အေထြေထြပတ္ဝန္းက်င္အေၾကာင္း၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေလာကကို ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းကတည္းက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူျပင္ဆင္ေပးခဲ့သည့္ လူသားအသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္ လိုအပ္သည့္ အေျခအေနမ်ားအေၾကာင္းကို ငါတို႔ ခုတင္ေျပာခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ငါတို႔သည္ အရာငါးခုအေၾကာင္းကို ေျပာသြားခဲ့ၿပီး၊ ဤအရာငါးခုသည္ အေထြေထြပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ ငါတို႔ေျပာမည့္ အေၾကာင္းအရာမွာ ဇာတိခႏၶာထဲရွိ လူတိုင္း၏အသက္ႏွင့္ နီးကပ္စြာဆက္ႏႊယ္ေန၏။ ယင္းသည္ ဇာတိခႏၶာထဲရွိ လူတစ္ဦး၏ဘဝႏွင့္ သာ၍ကိုက္ညီကာ သာ၍တစ္ေျပးညီရွိေသာ လိုအပ္သည့္အေျခအေနတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ အစာျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ဖန္ဆင္းၿပီး သင့္ေတာ္သည့္ ရွင္သန္ေနထိုင္မႈ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ထားေပးခဲ့၏။ ၎ေနာက္ လူသားသည္ အစာႏွင့္ ေရကို လိုအပ္ခဲ့၏။ လူသား၌ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လိုအပ္ခ်က္ရွိခဲ့သျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ဆင္မႈမ်ားကို လူသားအတြက္ ျပဳလုပ္ခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈအဆင့္တစ္ခုစီႏွင့္ သူျပဳလုပ္သည့္ အရာတစ္ခုစီသည္ အႏွစ္သာရမဲ့ စကားမ်ားမဟုတ္ဘဲ အမွန္စင္စစ္ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းခံရ၏။ အစာသည္ လူတို႔၏ေန႔စဥ္ဘဝမ်ားတြင္ မရွိ၍မျဖစ္ေသာ အရာတစ္ခုေလာ။ အစာသည္ ေလထက္ သာ၍အေရးႀကီးသေလာ။ ၎တို႔သည္ တန္းတူအေရးႀကီးၾက၏။ ၎တို႔ႏွစ္ခုစလုံးသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အသက္ရွင္ေနႏိုင္ေရးႏွင့္ လူ႔ဘဝ ဆက္လက္တည္ရွိမႈကို ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ လိုအပ္သည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ အရာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေလသည္ သာ၍အေရးႀကီးသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ေရသည္ သာ၍အေရးႀကီးသေလာ။ အပူခ်ိန္က ပို၍အေရးႀကီးသေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အစာက ပို၍အေရးႀကီးသေလာ။ ၎တို႔အားလုံး အေရးႀကီးၾကသည္။ လူတို႔က မေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ၾကျခင္းမွာ ထိုအရာတစ္စုံတေလမရွိ၍ ၎တို႔မျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ တကယ့္ျပႆနာျဖစ္သည္၊ သင္ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ေသာအရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ သင္မသိေသာ္လည္း ဘုရားသခင္သိ၏။ သင္သည္ အစာေတြ႕ေသာအခါ “အစာမရွိဘဲ ငါမေနႏိုင္” ဟု ခံစားရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ သင့္ကိုဖန္ဆင္းၿပီးၿပီးခ်င္း ထိုေနရာ၌ သင့္ကိုထားခဲ့ပါက သင့္အေနျဖင့္ အစာကိုလိုအပ္ေၾကာင္း သိခဲ့လိမ့္မည္ေလာ။ သင္သိခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သိ၏။ သင္သည္ ဆာေလာင္လာ၍ သင္စားရန္အဖို႔ သစ္ပင္မ်ားအေပၚ၌ အသီးမ်ားရွိၿပီး ေျမႀကီးေပၚတြင္ အေစ့အဆန္မ်ား ရွိေၾကာင္းကို ေတြ႕ေသာအခါမွသာ အစာကိုလိုအပ္ေၾကာင္း သင္သိျခင္းျဖစ္သည္။ သင္ေရဆာေသာအခါ သင့္ေရွ႕တြင္ စမ္းေရတစ္ခုကိုျမင္ၿပီး ထိုေရကို သင္ေသာက္ေသာအခါမွသာ သင့္အေနျဖင့္ ေရလိုအပ္ေၾကာင္းကို သိျခင္းျဖစ္သည္။ ေရကို ဘုရားသခင္က လူသားအတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အစာႏွင့္ပတ္သက္၍ သင့္အေနျဖင့္ တစ္ေန႔သုံးနပ္စားသည္ျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္နပ္စားသည္ျဖစ္ေစ၊ ထိုထက္ပင္ပို၍စားသည္ျဖစ္ေစ အေရးမႀကီးေပ၊ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ အစာသည္ လူတို႔၏ေန႔စဥ္ဘဝမ်ားတြင္ မရွိ၍မျဖစ္ေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္၏။ ယင္းသည္ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာ ပုံမွန္အသက္ရွင္သန္ကို ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာအရာတစ္ခုျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ အစာသည္ အဓိကအားျဖင့္ မည္သည့္ေနရာမွ လာသနည္း။ ဦးစြာအေနျဖင့္ ၎သည္ ေျမႀကီးမွလာ၏။ ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးကို လူသားအတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ေျမႀကီးသည္ သစ္ပင္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ျမက္ပင္မ်ားအတြက္သာမဟုတ္ဘဲ အပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔၏ အသက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ သင့္ေတာ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အေစ့အဆန္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔၏ မ်ိဳးေစ့မ်ားႏွင့္ အစာအမ်ိဳးမ်ိဳးအျပင္ လူတို႔စိုက္ပ်ိဳးရန္ သင့္ေတာ္သည့္ ေျမဆီလႊာႏွင့္ ေျမႀကီးတို႔ကို ျပင္ဆင္ေပးၿပီး ဤနည္းအတိုင္း ၎တို႔ကို အစာေပး၏။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ အစာအမ်ိဳးအစားမ်ားရွိသနည္း။ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္တို႔ရွင္းလင္းသင့္သည္၊ မွန္သေလာ။ ပထမအေနျဖင့္ အေစ့အဆန္အမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ၏။ အေစ့အဆန္မ်ားတြင္ မည္သည္တို႔ပါသနည္း။ ဂ်ဳံေစ့၊ လူး၊ ဆပ္၊ ႏွံစားေျပာင္းေကာက္ႏွံမ်ားႏွင့္ စပါးစသည့္ အခြံပါသည့္အရာမ်ားပါ၏။ ေကာက္ႏွံပင္မ်ားကို အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာလည္း ခြဲျခားထား၏။ ဘာလီ၊ ဂ်ဳံ၊ အုတ္ဂ်ဳံႏွင့္ ပန္းဂ်ဳံအစရွိေသာ ေကာက္ႏွံပင္မ်ား ေတာင္ပိုင္းမွေျမာက္ပိုင္းအထိ အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာရွိ၏။ ကြဲျပားသည့္ မ်ိဳးစိတ္မ်ားမွာ ကြဲျပားသည့္ေဒသမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးရန္ သင့္ေတာ္၏။ စပါးအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း ရွိေသး၏။ ေတာင္ပိုင္း၌ ဆန္လုံးပိုရွည္ၿပီး ေစးကပ္လြန္းျခင္း မရွိသျဖင့္ ေတာင္ပိုင္းသားမ်ားႏွင့္ သာ၍သင့္ေတာ္ေသာ ၎၏ကိုယ္ပိုင္စပါး မ်ိဳးကြဲမ်ားရွိ၏။ ေတာင္ပိုင္း၌ ရာသီဥတုပိုပူသျဖင့္ ၎တို႔သည္ အင္ဒိက (indica) ဆန္ကဲ့သို႔ မ်ိဳးကြဲမ်ားကို စားသုံးရ၏။ ထိုဆန္မ်ိဳးကြဲမွာ ေစးကပ္လြန္း၍ မရေပ၊ သို႔မဟုတ္ပါက ၎တို႔က စားႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ဘဲ ခံတြင္းပ်က္ၾကေပလိမ့္မည္။ ေျမာက္ပိုင္းသားမ်ား စားသည့္ဆန္မွာ ပိုေစးကပ္၏။ ေျမာက္ပိုင္းသည္ အၿမဲတမ္း ပိုေအးသျဖင့္ ၎တို႔သည္ ေစးကပ္သည့္ဆန္ကို စားရ၏။ ထို႔အျပင္ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းရွိ၏။ ၎တို႔ကို ေျမေပၚတြင္ စိုက္ပ်ိဳးၾက၏။ ေျမေအာက္တြင္ စိုက္ပ်ိဳးသည့္ အာလူး၊ ကန္စြန္းဥ၊ ပိန္းဥႏွင့္ အျခားအရာမ်ားစြာလည္း ရွိေသး၏။ အာလူးသည္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ေပါက္၏။ ေျမာက္ပိုင္းမွ အာလူးမ်ား၏အရည္အေသြးမွာ အလြန္ေကာင္း၏။ လူတို႔၌ စားစရာအေစ့အဆန္မ်ား မရွိသည့္အခါ ၎တို႔ တစ္ေန႔သုံးနပ္စားေနႏိုင္ရန္ အာလူးသည္ ၎တို႔၏အစားအေသာက္၌ အေျခခံစားကုန္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ အာလူးသည္လည္း စားေသာက္ကုန္ျဖစ္ႏိုင္၏။ ကန္စြန္းဥမွာ အရည္အေသြးအားျဖင့္ အာလူးေလာက္ မေကာင္းေသာ္လည္း ၎တို႔ တစ္ေန႔အစာသုံးနပ္စားေနႏိုင္ရန္ ကန္စြန္းဥကို အေျခခံစားကုန္အျဖစ္ အသုံးျပဳႏိုင္ေသး၏။ အေစ့အဆန္မ်ား မရႏိုင္ေသးသည့္အခါတြင္ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ဝမ္းျဖည့္ရန္ ကန္စြန္းဥကို အသုံးျပဳႏိုင္သည္။ ေတာင္ပိုင္းသားမ်ား စားေလ့ရွိသည့္ ပိန္းဥကိုလည္း ထိုနည္းတူပင္ အသုံးျပဳႏိုင္ၿပီး ယင္းသည္လည္း အေျခခံစားကုန္တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ လူတို႔၏ ေန႔စဥ္အစားအေသာက္အတြက္ လိုအပ္သည့္အရာတစ္ခုျဖစ္ေသာ အေစ့အဆန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္၏။ လူတို႔သည္ အေစ့အဆန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေခါက္ဆြဲ၊ ေပါက္စီ၊ ထမင္းႏွင့္ ဆန္ေခါက္ဆြဲမ်ားျပဳလုပ္ရန္ အသုံးျပဳၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအေစ့အဆန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ အလွ်ံအပယ္ ေပးသနားထား၏။ မ်ိဳးကြဲေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ အဘယ္ေၾကာင့္ ရွိေနသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ဤေနရာ၌ ေတြ႕ႏိုင္၏၊ တစ္ဘက္တြင္ ယင္းမွာ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္ႏွင့္ ေျမာက္တို႔ရွိ ကြဲျပားေသာ ေျမဆီလႊာမ်ားႏွင့္ ရာသီဥတုမ်ားႏွင့္ သင့္ေတာ္ေစရန္ျဖစ္သည္၊ အျခားတစ္ဘက္တြင္မူ ဤအေစ့အဆန္မ်ား၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားႏွင့္ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားႏွင့္ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီၾကသည္။ လူတို႔သည္ ဤအေစ့အဆန္မ်ားကို စားျခင္းျဖင့္သာ ၎တို႔၏ကိုယ္ခႏၶာမ်ားအတြက္ လိုအပ္သည့္ အာဟာရမ်ားႏွင့္ အစိတ္အပိုင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၾက၏။ ေျမာက္ပိုင္းအစာႏွင့္ ေတာင္ပိုင္းအစာတို႔ ကြဲျပားၾကေသာ္လည္း ၎တို႔၌ရွိသည့္ တူညီခ်က္မ်ားမွာ ကြဲျပားခ်က္မ်ားထက္ သာ၍မ်ားသည္။ ၎အစာမ်ားသည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္၏ သာမန္လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ၿပီး လူ႔ခႏၶာကိုယ္၏ သာမန္အသက္ရွင္မႈကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနရာေဒသအမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ထုတ္လုပ္သည့္ မ်ိဳးစိတ္မ်ား အလြန္မ်ားျပားရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ လူ႔ခႏၶာကိုယ္သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာအစာမ်ားက ေထာက္ပံ့ေပးသည့္အရာကို လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္၏ ပုံမွန္အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၍ ပုံမွန္လူ႔ဘဝကိုရရွိရန္ ေျမဆီလႊာ၌ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ အစာအမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ေထာက္ပံ့ေပးသည့္အရာကို လိုအပ္ၾက၏။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ အလြန္စာနာေထာက္ထား၏။ လူတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္ခ်ေပးေသာ အစာအမ်ိဳးမ်ိဳးသည္ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္မေကာင္းေပ၊ ၎တို႔သည္ လြန္စြာ ၿပီးျပည့္စုံၾကသည္။ လူတို႔သည္ ေကာက္ႏွံကိုစားလိုပါက ေကာက္ႏွံစားႏိုင္၏။ အခ်ိဳ႕သူမ်ားက ေခါက္ဆြဲစားရသည္ကို မႏွစ္သက္ၾကေပ၊ ထမင္းစားလိုၾက၏၊ ထိုအခါ ထမင္းစားႏိုင္ၾကသည္။ ဆန္လုံးရွည္၊ ဆန္လုံးတို စသည္ျဖင့္ ဆန္အမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၿပီး ၎တို႔အားလုံးသည္ လူတို႔၏အရသာမ်ားကို အာသာေျပေစႏိုင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ဤအေစ့အဆန္မ်ားကို စားပါက ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏အစာႏွင့္ပတ္သက္၍ ဇီဇာမေၾကာင္လြန္းသေ႐ြ႕ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မည္မဟုတ္ဘဲ အသက္အ႐ြယ္အိုမင္းသည္အထိ က်န္းမာစြာေနႏိုင္ရန္ ေသခ်ာသည္။ ယင္းမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ အစာေပးသနားခဲ့စဥ္က ဘုရားသခင္၏စိတ္ထဲတြင္ရွိခဲ့ေသာ မူလအႀကံျဖစ္သည္။ လူ႔ခႏၶာကိုယ္သည္ ဤအရာမ်ားမရွိ၍ မရေပ၊ ၎သည္ လက္ေတြ႕အရွိတရားပင္ မဟုတ္ေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဤလက္ေတြ႕ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကမူ ယင္းကို ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္သည္ ေရွးမဆြကတည္းက အမႈအရာမ်ားကို ျပင္ဆင္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။ https://reurl.cc/YlDLqo

ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ဤအရာမ်ားထက္ သာ၍ေပးထား၏၊ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားလည္း ရွိေသး၏။ သင္ထမင္းစားသည့္အခါ၊ သင္စားသမွ်မွာ ထမင္းသာျဖစ္ပါက သင့္အေနျဖင့္ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ႏိုင္၏။ ထိုအခါ သင္သည္ ထမင္းႏွင့္အတူစားရန္ ဟင္းပြဲငယ္တစ္ပြဲႏွစ္ပြဲေလာက္ ေၾကာ္လိုက္ပါက၊ သို႔မဟုတ္ အသုပ္တစ္ပြဲကို ေရာသုပ္လိုက္ပါက ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားတြင္ရွိသည့္ ဗီတာမင္မ်ားႏွင့္ အသက္ရွင္သန္မႈအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ ဓာတုပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သို႔မဟုတ္ အျခားအာဟာရမ်ားသည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို လြန္စြာပုံမွန္က်ေသာနည္းျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေပမည္။ လူတို႔သည္ အဓိကထမင္းနပ္မ်ားကို မစားပါက အသီးအႏွံအခ်ိဳ႕ကိုလည္း စားႏိုင္သည္၊ မွန္သေလာ။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ လူတို႔သည္ အရည္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ အျခားအာဟာရမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ကြဲျပားသည့္ အရသာမ်ား လိုအပ္သည့္အခါ ၎တို႔ကို ေထာက္ပံ့ေပးရန္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားႏွင့္ အသီးအႏွံမ်ားလည္းရွိ၏။ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္ႏွင့္ ေျမာက္ရွိ ေျမဆီလႊာမ်ားႏွင့္ ရာသီဥတုမ်ားသည္ ကြဲျပားသည့္အတိုင္းပင္ ၎တို႔တြင္လည္း ကြဲျပားသည့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားႏွင့္ အသီးအႏွံမ်ားလည္း ရွိၾက၏။ ေတာင္ပိုင္းရာသီဥတုသည္ ပူလြန္းသျဖင့္ အသီးအႏွံႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ အမ်ားစုသည္ လူတို႔စားသည့္အခါ ၎တို႔၏ခႏၶာကိုယ္၌ အပူႏွင့္အေအးကို မွ်ေစႏိုင္ေသာ ေအးေစသည့္အမ်ိဳးအစားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေျမာက္ပိုင္းတြင္မူ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားႏွင့္ အသီးအႏွံအမ်ိဳးအစားမ်ား ပိုနည္းပါး၏၊ သို႔ေသာ္ ေျမာက္ပိုင္းသားတို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္ လုံေလာက္ေသး၏။ သို႔ရာတြင္ မ်ားမၾကာမီႏွစ္မ်ားက လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ားေၾကာင့္၊ လူမႈေရးတိုးတက္မႈမ်ားဟု ဆိုသည့္အရာမ်ားေၾကာင့္၊ ထို႔အျပင္ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္၊ အေရွ႕ႏွင့္အေနာက္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္မႈမ်ားေၾကာင့္၊ ေျမာက္ပိုင္းသားမ်ားသည္လည္း ေတာင္ဘက္မွ အသီးအႏွံမ်ား၊ ေဒသႏၲရ အထူးထြက္ကုန္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားကိုလည္း တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးပင္ စားႏိုင္ၾက၏။ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ စားခ်င္စိတ္မ်ားႏွင့္ ႐ုပ္ဝတၳဳတပ္မက္မႈမ်ားကို ထိုနည္းျဖင့္ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေသာ္လည္း ၎တို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာမ်ားသည္ ကြဲျပားသည့္ ေဘးအႏၲရာယ္အဆင့္မ်ားကို ခံရမွန္းမသိ ခံရ၏။ ယင္းမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္ျပင္ဆင္ေပးထားေသာ အစားအစာမ်ားထဲတြင္ ေတာင္ပိုင္းသားတို႔အတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ အစားအစာမ်ား၊ အသီးအႏွံမ်ားႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားရွိသည့္အျပင္ ေျမာက္ပိုင္းသားတို႔အတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ အစားအစာမ်ား၊ အသီးအႏွံမ်ားႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားလည္း ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ သင္သည္ ေတာင္ပိုင္း၌ေမြးပါက ေတာင္ပိုင္းမွအရာမ်ားကို စားျခင္းသည္ သင့္အတြက္ အလြန္သင့္ေတာ္၏။ ေတာင္ပိုင္း၌ သီးျခားရာသီဥတုရွိေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ထိုအစားအစာမ်ား၊ အသီးအႏွံမ်ားႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားကို ျပင္ဆင္ထားျခင္းျဖစ္၏။ ေျမာက္ပိုင္း၌ ေျမာက္ပိုင္းသားတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာမ်ားအတြက္ လိုအပ္သည့္ အစားအစာရွိ၏။ သို႔ရာတြင္ လူတို႔၌ အငမ္းမရ စားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္မ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဒီေရ၏ လႊမ္းမိုးျခင္းကို ခံရမွန္းမသိခံရၿပီး ထိုကဲ့သို႔ေသာ နိယာမမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္မွန္းမသိ ခ်ိဳးေဖာက္မိေနၾက၏။ လူတို႔အေနျဖင့္ ၎တို႔၏ဘဝမ်ားသည္ ယခုပိုေကာင္းသည္ဟု ခံစားရေသာ္လည္း ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈတစ္ရပ္သည္ ပို၍မ်ားျပားေသာ လူတို႔၏ကိုယ္ခႏၶာမ်ားသို႔ ျမင္ရန္မလြယ္ေသာ အႏၲရာယ္တစ္ရပ္ကို ယူေဆာင္လာသည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ျမင္လိုေသာအရာ မဟုတ္၊ ထို႔အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံ အရာခပ္သိမ္းႏွင့္ ဤအစားအစာမ်ား၊ အသီးအႏွံမ်ားႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ားကို ေဆာင္ယူေပးခဲ့စဥ္ သူမူလက ရည္႐ြယ္ခဲ့သည့္ အရာလည္းမဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ခ်မွတ္ထားေသာ နိယာမမ်ားကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းမွ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ https://reurl.cc/YlDLqo

ထို႔အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ဘုရားသခင္ေပးသနားထားေသာအရာသည္ ႂကြယ္ဝ၍ မ်ားျပား၏၊ ေနရာတစ္ခုစီ၌ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ ေဒသႏၲရအထူးထြက္ကုန္မ်ား ရွိ၏။ ဥပမာ အခ်ိဳ႕အရပ္မ်ားသည္ (ဂ်ဴဂ်ဴဘီဟု လူအမ်ားသိၾကသည့္) စြံပလြန္သီးအနီမ်ား ေပါႂကြယ္ၿပီး အျခားအရပ္မ်ားသည္ သစ္ၾကားသီး၊ ေျမပဲ၊ သို႔မဟုတ္ အျခားအခြံမာသီးအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပါႂကြယ္၏။ ဤ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ားအားလုံးက လူ႔ခႏၶာကိုယ္လိုအပ္သည့္ အာဟာရမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ ရာသီႏွင့္ အခ်ိန္အခါအလိုက္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အမႈအရာမ်ား ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး သင့္ေတာ္သည့္ပမာဏကို သင့္ေတာ္သည့္အခ်ိန္၌လည္း ခ်ေပး၏။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ကိုယ္ခႏၶာေပ်ာ္ပါးမႈကို တပ္မက္ကာ အငမ္းမရျဖစ္ၾကသျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္က လူႀကီးထြားမႈ ပုံမွန္နိယာမမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္၍ ထိခိုက္ပ်က္စီးေစရန္ လြယ္ကူ၏။ ဥပမာတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ခ်ယ္ရီသီးမ်ားကို ၾကည့္ၾကစို႔၊ ၎တို႔အေၾကာင္း လူတိုင္းသိၾကသည္၊ ဟုတ္သေလာ။ ၎တို႔သည္ ဇြန္လတြင္ ရင့္မွည့္ၾကသည္။ ပုံမွန္အေျခအေနမ်ားတြင္ ၾသဂုတ္လ၌ ၎တို႔ကုန္သြားၾကမည္ျဖစ္သည္။ ခ်ယ္ရီသီးမ်ားသည္ ႏွစ္လသာ လတ္ဆတ္၏၊ သို႔ေသာ္ သိပၸံနည္းက် နည္းလမ္းမ်ားအားျဖင့္ လူတို႔သည္ ယခုအခါ ၎ကို ၁၂ လအထိ တိုးႏိုင္ၿပီး ေနာက္ႏွစ္ ခ်ယ္ရီရာသီအထိပင္ တိုးႏိုင္၏။ ယင္းက ခ်ယ္ရီသီးမ်ား တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ရွိသည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ဤျဖစ္ရပ္မွာ မူမွန္သေလာ။ (မူမမွန္ပါ။) သို႔ျဖစ္လွ်င္ ခ်ယ္ရီသီးမ်ားကို စားသုံးရန္ အေကာင္းဆုံးရာသီသည္ မည္သည့္အခ်ိန္ျဖစ္သနည္း။ ဇြန္လမွ ၾသဂုတ္လအထိ ကာလျဖစ္၏။ ဤကန္႔သတ္ခ်က္ထက္ ေက်ာ္လြန္လွ်င္ ၎တို႔ကို သင္မည္မွ်ပင္ လတ္ဆတ္စြာ ထားေစကာမူ အရသာတူမည္ မဟုတ္ေပ၊ လူ႔ခႏၶာကိုယ္မွ လိုအပ္သည့္အရာလည္း မဟုတ္ေပ။ ၎၏သက္တမ္းကုန္သည့္ရက္စြဲ ေက်ာ္လြန္သည္ႏွင့္ သင့္အေနျဖင့္ မည္သည့္ဓာတုပစၥည္းမ်ားကို အသုံးျပဳသည္ျဖစ္ေစ သဘာဝအတိုင္း သင္စိုက္ပ်ိဳးသည့္အခါရသည့္ ၎၏အေနအထားကို ရႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔အျပင္ ဓာတုပစၥည္းမ်ားက လူတို႔အေပၚ က်ေရာက္ေစသည့္ ထိခိုက္မႈသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ဖယ္ရွားရန္၊ သို႔မဟုတ္ ေျပာင္းလဲရန္ တစ္စုံတစ္ရာလုပ္ႏိုင္သည့္အရာ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ရွိေဈးကြက္စီးပြားေရးသည္ လူတို႔အတြက္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ လူတို႔၏ဘဝမ်ား ပိုေကာင္းလာပုံရသည္၊ အရပ္ရပ္သို႔ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးသည္ အမွန္တကယ္ပင္ အဆင္ေျပလာခဲ့ၿပီး လူတို႔သည္ တစ္ႏွစ္ေလးရာသီ မည္သည့္အခ်ိန္မဆို အသီးအႏွံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို စားႏိုင္ၾက၏။ ေျမာက္ပိုင္းသားတို႔သည္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားႏွင့္ မည္သည့္အစားအစာမဆို၊ ေတာင္ပိုင္းမွ ေဒသႏၲရအထူးထြက္ကုန္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ သစ္သီးဝလံမ်ားကို စားႏိုင္ေလ့ရွိၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ဘုရားသခင္ေပးလိုသည့္ ဘဝမဟုတ္ေပ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ေဈးကြက္စီးပြားေရးမ်ိဳးသည္ လူတို႔၏ဘဝမ်ားကို အက်ိဳးေက်းဇူးအခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေစေသာ္လည္း အႏၲရာယ္အခ်ိဳ႕လည္း ျပဳႏိုင္ေပသည္။ ေဈးထဲ၌ အလွ်ံအပယ္ေပါမ်ားမႈေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ မည္သည့္အရာကိုမဆို စားၾက၏၊ မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ဘဲ စားၾက၏။ ဤသည္က သဘာဝနိယာမမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး ၎တို႔၏က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဈးကြက္စီးပြားေရးသည္ လူတို႔ကို စစ္မွန္ေသာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ မေပးႏိုင္ေပ။ သင္နားလည္သည္၊ ဟုတ္သေလာ။ ၾကည့္ပါ။ ေဈးထဲ၌ စပ်စ္သီးမ်ားကို ေလးရာသီစလုံး ေရာင္းသည္မဟုတ္ေလာ။ အကယ္စင္စစ္ စပ်စ္သီးမ်ားသည္ ခူးဆြတ္ၿပီးေနာက္ အခ်ိန္ခဏေလးသာ လတ္ဆတ္ေန၏။ ေနာက္ဇြန္လအထိ ထားပါက ၎တို႔ကို စပ်စ္သီးဟုေခၚ၍ ရေသးသေလာ။ အမႈိက္ဟု ေခၚႏိုင္သေလာ။ ၎တို႔၌ စပ်စ္သီးတို႔၏ နဂိုမူလေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းပုံ မရွိေတာ့သည္သာမက ၎တို႔အေပၚ၌ ဓာတုပစၥည္းမ်ားလည္း ပို၍ရွိေနေပသည္။ တစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္ ၎တို႔သည္ မလတ္ဆတ္႐ုံသာမက ၎တို႔၏ အာဟာရဓာတ္မ်ားသည္လည္း ကုန္ဆုံးသြားသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေပသည္။ လူတို႔သည္ စပ်စ္သီးစားေသာအခါ- “ေပ်ာ္လိုက္ေလျခင္း။ လြန္ခဲ့သည့္အႏွစ္ ၃၀ က ဤရာသီမွာ စပ်စ္သီးစား၍ ရႏိုင္ခဲ့ပါ့မည္ေလာ။ စားခ်င္၍ပင္ စား၍မရ။ ယခု အင္မတန္ေကာင္းလိုက္သည့္ဘဝ” ဟု ခံစားရ၏။ ယင္းမွာ အကယ္ပင္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေလာ။ သင္စိတ္ဝင္စားပါက ဓာတုပစၥည္းမ်ားႏွင့္ တာရွည္ခံေအာင္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ စပ်စ္သီးမ်ားကို သြားေလ့လာၿပီး ၎တို႔၏ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းပုံမွာ မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို သြားၾကည့္ႏိုင္ကာ ဤေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းပုံသည္ လူတို႔ကို အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္စုံတစ္ရာ ေပးႏိုင္ျခင္းရွိမရွိကို သြားၾကည့္ႏိုင္၏။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၌ အဲဂုတၱဳျပည္မွ ထြက္ခြာၿပီးေနာက္ ဣသေရလအမ်ိဳးတို႔ ခရီးသြားစဥ္က ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔အား ငုံးငွက္ႏွင့္ မႏၷမုန္႔တို႔ကို ေပးခဲ့၏။ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔အား ထိုအရာမ်ားကို တာရွည္ခံေအာင္ လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့သေလာ။ အခ်ိဳ႕သူမ်ားက သေဘာထားက်ဥ္းေျမာင္း၍ ေနာက္ေန႔၌ ေနာက္ထပ္မရွိေတာ့မည္ကို စိုးရိမ္ၾကသျဖင့္ ေနာင္တြင္ လိုအပ္ခဲ့ေသာ္ ရွိရန္အတြက္ အခ်ိဳ႕ကို သိမ္းထားခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္ခဲ့သနည္း။ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေသာ္ ယင္းသည္ ပုပ္သြားေလ၏။ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔အား အရန္အျဖစ္ ထားခြင့္မျပဳေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔ငတ္မြတ္ျခင္းမရွိေၾကာင္း ေသခ်ာေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ ျပင္ဆင္မႈအခ်ိဳ႕ကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္၍ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၌ ထိုစိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈ မရွိေပ၊ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းလည္း မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အစဥ္ပင္ ေနာင္အတြက္ အခ်ိဳ႕ဖယ္ထားၾကၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္ျပင္ဆင္ခဲ့သည့္အရာ ေနာက္ကြယ္မွ ဂ႐ုစိုက္မႈႏွင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈကို မည္သည့္အခါမွ် ျမင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အစဥ္ပင္ ယင္းကို ခံစားႏိုင္ျခင္း လုံးဝမရွိေပ၊ အစဥ္ပင္ ဘုရားသခင္ကို အယုံအၾကည္ကင္းမဲ့ကာ အစဥ္ပင္ “ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ စိတ္မခ်ရေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားသခင္က ထိုအရာေပးလိမ့္မည္၊ မေပးလိမ့္မည္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အခါ ေပးမည္ကို မည္သူသိမည္နည္း။ ငါအလြန္ဆာေလာင္သည့္အခါ ဘုရားသခင္က မေပးလွ်င္ ငါသည္ ငတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မည္မဟုတ္ေလာ” ဟု စဥ္းစားၾကသည္။ လူသား၏ စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈ မည္မွ်ေသးႏုပ္သည္ကို ျမင္ေလာ့။ https://reurl.cc/YlDLqo