨着，人經敗壞就没有榮耀了，也没有見證了，因人都悖逆神，根本不敬畏神了。今天作征服的工作就是奪回所有的見證，奪回所有的榮耀，讓所有的人都敬拜神，達到在受造之物中間有見證，這就是這一步要作的工作。究竟怎麽征服人類呢？就是藉着這步話語的工作來達到讓人心服口服，藉着揭示、審判、刑罰和無情的咒詛來使人徹底服氣，揭示人的悖逆，審判人的抵擋，來達到讓人認識人類的不義，認識人類的污穢，藉此襯托神的公義性情，主要是藉着這些話來征服人，讓人心服口服。話語是最終征服人類的途徑，接受征服的都得接受話語的擊打與審判。

——《話・卷一　神的顯現與作工・征服工作的内幕　一》

——《話・卷一　神的顯現與作工・國度時代就是話語時代》

——《話・卷一　神的顯現與作工・話語成就一切》

灾難陸續降下，主再來的預言已經應驗，你想迎接到主得着進天國的機會嗎？誠邀渴慕主顯現的你參加我們的網上聚會，幫你找到路途。點擊按鈕與我們聯繫。

通過WhatsApp與我們聯繫

通過Messenger與我們聯繫

相關内容

6:38

全能神經典話語《揭示道成肉身奥秘的話語》選段193

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40／💦

♦ 情形
.
最近尽本分果效不错，带领和弟兄姊妹都赞赏，不知不觉就飘起来，认为自己是个人才。（别人的事例）
.
♦神的话说：
.
“人在什么情况下会飘起来呢？就是有点成就受到别人夸奖时，自己就飘起来了，就觉得别人都不如他，别人都是俗人、凡人，他是有身份的人，不应该跟其他人站在同一个档次、同一个平面上，应该比其他人高，这样他就飘起来了。他觉得自己飘起来是有道理的，他是怎么判断的呢？他认为，“我有特长、有素质、有头脑，肯追求，现在又做出了成绩，我成名人了，我的名望、身价比其他人高，那我在人群里肯定就是佼佼者，是所有人都仰望的对象，我就应该飘起来。”他心里是这么想的，最后就理所应当、顺其自然地飘起来了。他认为这是名正言顺、顺理成章的事，不飘起来他觉得不平衡，对不起他的身份，对不起大家对他的认可，所以他飘得很自然。他一飘起来，带来的后果是什么？（不会与别人配搭了，想自己说了算。）这是一方面表现。还有什么？（做事也不脚踏实地了，在业务上不求进取，开始吃老本。）（临到不合己意的环境时不愿意顺服。）为什么不愿意顺服了呢？之前能不能顺服啊？（之前没有狂的资本，能压制或者克制住自己，也能顺服一点。现在觉得自己有资本了，有资格了，和别人不一样了，就觉得可以讲条件，可以不顺服。）他觉得自己今非昔比了，是有身份的人，是名人了，不能随便顺服别人，否则就显得与自己的身份不符，名不副实，自己有资格说“不”，有资格不顺服了。还有什么表现？（严重了还能像保罗一样，说“那美好的仗我已经打过了，当跑的路我已经跑尽了，所信的道我已经守住了。从此以后，有公义的冠冕为我存留”〔提后4:7-8〕，开始跟神讲条件了，不知道自己是受造之物了。）就忘了自己是谁了。你们说，人飘起来好不好？（不好。）不好，那为什么人还能飘起来？（有撒但性情在里面。）有撒但性情，这是不可避免的，问题的根源肯定是这么回事。还有什么原因？往实际上说。（人把这些功劳看得太重，当成生命了，所以就总享受这个成绩，导致陷在自满自足的情形里走不出来。）这说到关键点了。这涉及到人心里所向往的、所追求的，涉及到人走的道路。很多人认为，能作点事务性的工作、能尽点涉及业务技术的本分就有身量了，业务越精、越出众、越有成绩，证明自己越有实际，证明自己越爱神、对神越有顺服，他把这个当成生命了。当成生命的东西他肯定宝爱，肯定当成追求的目标，他这个目标、方向错了，道路错了。另外，从根源上看，人对生命、对追求真理、对什么是有真理实际的认识是有偏差的。人的认识有偏差，那人对一个事物的认知还有最终的评价肯定也是有偏差的。你的认识有偏差，你追求的东西肯定有偏差，这样，你所选择的道路肯定也会出问题，你的人生方向、目标也会有偏差。”---摘自《做人该有的原则》

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40／💦

Araw-araw na mga Salita ng Diyos: Pagkilala sa Diyos | Sipi 34
Ang Pangako ng Diyos kay Abraham
Genesis 22:16–18 Sa Aking sarili ay sumumpa Ako, sabi ni Jehova, sapagkat ginawa mo ito, at hindi mo itinanggi sa Akin ang iyong anak, ang iyong bugtong na anak: Na sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin Ko ang iyong binhi, na gaya ng mga bituin sa langit, at gaya ng mga buhangin sa baybayin ng dagat; at kakamtin ng iyong binhi ang pintuang-bayan ng kanyang mga kaaway; At pagpapalain sa iyong binhi ang lahat ng bansa sa lupa; sapagkat sinunod mo ang Aking tinig.
Ito ay isang walang bawas na pahayag ng pagpapala ng Diyos kay Abraham. Kahit maikli, ang nilalaman nito ay sagana: Kabilang dito ang dahilan, at pinagbabatayan, ng regalo ng Diyos kay Abraham, at kung ano ang ibinigay Niya kay Abraham. Punong-puno din ito ng kagalakan at kasiyahan kung saan binigkas ng Diyos ang mga salitang ito, pati na rin ang apurahang pananabik Niya na makamit ang mga taong magagawang makinig sa Kanyang mga salita. Dito, nakikita natin ang pagpapahalaga ng Diyos, at pagkalinga tungo sa mga sumusunod sa Kanyang mga salita at sumusunod sa Kanyang mga utos. Gayundin naman, nakikita natin ang halaga na Kanyang binabayaran upang makuha ang mga tao, at ang kalinga at pagtuon na Kanyang ibinibigay upang makamit sila. Bukod dito, ang sipi, na naglalaman ng mga salitang “Sa Aking sarili ay sumumpa Ako,” ang nagbibigay sa atin ng matinding pakiramdam ng kapaitan at pasakit na pinasan ng Diyos at tanging ng Diyos lamang, sa likod ng gawain ng Kanyang plano ng pamamahala. Ito ay isang nakakapukaw-isipang sipi, at isang may natatanging kabuluhan, at nagkaroon ng napakalalim na epekto para sa mga taong dumating pagkatapos noon.
Nakakamit ng Tao ang mga Pagpapala ng Diyos Dahil sa Kanyang Sinseridad at Pagkamasunurin
Malaki ba ang pagpapalang ibinigay ng Diyos kay Abraham sa ating nabasa rito? Gaano ito kalaki? Mayroong isang napakahalagang pangungusap dito: “At pagpapalain sa iyong binhi ang lahat ng bansa sa lupa.” Ang pangungusap na ito ay nagpapakita na tinanggap ni Abraham ang mga pagpapala na hindi ibinigay sa sinumang dumating bago o matapos ang pagdating niya. Gaya ng hiningi ng Diyos, nang ibinalik ni Abraham ang kanyang nag-iisang anak na lalaki—ang kanyang pinakamamahal at kaisa-isang anak na lalaki—sa Diyos (paalala: Hindi natin maaaring gamitin dito ang salitang “inalay”; dapat nating sabihing ibinalik niya ang kanyang anak sa Diyos), hindi lamang hindi pinahintulutan ng Diyos na ialay ni Abraham si Isaac, kundi binasbasan din Niya siya. Anong pangako ang Kanyang naging pagpapala kay Abraham? Ito ay ang pangakong pararamihin ang kanyang lahi. At gaano karami sila pararamihin? Ibinibigay ng Kasulatan ang sumusunod na tala: “gaya ng mga bituin sa langit, at gaya ng mga buhangin sa baybayin ng dagat; at kakamtin ng iyong binhi ang pintuang-bayan ng kanyang mga kaaway; At pagpapalain sa iyong binhi ang lahat ng bansa sa lupa.” Ano ang konteksto kung saan binigkas ng Diyos ang mga salitang ito? Ibig sabihin, paano tinanggap ni Abraham ang pagpapala ng Diyos? Tinanggap niya ito tulad ng sinasabi ng Diyos sa Kasulatan: “sapagkat sinunod mo ang Aking tinig.” Iyan nga, dahil sumunod si Abraham sa utos ng Diyos, dahil nagawa niya ang lahat ng sinabi, hiningi at iniutos ng Diyos nang wala ni katiting na pagdaing, kung kaya’t gumawa ng ganitong pangako ang Diyos sa kanya. May isang mahalagang pangungusap sa pangakong ito na tumuon sa kaisipan ng Diyos sa pagkakataong iyon. Nakita ba ninyo ito? Maaaring hindi ninyo gaanong binigyang pansin ang mga salita ng Diyos na “Sa Aking sarili ay sumumpa Ako.” Ibig nilang sabihin, nang bigkasin ng Diyos ang mga salitang ito, ay nanunumpa Siya sa Kanyang sarili. Sa ano nangangako ang mga tao kapag nanunumpa sila? Sumusumpa sila sa Langit, na ang ibig sabihin ay nangangako at sumusumpa sila sa ngalan ng Diyos. Maaaring walang gaanong pagkaunawa ang mga tao sa kababalaghan kung saan nanumpa ang Diyos sa Kanyang sarili, ngunit mauunawaan ninyo ito kapag naibigay Ko sa inyo ang tamang paliwanag. Kapag kaharap ang isang tao na maririnig lamang ang Kanyang mga salita ngunit hindi naman nauunawaan ang Kanyang puso, nadarama muli ng Diyos ang kalungkutan at kawalan. Sa kawalan ng pag-asa—at, maaaring sabihin, na hindi namamalayan—ginawa ng Diyos ang isang napakalikas na bagay: Inilagay ng Diyos ang Kanyang kamay sa Kanyang puso at kinausap ang Kanyang sarili nang ibinigay Niya ang pangakong ito kay Abraham, at mula rito narinig ng tao ang sinabi ng Diyos “Sa Aking sarili ay sumumpa Ako.” Sa pamamagitan ng mga pagkilos ng Diyos, maaari mong isipin ang iyong sarili. Kapag inilagay mo ang iyong kamay sa iyong puso at nakipag-usap ka sa iyong sarili, malinaw ba sa iyo ang iyong sinasabi? Taos-puso ba ang iyong saloobin? Ikaw ba ay nagsasalita nang matapat, nang buong puso? Kaya, nakikita natin dito na nang nagsalita ang Diyos kay Abraham, Siya ay maalab at taos-puso. Kasabay ng pagsasalita at pagpapala kay Abraham, nangungusap din ang Diyos sa Kanyang sarili. Sinasabi Niya sa Kanyang sarili: Pagpapalain Ko si Abraham, at gagawing kasing dami ng mga bituin sa langit ang kanyang mga supling, at kasing sagana ng buhangin sa baybayin ng dagat, sapagkat dininig niya ang Aking mga salita at siya ang Aking hinirang. Nang sabihin ng Diyos “Sa Aking sarili ay sumumpa Ako,” pinagpasyahan ng Diyos na magmumula kay Abraham ang Kanyang lahing hinirang na Israel, pagkatapos ay pangungunahan Niya ang mga taong ito ayon sa bilis ng Kanyang gawain. Iyan nga, gagawin ng Diyos ang lipi ni Abraham na taga-dala ng gawain ng pamamahala ng Diyos, at ang gawain ng Diyos at ang ipinahayag ng Diyos ay magsisimula kay Abraham, at magpapatuloy sa lipi ni Abraham, kaya’t maisasakatuparan ang hangarin ng Diyos na iligtas ang tao. Anong masasabi ninyo, hindi ba ito isang pagpapala? Para sa tao, wala nang hihigit pang pagpapala kaysa rito. Maaaring sabihin na ito ay ang pinaka-pinagpalang bagay. Ang pagpapalang nakamit ni Abraham ay hindi ang pagpaparami ng kanyang supling, kundi ang tagumpay ng Diyos sa Kanyang pamamahala, ang Kanyang atas, at ang Kanyang gawain sa lipi ni Abraham. Ibig ipakahulugan ng mga ito na ang mga pagpapalang nakamit ni Abraham ay hindi pansamantala, ngunit patuloy na sumulong ayon sa plano ng pamamahala ng Diyos. Nang magsalita ang Diyos, nang mangako ang Diyos sa Kanyang sarili, nakapagpasya na Siya. Totoo ba ang proseso ng pagpapasyang ito? Tunay ba ito? Napagpasyahan ng Diyos, na mula sa panahong iyon, ang Kanyang mga pagsisikap, ang halaga na Kanyang ibinayad, kung ano ang mayroon Siya at kung ano Siya, ang lahat sa Kanya, at maging ang Kanyang buhay, ay ibibigay kay Abraham at sa lipi ni Abraham. Maging iyon ay napagpasyahan ng Diyos, na magmula sa grupong ito ng mga tao, ipapamalas Niya ang Kanyang mga gawa at papayagan ang taong makita ang Kanyang karunungan, awtoridad, at kapangyarihan.
—Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao, Vol. I, Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo II

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40／💦

Maling pananampalataya ba ang umalis sa Biblia?

Mayroon pa akong maraming bagay na sa inyo ay sasabihin, nguni’t ngayon ay hindi ninyo mangatitiis. Gayon ma’y kung siya, ang Espiritu ng katotohanan ay dumating, ay papatnubayan niya kayo sa buong katotohanan: sapagka’t hindi siya magsasalita ng mula sa kaniyang sarili; kundi ang anomang bagay na kaniyang marinig, ang mga ito ang kaniyang sasalitain: at kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na magsisidating” (Juan 16:12–13).

SABI NG MAKAPANGYARIHANG DIYOS ," Sa panahon ni Jesus, pinamunuan ni Jesus ang mga Judio at ang lahat ng sumunod sa Kanya ayon sa gawa ng Banal na Espiritu sa Kanya noong panahong iyon. Hindi Niya ginamit ang Biblia bilang basehan ng Kanyang ginawa, kundi nagsalita ayon sa Kanyang gawain; hindi Niya binigyang-pansin kung ano ang sinabi ng Biblia, ni naghanap Siya sa Biblia ng landas upang pamunuan ang Kanyang mga tagasunod. Mula sa kung saan Siya nagsimula ng gawa, ipinalaganap Niya ang daan ng pagsisisi—isang salita kung saan lubusang walang nabanggit sa mga propesiya sa Lumang Tipan. Hindi lamang Siya hindi kumilos ayon sa Biblia, kundi Siya ay namuno rin sa bagong daan, at gumawa ng bagong gawain. Kahit kailanman hindi Siya sumangguni sa Biblia kapag Siya ay nangangaral. Sa Kapanahunan ng Kautusan, walang sinuman ang nakagawa ng Kanyang mga himala ng pagpapagaling sa maysakit at pagpapalayas ng mga demonyo. Kaya, gayon din, ang Kanyang gawain, ang Kanyang mga turo at ang awtoridad at kapangyarihan ng Kanyang mga salita ay lampas sa sinumang tao noong Kapanahunan ng Kautusan. Basta lang ginawa ni Jesus ang Kanyang mas bagong gawain, at kahit na maraming tao ang kumondena sa Kanya gamit ang Biblia—at ginamit pa nga ang Lumang Tipan para ipako Siya sa krus—ang Kanyang gawain ay nahigitan ang Lumang Tipan; kung hindi, bakit ipinako Siya ng mga tao sa krus? Hindi ba ito dahil sa walang binanggit ang Lumang Tipan sa Kanyang turo, at ang Kanyang kakayahan na magpagaling ng maysakit at magpalayas ng mga demonyo? … Sa mga tao, lumitaw na parang ang Kanyang gawain ay walang batayan, at marami rito ang salungat sa mga talaan sa Lumang Tipan. Hindi ba ito kamalian ng tao? Ang doktrina ba ay kailangang iangkop sa gawa ng Diyos? At ito ba ay dapat ayon sa mga hula ng mga propeta? Pagkatapos ng lahat, alin ang mas dakila: ang Diyos o ang Biblia? Bakit kailangang maging ayon sa Biblia ang gawain ng Diyos? Maaari kaya na walang karapatan ang Diyos na higitan ang Biblia? Hindi ba maaaring lumayo ang Diyos sa Biblia at gumawa ng ibang gawain? Bakit hindi ipinangilin ni Jesus at ng Kanyang mga disipulo ang araw ng Sabbath? Kung mangingilin Siya sa araw ng Sabbath at magsasagawa ayon sa mga utos ng Lumang Tipan, bakit hindi nangilin si Jesus sa Sabbath nang dumating Siya, kundi sa halip ay naghugas ng mga paa, nagtaklob ng ulo, naghati-hati ng tinapay, at uminom ng alak? Hindi ba wala itong lahat sa mga utos ng Lumang Tipan? Kung iginalang ni Jesus ang Lumang Tipan, bakit Siya humiwalay sa mga doktrinang ito? Dapat mong malaman kung alin ang nauna, ang Diyos o ang Bible.

📖 Almighty God says🕊️
“Sa mga huling araw na ito ay kailangan ninyong magpatotoo sa Diyos. Gaano man kalaki ang inyong pagdurusa, dapat kayong magpatuloy hanggang sa kahuli-hulihan, at maging sa inyong huling hininga, kailangan pa rin kayong maging tapat sa Diyos at magpasakop sa pagsasaayos ng Diyos; ito lamang ang tunay na pagmamahal sa Diyos, at ito lamang ang malakas at matunog na patotoo”

全能神經典話語《神拯救人類三步作工的話語》選段38-40／💦
English Christian Song | "God Is the Sovereign of All Things"
https://reurl.cc/dnOZVV