🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣進入真理實際的話語》選段466／😇📖Sa mga Huling Araw, Bakit Nagkatawang-tao ang Diyos para Magsagawa ng Kanyang Gawain?／怎样追求真理（二十八）／que faire quant nous ne saisisons pas les intentions de DIEU／Sabi ng Makapangyarihang Diyos ／Paghatol⋯－a118390的部落格

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos
🌿📗📕✨️Habang nararanasan ninyo ang gawain ng Banal na Espiritu, makikilala ninyo ang Banal na Espiritu, pati na rin ang inyong sarili, at bukod pa riyan, sa gitna ng napakaraming ulit na matitinding pagdurusa, magkakaroon kayo ng normal na relasyon sa Diyos, at ang relasyon ninyo ng Diyos ay mas magkakalapit araw-araw. Pagkaraan ng napakaraming pagkakataon ng pagtatabas at pagpipino, magkakaroon kayo ng tunay na pagmamahal sa Diyos. Kaya kailangan ninyong matanto na ang pagdurusa, pananakit, at mga kapighatian ay hindi dapat katakutan; ang nakakatakot ay ang pagkakaroon lamang ng gawain ng Banal na Espiritu ngunit hindi ng inyong pagpasok. Pagdating ng araw na tapos na ang gawain ng Diyos, mawawalan ng kabuluhan ang inyong pagpapagal; bagama’t naranasan ninyo ang gawain ng Diyos, hindi ninyo makikilala ang Banal na Espiritu o hindi pa kayo nagkakaroon ng sarili ninyong pagpasok. Ang kaliwanagang ginagawa ng Banal na Espiritu sa tao ay hindi upang panatilihin ang hilig ng tao, kundi upang magbukas ng landas para sa pagpasok ng tao, gayundin upang tulutan ang tao na makilala ang Banal na Espiritu, at mula sa puntong ito ay magkaroon ng pagpipitagan at pagsamba sa Diyos.— Doha, Qatar
✨️mula sa Araw-araw na mga Salita ng Diyos

https://www.facebook.com/share/v/1JzoY5yEa1/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

全能神經典話語《信神怎樣進入真理實際的話語》選段466
（十一）如何達到認識神的話語
466　人不了解神，不知道神的性情，人的心就不會真正地向神打開；當人了解神之後，人就會有興趣、有信心去體諒神的心，去品味神的心；在你體諒、在你品味神心的同時，你的心會逐步地、一點一點地向神打開；當你的心向神打開的時候，你會覺得自己與神的交易、對神的索取或者自己的奢侈欲望是多麽的可耻、卑鄙；當你的心真正向神打開的時候，你會看到神的内心是一個多麽碩大無比的世界，同時你會走進一個你從未感受到的境地，這個境地没有欺騙，没有詭詐，没有黑暗，没有邪惡，只有真誠、信實，只有光明、正直，只有公義、善良，他飽含愛與體貼，飽含憐憫與寬容，他讓你感受到活着的幸福與快樂。這就是當你的心向神打開的時候神向你顯現的東西。這個碩大無比的世界充滿了神的智慧，充滿了神的全能，也飽含着神的愛，飽含着神的權柄，在這裏你會看到神各方面的所有所是，看到神為什麽而喜，為什麽而憂，神為什麽哀傷，為什麽會發怒……這是每一個能够打開心讓神走進來的人所能看到的。你的心向神打開，神才能走進你的内心；神走進你的内心，你才能看到神的所有所是，你才能看到神對你的心意。到那個時候你就發現神的一切是多麽的可貴，神的所有所是是多麽值得人寶愛，相比之下你身邊的人、事、物，甚至你的親人、你的伴侣、你所愛的東西對你來説是多麽的不值得一提，多麽的渺小、卑賤，你會覺得任何物質的東西都不能再吸引你，都不能讓你再為它付出任何代價，你會在神的卑微中看到神的高大、看到神的至高無上，你更會在你曾經認為的神所作的很小的一件事當中看見神無窮的智慧，看到神的寬容，看到神對你的忍耐、對你的包容、對你的體諒，從而使你對神産生愛慕。到那一天，你會感覺到人生存在多麽骯髒的一個世界中，無論身邊的人還是身邊發生的事，甚至你所愛的人，他們對你的愛、對你所謂的「保護」或者對你的牽挂都是不值得一提的，只有神是你的至愛也是你的至寶。到那一天，我相信有一部分人會説：神的愛是多麽的偉大，神的實質是多麽的聖潔，在神没有詭詐、没有邪惡、没有嫉妒、没有紛争，只有公義，只有真實，所有的神的所有所是都是人應該渴慕的，也是人應該追求的、嚮往的。人能達到這些是建立在什麽樣的基礎之上呢？是建立在人了解神的性情、了解神的實質的基礎之上。所以了解神的性情、了解神的所有所是是每一個人畢生要學的功課，也是每一個追求性情變化、追求認識神的人畢生的追求目標。

——《話・卷二　關于認識神・神的作工、神的性情與神自己　三》
https://tr.kingdomsalvation.org/readings-entering-into-the-reality-of-truth-466.html

https://www.facebook.com/share/p/1A1ZxfEA8r/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

😇📖Sa mga Huling Araw, Bakit Nagkatawang-tao ang Diyos para Magsagawa ng Kanyang Gawain?
❤️Sabi ng Makapangyarihang Diyos, "Nagkatawang-tao ang Diyos dahil ang pakay ng Kanyang gawain ay hindi ang espiritu ni Satanas, o anumang walang materyal na katawan, kundi ang tao, na may laman at nagawang tiwali na ni Satanas. Ito ay tiyak na dahil ang laman ng tao ay naging tiwali kaya nagawa ng Diyos ang taong maka-laman na pakay ng Kanyang gawain; bukod dito, sapagka’t ang tao ay ang pakay ng katiwalian, nagawa Niya ang tao na tanging layon ng Kanyang gawain sa lahat ng yugto ng Kanyang gawain ng pagliligtas. Ang tao ay isang nilalang na may kamatayan, na may laman at dugo, at ang Diyos lamang ang tanging Isa na maaaring magligtas sa tao. Sa ganitong paraan, ang Diyos ay dapat maging isang katawang-tao na nagtataglay ng parehong mga katangian bilang tao upang gawin ang Kanyang gawain, upang makamit ng Kanyang gawain ang mas mahusay na mga epekto. Kailangang maging katawang-tao ang Diyos upang gawin ang Kanyang gawain dahil ang tao ay sa laman, at hindi kayang pagtagumpayan ang kasalanan o alisin ang kanyang sarili sa laman."
"Ang pagliligtas ng Diyos sa tao ay hindi direktang ginawa sa pamamagitan ng paraan ng Espiritu o bilang Espiritu, sapagka’t ang Kanyang Espiritu ay hindi maaaring mahawakan o makita ng tao, at hindi maaaring malapitan ng tao. Kung sinubukan Niyang direktang iligtas ang tao sa paraan ng Espiritu, hindi makakaya ng tao na tanggapin ang Kanyang pagliligtas. At kung hindi dahil sa Diyos na nagsuot ng panlabas na anyo ng isang nilalang na tao, hindi nila makakayang tanggapin ang kaligtasang ito. Sapagka’t walang paraan ang tao upang makalapit sa Kanya, katulad ng walang maaaring makalapit sa ulap ni Jehova. Tanging sa pamamagitan ng pagiging isang tao ng paglikha, iyan ay, ang paglalagay ng Kanyang salita sa Kanyang magiging katawang-tao, saka lamang Niya personal na magagawa ang salita tungo sa lahat ng sumusunod sa Kanya. Saka lamang maaaring marinig ng
https://www.facebook.com/share/v/1DjWodtRjh/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

怎样追求真理（二十八）
神说：“道成肉身因为有神的实质、有神的生命，所以他能发表神的话语。就神的话语而言，神的话语带有权柄、带有能力，能成就一切，也能创造一切，当然也能主宰一切。这个是不是事实？（是。）他自己发表的话语他自己来成就，而且没有任何的势力能阻拦。你看就这一个普通的人他所说的话，不管说的哪类话、哪方面的话都带有权柄、带有能力，这是一方面。另一方面，他所说的话不管在多少年之后或者多少年内都在逐一地成就与应验，没有落空的，就如神自己的原话说“神的话既说必算，既算必成，即成必到永远”。这句话是神创造万有、主宰万有的一个最真实、最具体的解释。从他嘴里说出的第一句话开始一直到如今，每一句话都不同程度地在不同的角落、不同的时期逐步地应验着、成就着。从这一点上来说，神主宰一切这事你说道成肉身能不能作？（能。）这方面事实看到了吧？（是。）这是一方面事实。另一方面，神道成肉身所发表的这些话，凡是接受神这步作工来到神面前的、能接受这些话的，这些话都能成为你的生命，改变你的人生观、改变你做人的方向，接受这些话的人被这些话审判、刑罚、揭示、定罪甚至咒诅，但是最终都被这些话征服了。被这些话征服之后，追求真理的人最终得着这些话，神的话、真理即将成为你的生命，当成为你生命的时候你就变成了一个新的人类。一个新的人类诞生了，你说这是不是神话语达到的果效？（是。）虽然这个新人类与神创造亚当、夏娃的那个人类同样都是创造，但是创造的形式、方式不一样，这个新人类的诞生是神用话语再一次创造出的一个人类，那你说，道成肉身用话语创造人类这是不是也能说道成肉身可以创造万有？（是。）现在接受这步作工的人、接受神话语的人、接受神刑罚审判的人与亚当、夏娃那时候的那个人类或者与败坏的人类是截然不同的两类人，是有着不相同生命的两类人，接受神话语作生命的人是一个新人类，他脱去了败坏人类的旧性，有了神话语作生命，成为了一个新人类，即将进入一个新的时代、一个新的纪元。从这一点上来看，能不能说神所道成的肉身又再造了一个新人类？他是用话语造了一个有神话语作生命的新人类。这是一方面，这是道成肉身所作的工作，从他作工的果效与最终的结果来看他可以作创造万有、主宰万有这个工作。之所以能作这工作，是因为这个肉身里面有神的灵内住，有神性的实质、有神的能力、有神的权柄，当然更具备神所具备的真理。天上的神——造物主用话语创造万有，命立就立、说有就有，而道成肉身所作的最后这一步工作恰恰就与天上的神所作的用话语成就一切、用话语创造万有的这个工作是一样的，性质是一样的。神这一步所道成的肉身虽然在外表看是一个普通正常的人，没有什么惊天动地的丰功伟绩，没有惊天动地的作为，但是就他这么多年来所说的话、所发表的真理已经得着了一班人，也已经逐步地将神的话语、真理作到人里面，不久的将来一个有神话语作生命的新人类即将诞生，这就是道成肉身作的工作。什么工作呢？用话语成就神的最后一步工作，将话语作到人的里面，也用话语再次创造了一个新人类。这是一方面。�　　另外还有一方面，从神第二次道成肉身作工作开始，神的第二步工作——恩典时代的工作就已经宣告结束，画上句号了。恩典时代结束了，那恩典时代的圣灵作工、神在恩典时代所作的一切工作就宣告结束了，从整个宗教的形势上还有神对他们的定义上来说都已经成为过去式，恩典时代的教堂、团体在神开始作末世审判工作的时候圣灵的作工就收回了，也就是从神道成肉身显现作工、发声说话的那一刻整个宗教界在神眼中就被定性为宗教场所、宗教人群了，不再是神作工的场所，也不再是神眷顾的对象，神已经离开他们了，就是说圣灵不在他们身上作工了，不管是基督教、天主教还是犹太教等都被定性为宗教。圣灵不在他们中间作工，神的作工彻底进入了一个新的时代、一个新的纪元，就是从道成肉身正式开始作工作、发表神的话语开始，那个时代就彻底结束了。从宗教的整个形式上来说，也是因着道成肉身开始发表话语、开始发表这一步作工的方方面面的真理而宣告结束，这个宣告结束也就意味着整个人类在信仰上、在宗教形式上还有宗教名称的定性上就有了一个新的说法，那个时代过去了，也就是恩典时代彻底结束了。有了这个新的说法以后，就可以确定基督教或者天主教不再是人类中间被推崇为引导人类信仰潮流的一个主体的宗教，而是已经成为过去式，因为神道成肉身已经开始带领人类即将进入下一个新的时代，也即将迈入一个新的时代。”（待续1）
怎样追求真理（二十八）（续2）
神说：“从道成肉身开始迈进下一个时代的时候，基督教在整个人类中间就成为了过去式，成为了一种旧的宗教。当然，从道成肉身开始作工作、开始发表话语，整个人类不知不觉地被带入了一个新的时代、带入了一个新的纪元，整个人类不管是涉及宗教方面的一些流行语啊，或者各个领域的一些风向标啊，或者涉及宗教领域方面的一些话题就即将被带入一个新的纪元，朝着一个新的方向去发展。当然，道成肉身所发表的话语、作的工作，还有在教会当中所流行的各类属灵术语、说法或者涉及信仰方面的一些思想观点，就如两千年的基督教影响全人类的各个领域一样，会在接下来的一个短期的时代中影响这个人类。随着神工作的扩展、福音的扩展，神道成肉身所说的话或者是教会中神这步作工范围内的一些说法、一些思想观点会逐步地引导、引领下一个时代的人类、下一个阶段的人类，这是趋势。当然，当神道成肉身开始这一步作工的时候，宗教界由于神作工、圣灵作工的停止也处于一个荒凉的状态，宗教界几乎可以说是被这步作工淘汰、瓦解。就是神道成肉身的来到、神这步作工的开始对整个世界、对人类、对人类的信仰既是一个挑战，也是一个定罪，当然也是一种改变，是吧？神道成肉身开始发表话语、开始作这步工作以来，整个人类信仰的方向就被彻底改变了，宗教界也被彻底改变了，这些都是事实。那道成肉身所说的这些话，这些方方面面涉及真理的各类话题在现在和以后都即将被逐步地传向世界各国各方，各个领域、各个宗教团体。这些话语里面所涉及到的各种思想观点即将影响宗教界、影响这个人类，当然也即将改变这个人类、即将改变宗教界，改变人类的现状、改变宗教界的现状。那就等于说神这一步作工就是再次用他的话语、用他所发表的对各类事物的观点影响整个人类、影响宗教界。就这些话语而言，有足够的权柄也有足够的能力去改变人类、改变这个世界、改变宗教界，将人类各从其类、划分类别，也宣告人类的结局、宣告人类的归宿。当然，随着神所有这些话语的发表，神的灵也在马不停蹄地改变着各种形势、在主宰着万有。道成肉身所说的这些话所到之处，听到的人、看到的人不管是接受还是抵触，这些话语对他都是触动，凡接触到的人都逐步地被显明、被划分类别，就是在这些话语面前各类人——喜爱真理的、厌烦真理的，魔鬼、败坏的人类、动物、行尸走肉，有各种追求的、有各种思想观点的，还有抱着各种思想观念的、抱着各种对神的野心欲望的人的本相都显露了出来，这样人都被各从其类，喜爱真理的神的羊归到了神的家中，不喜爱真理的不是神的羊被拒之门外、被定罪、被淘汰。被定罪、被淘汰的这一类人即将等待神话语中所说的大日的审判，等待神话语中所说的对恶人的惩罚。神作这步工作、说这些话对人类现在和以后的影响都是神话语达到的果效，都是神话语的威力达到的。这些话语都是神在道成肉身期间作的工作、说的话语。那你们说，从种种这些影响力或者是已经达到的人所能看到的果效上来看，道成肉身就他的实质而言、就他的身份而言能不能作主宰万有、创造万有的工作？（可以作。）可以作这就不是一个道理、不是一种说法了，是吧？（是。）虽然道成肉身就形式而言没有天上的神、没有神的灵那么神秘莫测、那么大有能力，但就他的实质与他的生命而言、就他所发表的话语而言就足可以创造一个新的人类，也足可以改变这个世界、改变人类，也足可以主宰这个人类。因为道成肉身用话语成就这一切，与天上的神用话语成就一切的这一点是完全相合、完全一致的。就外表道成肉身这个形式还有就外观来说，不能作天上的神所作的工作，不具备天上的神的权柄与能力，但是就他的实质与生命而言可以作话语成就一切、话语创造一切、话语改变一切这一项工作，是吧？（是。）你们看看现在无论是宗教界还是这个世界，他们有怎样的形式、他们现在处于怎样的状态都是与神的话语有关系的，一方面应验神所说的话，另一方面他们也因着神的新话语的发表、真理的发表而被淘汰。不管从哪方面看，不管他们现在处于怎样的状态，都是因着神话语而改变的、因着神的话语而产生的，与神发表话语、与神说话的方方面面的内容是相关的。随着福音的扩展，随着神话语更广泛的传播，更多的人——来自世界各国的人，各个种族、各个领域的人来接受神的这步新作工，这样就会有更多的人接受神的话语，会有更多的人因神的话而改变，也会有更多的人得着神的话成为一个新人类。当然随着福音的扩展，随着神话语的更广泛地传播，在不久的将来——这个不久的将来肯定比恩典时代的两千年要短暂得多——这个人类的信仰，这个人类对于方方面面事情的思想观点即将被神的话语改变。那些不相信、不承认神说话的人，不承认神的人也会不同程度地受这些影响。从这些结果上来看，最终还是归结到道成肉身的说话能改变一切这方面真理或者是这个事实，是吧？（是。）”（待续2）
https://www.facebook.com/share/p/1A1ZxfEA8r/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

que faire quant nous ne saisisons pas les intentions de DIEU

Dieu Tout Puissant dit:

Si tu ne peux pas saisir les intentions de Dieu et que tu ne sais pas comment pratiquer, alors tu dois échanger avec des gens qui comprennent la vérité. Si tu ne trouves pas ceux qui comprennent la vérité, tu dois trouver quelques personnes qui ont une parfaite compréhension pour prier Dieu ensemble avec un seul esprit et un seul cœur, rechercher Dieu, attendre le temps de Dieu et attendre que Dieu t’ouvre une voie. Tant que vous aspirez tous à la vérité, que vous recherchez la vérité et que vous échangez ensemble sur la vérité, le moment peut venir où l’un de vous trouvera une bonne solution. Si vous trouvez tous la solution appropriée et qu’elle constitue un bon chemin, alors ce sera sans doute dû à l’éclairage et à l’illumination du Saint-Esprit. Si vous continuez ensuite à échanger ensemble pour trouver un chemin de pratique plus précis, ce sera certainement conforme aux vérités-principes.

Extrait de « La Parole apparaît dans la chair, volume 3 »

https://www.facebook.com/share/v/167JzWTuWV/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

Sabi ng Makapangyarihang Diyos

Kapag ang panahon ng paghatol ay umabot na sa rurok nito, hindi Ko mamadaliin ang pagtapos sa Aking gawain, kundi isasama Ko rito ang katibayan ng panahon ng pagkastigo at tutulutan Kong makita ng lahat ng tao Ko ang katibayang ito; dito lalabas ang mas malaking bunga. Ang katibayang ito ang kaparaanang gagamitin Ko sa pagkastigo sa malaking pulang dragon, at hahayaan Kong mamasdan ito ng Aking mga tao sa sarili nilang mga mata upang mas malaman nila ang Aking disposisyon. Ang panahon na matatamasa Ako ng Aking mga tao ay kapag kinastigo ang malaking pulang dragon. Plano Kong gawing dahilan ito upang magbangon at maghimagsik ang mga tao ng malaking pulang dragon, at ito ang pamamaraang ginagamit Ko upang gawing perpekto ang Aking mga tao, at magandang pagkakataon ito upang lumago sa buhay ang lahat ng tao Ko. Kapag lumitaw ang maliwanag na buwan, agad mababasag ang katahimikan ng gabi. Bagama’t pilas-pilas ang buwan, masaya ang tao, at nakaupo nang matiwasay sa ilalim ng liwanag ng buwan, hinahangaan ang magandang tanawin sa liwanag ng buwan. Hindi mailalarawan ng tao ang kanyang mga damdamin; para bang nais niyang alalahanin ang nakaraan, para bang nais niyang asamin ang kinabukasan, para bang nasisiyahan siya sa kasalukuyan. May ngiti sa kanyang mukha, at sa gitna ng nakasisiyang simoy ng hangin ay may tumatagos na sariwang bango; nang magsimulang umihip ang marahang simoy ng hangin, naaamoy ng tao ang mabangong halimuyak, at tila nilasing siya rito, at hindi niya magising ang kanyang sarili. Ito ang mismong oras na personal Akong naparito sa tao, at lalong naamoy ng tao ang mabangong halimuyak, at sa gayon ay nabubuhay ang lahat ng tao sa gitna ng halimuyak na ito. Payapa Ako sa tao, nabubuhay ang tao na kasundo Ko, hindi na siya pasaway sa pagtingin niya sa Akin, hindi Ko na tinatabas ang mga kakulangan ng tao, wala nang pagkabalisa sa mukha ng tao, at wala nang banta ng kamatayan sa buong sangkatauhan. Ngayon, sumusulong Ako na kasabay ng tao patungo sa panahon ng pagkastigo, sumusulong na kasabay siya sa Aking tabi. Ginagawa Ko ang Aking gawain, ibig sabihin, hinahampas Ko ng Aking tungkod ang tao at tumatama ito sa bahaging mapaghimagsik sa tao. Sa mga mata ng tao, tila may kakaibang mga kapangyarihan ang Aking tungkod: Sumasapit ito sa lahat ng Aking kaaway at hindi sila madaling pinatatawad nito; sa lahat ng kumokontra sa Akin, ginagampanan ng tungkod ang likas na tungkulin nito; ginagampanan ng lahat ng nasa Aking mga kamay ang kanilang tungkulin ayon sa Aking layunin, at hindi nila nasuway kailanman ang Aking mga naisin o nabago ang kanilang diwa. Dahil dito, raragasa ang mga tubig, guguho ang mga bundok, maglalaho ang malalaking ilog, magbabago palagi ang tao, lalamlam ang araw, magdidilim ang buwan, wala nang mga panahon na mamumuhay sa kapayapaan ang tao, mawawalan na ng katahimikan sa lupa, hindi na muling mananatiling panatag at tahimik ang kalangitan, at hindi na magtatagal. Mapapanibago ang lahat ng bagay at mababawi ang kanilang orihinal na anyo. Magkakawatak-watak ang lahat ng sambahayan sa lupa, at mahahati-hati ang lahat ng bansa sa mundo; mawawala na ang mga panahon na magbabalikan ang mag-asawa, hindi na muling magkikita ang ina at anak na lalaki, hindi na kailanman magtatagpo ang ama at anak na babae. Dudurugin Ko ang lahat ng dating nasa lupa. Hindi Ko binibigyan ng pagkakataon ang mga tao na maglabas ng kanilang mga damdamin, sapagkat wala Akong mga damdamin, at natutuhan Kong kamuhian nang sukdulan ang mga damdamin ng mga tao. Dahil sa mga damdamin sa pagitan ng mga tao kaya Ako naitaboy sa isang tabi, at sa gayon ay naging “iba” Ako sa kanilang paningin; dahil sa mga damdamin sa pagitan ng mga tao kaya Ako nakalimutan; dahil sa mga damdamin ng tao kaya niya sinasamantala ang pagkakataong kunin ang kanyang “konsensya”; dahil sa mga damdamin ng tao kaya siya laging nanlulupaypay sa Aking pagkastigo; dahil sa mga damdamin ng tao kaya niya Ako tinatawag na hindi patas at hindi makatarungan, at sinasabing hindi Ko iniintindi ang mga damdamin ng tao sa Aking pamamahala sa mga bagay-bagay. May kamag-anak din ba Ako sa ibabaw ng lupa? Sino, katulad Ko, ang nakapagtrabaho na araw at gabi, na hindi iniisip ang pagkain o pagtulog, para sa kapakanan ng buong plano ng Aking pamamahala? Paanong maikukumpara ang tao sa Diyos? Paanong magiging kaayon ng Diyos ang tao? Paano maaaring maging kauri ng tao, na nilikha, ang Diyos, na lumilikha? Paano Ako maaaring manahan at kumilos na kasama ng tao sa lupa? Sino ang nagmamalasakit sa Aking puso? Ang mga dalangin ba ng tao? Sumang-ayon Akong minsan na sumama sa tao at lumakad na kasabay niya—at oo, hanggang sa araw na ito ay nabubuhay ang tao sa ilalim ng Aking pangangalaga at proteksyon, ngunit may araw pa kayang darating kung kailan maihihiwalay ng tao ang kanyang sarili mula sa Aking pangangalaga? Bagama’t hindi nagmalasakit ang tao sa Aking puso kailanman, sino ang patuloy na mabubuhay sa isang lupain na walang liwanag? Dahil lamang sa Aking mga pagpapala kaya nabubuhay ang tao hanggang ngayon.

mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao, Volume I

https://www.facebook.com/share/p/18L59buNaU/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

Sa mga Huling Araw, Bakit Nagkatawang-tao ang Diyos para Magsagawa ng Kanyang Gawain?

Sabi ng Makapangyarihang Diyos, "Nagkatawang-tao ang Diyos dahil ang pakay ng Kanyang gawain ay hindi ang espiritu ni Satanas, o anumang walang materyal na katawan, kundi ang tao, na may laman at nagawang tiwali na ni Satanas. Ito ay tiyak na dahil ang laman ng tao ay naging tiwali kaya nagawa ng Diyos ang taong maka-laman na pakay ng Kanyang gawain; bukod dito, sapagka’t ang tao ay ang pakay ng katiwalian, nagawa Niya ang tao na tanging layon ng Kanyang gawain sa lahat ng yugto ng Kanyang gawain ng pagliligtas. Ang tao ay isang nilalang na may kamatayan, na may laman at dugo, at ang Diyos lamang ang tanging Isa na maaaring magligtas sa tao. Sa ganitong paraan, ang Diyos ay dapat maging isang katawang-tao na nagtataglay ng parehong mga katangian bilang tao upang gawin ang Kanyang gawain, upang makamit ng Kanyang gawain ang mas mahusay na mga epekto. Kailangang maging katawang-tao ang Diyos upang gawin ang Kanyang gawain dahil ang tao ay sa laman, at hindi kayang pagtagumpayan ang kasalanan o alisin ang kanyang sarili sa laman."

"Ang pagliligtas ng Diyos sa tao ay hindi direktang ginawa sa pamamagitan ng paraan ng Espiritu o bilang Espiritu, sapagka’t ang Kanyang Espiritu ay hindi maaaring mahawakan o makita ng tao, at hindi maaaring malapitan ng tao. Kung sinubukan Niyang direktang iligtas ang tao sa paraan ng Espiritu, hindi makakaya ng tao na tanggapin ang Kanyang pagliligtas. At kung hindi dahil sa Diyos na nagsuot ng panlabas na anyo ng isang nilalang na tao, hindi nila makakayang tanggapin ang kaligtasang ito. Sapagka’t walang paraan ang tao upang makalapit sa Kanya, katulad ng walang maaaring makalapit sa ulap ni Jehova. Tanging sa pamamagitan ng pagiging isang tao ng paglikha, iyan ay, ang paglalagay ng Kanyang salita sa Kanyang magiging katawang-tao, saka lamang Niya personal na magagawa ang salita tungo sa lahat ng sumusunod sa Kanya. Saka lamang maaaring marinig ng tao ang tinig ng Diyos,

https://www.facebook.com/share/p/1D44CrpvXt/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

Esta es La aplicación de la Iglesia de Dios Todopoderoso puedes empezar a leer las declaraciones de Dios al universo entero hay tenemos 16 libros a tu disposición, en 40 idiomas diferentes tambien , alabanzas , noticias , películas, etc
la voz de Dios 🙌 😍 El evangelio eterno del que nos habla apocalipisis 14 que se predicaria a toda tribu lengua y nacion ya esta a nuestro alcance en más de 40 idiomas diferentes 😱😱 que daras perplejo con lo que veras alli🙏 té animo a que descargues la página a tu celular lo más pronto posible y empieces a escuchar la voz de Dios
https://www.kingdomsalvation.org/cagapp.php

https://www.youtube.com/watch?v=8ljAOmnVC5c

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

DIEU TOUT PUISSANT dit : Tu vois, lorsqu’un pasteur religieux fait un sermon, il monte en chaire et ne parle que de sujets ennuyeux qui n’ont rien à voir avec la vie réelle des personnes, leurs états mentaux, ou leurs problèmes existants. Ce ne sont là que des formules et des doctrines sans vie. Ils ne disent rien de plus qu’une poignée de mots agréables à l’oreille et ils crient quelques slogans vides de sens. Cela provoque de l’ennui chez ceux qui écoutent et ils n’y gagnent rien. Au bout du compte, il en résulte une situation dans laquelle le pasteur parle d’en haut, tandis que personne en bas ne lui prête attention ; il n’y a pas du tout d’interaction. Le pasteur ne gaspille-t-il pas alors sa salive ? Les pasteurs font des sermons de la sorte simplement pour gagner leur vie, pour assurer leur propre survie ; ils ne tiennent pas compte des besoins de leur assemblée. Tandis que pour nous maintenant, les sermons que Je prononce ne consistent pas en une cérémonie religieuse ou en l’accomplissement d’une quelconque tâche – le but est d’obtenir plusieurs résultats. Pour obtenir des résultats, tous les aspects doivent être pris en considération : les besoins de toutes sortes de personnes, leurs notions, leur imagination, leurs états et leurs points de vue, tout cela doit être pris en considération.

Extrait de « La Parole apparaît dans la chair, volume 4 »

https://www.facebook.com/share/p/195aUhcXmu/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

2. Ang gawain ng Diyos sa mga huling araw ay hindi gumagana sa espiritu kundi sa paraan na nagkatawang-tao, at ito ay batay sa mga pangangailangan ng tiwaling sangkatauhan.

Sinabi ng Makapangyarihang Diyos: “Para sa lahat ng nabubuhay sa laman, ang paghahangad ng pagbabago sa disposisyon ay dapat na may layuning ituloy, at ang hangarin na makilala ang Diyos ay nangangailangan na makita ang aktwal na mga gawa ng Diyos at makita ang aktwal na mukha ng Diyos, at ang dalawang bagay na ito ay makakamit lamang sa pamamagitan ng pagkakatawang-tao ng Diyos. At ito ay makakamit lamang sa pamamagitan ng normal at aktwal na laman Ito ang pangangailangan ng pagkakatawang-tao at ang pangangailangan ng lahat ng tiwaling tao." (Pinili mula sa "Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao") Ang espiritu ay hindi nakikita, hindi nakikita at hindi nakikita, at ang gawain ng espiritu ay nakatago at hindi mahuhulaan. Ito rin ay nakakatakot at mahirap lapitan, gaya ng nakaulat sa Bibliya: “Nang makita ng buong bayan ang kulog, ang kidlat, ang tunog ng trumpeta, at ang usok na lumalabas sa bundok, silang lahat ay nanginig, at tumayo sa malayo, at sinabi kay Moises, ‘Isinasamo sa iyo na magsalita ka sa amin, at kami ay makikinig sa amin, baka ang Diyos ay magsalita sa amin; Takot sa ating kamatayan ’” ( Exodo 20:18, 19 ) Mula rito, nakikita natin na ang mga tao noong panahong iyon ay hindi natutuwa pagkatapos nilang makita si Jehova, sa halip, nanginginig sila sa takot at hindi nila gustong makipag-usap sa kanila ang Diyos. Sinabi rin ni Jehova kay Moises: “Hindi mo makikita ang aking mukha, sapagkat walang sinuman ang makakakita sa aking mukha at mabubuhay.” ( Exodo 33:20 ) Makikita natin mula rito na ang mga tiwaling tao ay hindi maaaring makipag-ugnayan sa Espiritu ng Diyos. Halimbawa, nang pamunuan ni David ang buong pamilya ng Israel upang ibalik ang Kaban ng Diyos mula sa bahay ni Barajuth, sinaktan ng mga diyos si Uzza dahil natisod ang kanyang mga baka at iniunat ang kanyang kamay upang suportahan ang Kaban. Ngunit iba ang gawain ng Diyos na nagkatawang-tao Halimbawa, tulad ng nakatala sa Ebanghelyo ni Juan, nahuli ang isang mangangalunya at dinala kay Jesus, ngunit pinatawad siya ni Jesus at sinabihan siyang huwag na itong uulitin sa hinaharap. Mula sa kasong ito, makikita natin na ang pagkakatawang-tao at gawain ng Diyos ay maaaring makiramay sa mga kahinaan ng mga tao, magbigay ng mga pagkakataon sa mga tao na magsisi, at magligtas ng mga tao nang mas mabuti. Gaya ng sinabi ng Makapangyarihang Diyos: “Hindi direktang inililigtas ng Diyos ang mga tao sa paraan ng espiritu o sa pagkakakilanlan ng espiritu, dahil ang Kanyang espiritu ay hindi nakikita, hindi nakikita at hindi nararating ng mga tao kung tuwirang ililigtas ng Diyos ang mga tao mula sa pananaw ng espiritu, hindi Siya makukuha ng mga tao. Ang kaligtasan, kung hindi inilagay ng Diyos ang panlabas na balat ng isang nilikhang tao, hindi makakamit ng tao ang kaligtasang ito, dahil ang tao ay hindi makalapit sa Kanya, tulad ng walang sinumang makakalapit sa ulap ni Jehova. Tanging sa Kanyang laman lamang ang "Salita" na ito ay maaaring personal na maisagawa sa lahat ng sumusunod sa Kanya, at saka lamang personal na maririnig ng mga tao ang Kanyang Salita, makita ang Kanyang Salita, at matamo ang Kanyang Salita Sa pamamagitan lamang nito ang mga tao ay ganap na maliligtas, kung hindi dahil sa pagkakatawang-tao ng Diyos, lahat ng laman at dugo. Walang sinuman ang makakatanggap ng dakilang kaligtasang ito, at walang sinuman ang maliligtas Kung ang Espiritu ng Diyos ay direktang kumikilos sa mga tao, sila ay papatayin, o sila ay ganap na madakip ni Satanas dahil hindi nila makontak ang Diyos.” (Sipi mula sa “Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao”).

https://www.facebook.com/share/v/1BWv44zcGy/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

១. គ្រោះមហន្តរាយកំពុងតែកើតឡើងជាញឹកញាប់នៅទូទាំងពិភពលោក ហើយវាកំពុងតែរីកធំឡើងជាលំដាប់ ដោយចង់ប្រាប់ជាមុនអំពីការមកដល់នៃគ្រាចុងក្រោយ។ ព្រះគម្ពីរចែងថា «តែចុងបញ្ចប់នៃរបស់ទាំងអស់ជិតមកដល់ហើយ» (១ ពេត្រុស ៤:៧)។ យើងដឹងថា នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់យាងត្រលប់មកវិញក្នុងអំឡុងពេលនៃគ្រាចុងក្រោយ ទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់ការល្អ និងដាក់ទោសការអាក្រក់ ហើយកំណត់ពីទីបញ្ចប់របស់មនុស្ស។ ដូច្នេះ តើទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់ការល្អ និងដាក់ទោសការអាក្រក់យ៉ាងដូចម្ដេចទៅ? តើទ្រង់នឹងកំណត់ពីទីបញ្ចប់របស់មនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ?

ពាក់ព័ន្ធនឹងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់៖

នៅចុងបញ្ចប់នៃកិច្ចការបិទបញ្ចប់យុគសម័យរបស់ទ្រង់ និស្ស័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺជាការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះ ដែលទ្រង់បើកសម្ដែងពីគ្រប់ការទាំងអស់ដែលមិនសុចរិត គឺដើម្បីធ្វើការជំនុំជម្រះមនុស្សទាំងអស់ជាសាធារណៈ និងដើម្បីប្រោសអ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់ដែលមានដួងចិត្តស្មោះឱ្យបានគ្រប់លក្ខណ៍។ មានតែនិស្ស័យបែបនេះទេទើបអាចនាំយុគសម័យនេះទៅរកទីបញ្ចប់បាន។ គ្រាចុងក្រោយបានចូលមកដល់ហើយ។ របស់សព្វសារពើដែលបានបង្កើតមក នឹងត្រូវញែកដាច់ពីគ្នាទៅតាមប្រភេទរបស់វា ហើយត្រូវបែងចែងទៅតាមប្រភេទខុសគ្នាផ្អែកតាមលក្ខណៈរបស់ពួកគេ។ នេះគឺជាពេលវេលាដែលព្រះជាម្ចាស់បើកសម្ដែងពីលទ្ធផលរបស់មនុស្ស និងទិសដៅរបស់ពួកគេ។ ប្រសិនបើមនុស្សមិនបានឆ្លងកាត់ការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះទេ នោះនឹងគ្មានផ្លូវដែលអាចសម្ដែងឱ្យយល់ពីការមិនស្ដាប់បង្គាប់ និងសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់ពួកគេបានឡើយ។ មានតែតាមរយៈការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះប៉ុណ្ណោះទើបលទ្ធផលនៃរបស់សព្វសារពើដែលបានបង្កើតមក អាចត្រូវបើកសម្ដែងឱ្យឃើញបាន។ នៅពេលដែលត្រូវវាយផ្ចាល និងជំនុំជម្រះ មនុស្សគ្រាន់តែបង្ហាញពីពណ៌ពិតប្រាកដរបស់គេប៉ុណ្ណោះ។ មនុស្សអាក្រក់ ត្រូវដាក់ជាមួយមនុស្សអាក្រក់ មនុស្សល្អត្រូវដាក់ជាមួយមនុស្សល្អ ហើយមនុស្សទាំងអស់ត្រូវញែកដាច់ចេញពីគ្នាទៅតាមប្រភេទរបស់ពួកគេ។ តាមរយៈការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះ លទ្ធផលនៃរបស់សព្វសារពើដែលបានបង្កើតមក នឹងត្រូវបើកសម្ដែងឱ្យឃើញ ដើម្បីឱ្យមនុស្សអាក្រក់អាចត្រូវដាក់ទោស ហើយមនុស្សល្អអាចទទួលបានរង្វាន់ ហើយគ្រប់មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែស្ថិតក្រោមអំណាចត្រួតត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ គ្រប់កិច្ចការទាំងអស់នេះ ត្រូវតែសម្រេចឱ្យបានតាមរយៈការវាយផ្ចាល និងការជំនុំជម្រះដោយសុចរិត។ ដោយសារសេចក្ដីពុករលួយរបស់មនុស្សបានឈានដល់កម្រិតកំពូល ហើយការមិនស្ដាប់បង្គាប់របស់ពួកគេកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ នោះមានតែនិស្ស័យសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ ដែលជានិស្ស័យមួយដែលបូកផ្សំជាគោលការណ៍នៃការវាយផ្ចាលនិងការជំនុំជម្រះ និងជានិស្ស័យដែលត្រូវបើកបង្ហាញក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចបំផ្លាស់បំប្រែ និងធ្វើឱ្យមនុស្សបានពេញខ្នាតទាំងស្រុង។ មានតែនិស្ស័យបែបនេះទេដែលអាចសម្ដែងឱ្យយល់ពីអំពើអាក្រក់ និងដាក់ទោសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើមនុស្សទុច្ចរិតទាំងអស់បាន។

(ដកស្រង់ពី «និមិត្តអំពីកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់ (៣)» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)

គោលបំណងនៃកិច្ចការវាយផ្ចាល និងកិច្ចការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺមានន័យសំខាន់ដើម្បីបន្សុទ្ធមនុស្សជាតិ ដើម្បីជាប្រយោជន៍នៃការសម្រាកនៅទីចុងបំផុត។ គ្មានមនុស្សជាតិណាម្នាក់អាចត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ទៅតាមប្រភេទខុសៗគ្នា ឬចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក ដោយគ្មានការសម្អាតឱ្យបានស្អាតបែបនេះបានឡើយ។ កិច្ចការនេះ គឺជាផ្លូវតែមួយគត់សម្រាប់ឱ្យមនុស្សជាតិចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកបាន។ មានតែកិច្ចការនៃការបន្សុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ ទើបបន្សុទ្ធសេចក្ដីទុច្ចរិតរបស់មនុស្សលោកឱ្យបានស្អាត ហើយមានតែកិច្ចការនៃការវាយផ្ចាល និងកិច្ចការជំនុំជម្រះរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ទើបនាំពន្លឺទៅដល់មនុស្សជាតិដែលមានចរិតរឹងចចេសបាន ដោយញែកអ្នកដែលអាចត្រូវបានសង្គ្រោះ ចេញពីអ្នកដែលមិនអាចត្រូវបានសង្គ្រោះ ហើយញែកអ្នកដែលនឹងត្រូវបន្តរស់នៅ ចេញពីអ្នកដែលនឹងមិនត្រូវបន្តរស់នៅ។ នៅពេលដែលកិច្ចការនេះត្រូវបានបញ្ចប់ អស់អ្នកណាដែលត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យបន្តរស់នៅ នឹងត្រូវបន្សុទ្ធ និងចូលទៅក្នុងសភាពកាន់តែឧត្ដុង្គឧត្ដមរបស់មនុស្សជាតិ ដែលឱ្យពួកគេត្រេកអរសប្បាយនឹងជីវិតទីពីរដ៏អស្ចារ្យរបស់មនុស្សលោក នៅលើផែនដីនេះ។ និយាយឱ្យចំទៅ ពួកគេនឹងចាប់ផ្ដើមថ្ងៃសម្រាករបស់មនុស្សលោក និងរស់នៅព្រមគ្នាជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ ក្រោយពេលដែលអស់អ្នកដែលមិនត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យបន្តរស់នៅ ត្រូវបានវាយផ្ចាល និងជំនុំជម្រះរួច ចរិតពិតប្រាកដរបស់ពួកគេនឹងត្រូវបង្ហាញឱ្យឃើញទាំងស្រុង ក្រោយពីនោះមក ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយពួកគេនឹងលែងទទួលបានការអនុញ្ញតឱ្យរស់នៅលើផែនដីនេះតទៅទៀត ដូចសាតាំងដែរ។ មនុស្សជាតិនាពេលអនាគត នឹងលែងរាប់បញ្ចូលមនុស្សប្រភេទនេះទៀតហើយ។ មនុស្សបែបនេះ មិនស័ក្ដិសមចូលទៅក្នុងទឹកដីនៃសេចក្ដីសម្រាកចុងក្រោយឡើយ ហើយពួកគេក៏មិនស័ក្តិសមនឹងមានថ្ងៃសម្រាកដែលព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្សជាតិត្រូវមានរួមគ្នាដែរ ដ្បិតពួកគេជាគោលដៅនៃការដាក់ទោស និងជាមនុស្សអាក្រក់ មនុស្សទុច្ចរិត។ ពួកគេត្រូវបានប្រោសលោះម្ដងរួចមកហើយ ហើយពួកគេក៏ធ្លាប់ត្រូវបានជំនុំជម្រះ និងវាយផ្ចាលរួចផងដែរ។ ពួកគេក៏ធ្លាប់បានបម្រើព្រះជាម្ចាស់ពីមុនមកទៀតផង។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលគ្រាចុងក្រោយបានចូលមកដល់ ពួកគេនឹងត្រូវផាត់ចោល និងបំផ្លាញចោល ដោយសារសេចក្ដីអាក្រក់ និងចរិតរឹងចចេសរបស់ពួកគេ និងដោយសារពួកគេគ្មានសមត្ថភាពទទួលបាននូវការប្រោសលោះ។ ពួកគេនឹងលែងអាចមកចាប់ជាតិជាថ្មី នៅក្នុងពិភពលោកនាពេលអនាគត ហើយនឹងលែងបានរស់នៅក្នុងចំណោមអំបូរមនុស្សនាពេលអនាគតទៀតហើយ។ អ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់ទាំងអស់ និងអស់អ្នកណាដែលមិនត្រូវបានសង្គ្រោះនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល នៅពេលដែលពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងចំណោមមនុស្សលោក បានចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក ទោះបីពួកគេជាវិញ្ញាណរបស់មនុស្សស្លាប់ ឬជាមនុស្សដែលកំពុងរស់នៅជាសាច់ឈាមនៅឡើយក៏ដោយ។ និយាយពីវិញ្ញាណអាក្រក់ និងមនុស្សលោកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ឬវិញ្ញាណនៃមនុស្សសុចរិត និងមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត មិនថាពួកគេរស់នៅក្នុងយុគសម័យណានោះទេ អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ចុងក្រោយនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយអ្នកណាដែលសុចរិតនឹងនៅរស់រាន។ បុគ្គលម្នាក់ ឬវិញ្ញាណមួយ អាចនឹងទទួលបាននូវសេចក្ដីសង្គ្រោះ ឬអត់នោះ គឺមិនមែនសម្រេចទាំងស្រុងលើមូលដ្ឋាននៃកិច្ចការនៅយុគសម័យចុងក្រោយឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺត្រូវកំណត់ត្រង់ថា តើពួកគេបានប្រឆាំង ឬធ្លាប់រឹងចចេសដាក់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬអត់។ មនុស្សកាលពីសម័យមុន ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប និងមិនអាចទទួលបាននូវសេចក្ដីសង្គ្រោះ នឹងក្លាយជាគោលដៅនៃការដាក់ទោសច្បាស់ណាស់ ហើយមនុស្សនៅក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន ដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ និងមិនអាចទទួលបានការសង្គ្រោះ ក៏នឹងក្លាយជាគោលដៅនៃការដាក់ទោសយ៉ាងប្រាកដដែរ។ មនុស្សលោកត្រូវបានបែងចែកប្រភេទទៅតាមមូលដ្ឋាននៃអំពើល្អនិងអាក្រក់ មិនមែនទៅតាមសម័យកាលដែលពួកគេរស់នៅឡើយ។ នៅពេលណាដែលពួកគេត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ក្នុងលក្ខណៈនេះរួចហើយ ពួកគេនឹងមិនត្រូវដាក់ទោស ឬប្រទានរង្វាន់ភ្លាមៗនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះជាម្ចាស់នឹងគ្រាន់តែបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ក្នុងការដាក់ទោសអំពើអាក្រក់ និងប្រទានរង្វាន់ដល់អំពើល្អ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានបញ្ចប់ការបំពេញកិច្ចការនៃការបង្ក្រាបរបស់ទ្រង់នៅគ្រាចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ។ តាមពិត ទ្រង់បានញែកមនុស្សជាល្អនិងអាក្រក់ តាំងពីទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់អំពីការសង្គ្រោះមនុស្សលោកមកម្ល៉េះ។ គ្រាន់តែថា ទ្រង់នឹងប្រទានរង្វាន់ដល់មនុស្សសុចរិត និងដាក់ទោសចំពោះមនុស្សទុច្ចរិត នៅពេលដែលកិច្ចការរបស់ទ្រង់បានឈានដល់ទីបញ្ចប់ប៉ុណ្ណោះ។ គ្រាន់តែមិនមែនថា ទ្រង់នឹងញែកពួកគេទៅតាមប្រភេទ នៅពេលបញ្ចប់កិច្ចការរបស់ទ្រង់ ហើយបន្ទាប់មក ចាប់ផ្ដើមកិច្ចការនៃការដាក់ទោសមនុស្សអាក្រក់ និងប្រទានរង្វាន់ដល់មនុស្សល្អភ្លាមៗប៉ុណ្ណោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ កិច្ចការនេះនឹងត្រូវសម្រេចបាន លុះត្រាតែកិច្ចការរបស់ទ្រង់ត្រូវបានបញ្ចប់ទាំងស្រុងប៉ុណ្ណោះ។ គោលបំណងទាំងស្រុងនៃកិច្ចការចុងក្រោយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក្នុងការដាក់ទោសលើមនុស្សអាក្រក់ និងប្រទានរង្វាន់ដល់មនុស្សល្អ គឺដើម្បីបន្សុទ្ធមនុស្សលោកទាំងអស់ឱ្យបានបរិសុទ្ធម៉ត់ហ្មង ដើម្បីឱ្យទ្រង់អាចនាំមនុស្សជាតិដែលបរិសុទ្ធម៉ត់ហ្មងនេះ ទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកដ៏អស់កល្បជានិច្ច។ ដំណាក់កាលនៃកិច្ចការរបស់ទ្រង់នេះ មានសារៈសំខាន់ខ្លាំងបំផុត។ វាគឺជាដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃកិច្ចការគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់មិនបានបំផ្លាញមនុស្សទុច្ចរិត តែបែរជាអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេបន្តរស់នៅវិញ នោះមនុស្សលោកទាំងមូលនឹងនៅតែមិនអាចចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកបានដដែល ហើយព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនអាចនាំមនុស្សជាតិ ទៅក្នុងពិភពមួយដែលល្អប្រសើរជាងនេះបានឡើយ។ កិច្ចការបែបនេះ នឹងមិនអាចបង្ហើយបានឡើយ។ នៅពេលដែលកិច្ចការរបស់ទ្រង់ត្រូវបានបញ្ចប់ មនុស្សជាតិទាំងមូលនឹងក្លាយជាបរិសុទ្ធទាំងស្រុង។ ទាល់តែបែបនេះ ទើបព្រះជាម្ចាស់់អាចគង់ក្នុងសេចក្ដីសម្រាកបានដោយស្ងប់ព្រះទ័យ។

(ដកស្រង់ពី «ព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្សលោក នឹងចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាករួមគ្នា» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)

ឥឡូវនេះគឺជាពេលដែលខ្ញុំកំណត់ពីទីបញ្ចប់សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗហើយ មិនមែនជាដំណាក់កាលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមកែខៃមនុស្សទេ។ ខ្ញុំសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ត្រារបស់ខ្ញុំម្តងមួយៗ នូវពាក្យសំដី និងអំពើរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ បែបបទដែលពួកគេបានដើរតាមខ្ញុំ ចរិតលក្ខណៈជាប់នឹងខ្លួនរបស់ពួកគេ ហើយនិងអាកប្បកិរិយាដែលពួកគេបានប្រកាន់យកចុងក្រោយ។ តាមវិធីនេះ មិនថាពួកគេជាមនុស្សប្រភេទណាក៏ដោយ គ្មាននរណាម្នាក់អាចរត់គេចពីព្រះហស្ដរបស់ខ្ញុំបានទេ ហើយមនុស្សទាំងអស់នឹងនៅតាមប្រភេទរបស់ខ្លួនដូចដែលខ្ញុំចាត់ចែង។ ខ្ញុំកំណត់ទិសដៅរបស់មនុស្សម្នាក់ៗដោយមិនផ្អែកលើអាយុ អតីតភាព ទំហំនៃការរងទុក្ខ និងជាពិសេស កម្រិតដែលពួកគេសុំឱ្យមានក្ដីអាណិតទេ ប៉ុន្តែយោងទៅលើថាតើពួកគេមានសេចក្ដីពិត ឬអត់។ មិនមានជម្រើសផ្សេងក្រៅពីនេះទេ។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវដឹងថា អស់អ្នកដែលមិនធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក៏នឹងត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មផងដែរ។ នេះគឺជាការពិតដែលមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបាន។ ហេតុដូចនេះ អស់អ្នកដែលទទួលទណ្ឌកម្មទាំងនោះ ត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មយ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងជាសំណងសម្រាប់អំពើទុច្ចរិតយ៉ាងច្រើនរបស់ពួកគេ។

(ដកស្រង់ពី «ចូរត្រៀមខ្លួនធ្វើអំពើល្អឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទិសដៅរបស់អ្នក» នៃសៀវភៅ «ព្រះបន្ទូល» ភាគ១៖ ការលេចមក និងកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់)

នៅមុនពេលដែលមនុស្សជាតិចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក ទោះបីជាជំពូកបុគ្គលនីមួយៗត្រូវទទួលទោសឬត្រូវទទួលរង្វាន់ នឹងត្រូវកំណត់លើលក្ខណៈថា តើពួកគេបានស្វែងរកសេចក្ដីពិតដែរឬអត់ ពួកគេស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែរឬអត់ ហើយពួកគេអាចចុះចូលចំពោះព្រះជាម្ចាស់ដែលអាចមើលឃើញដែរឬអត់។ អស់អ្នកណាដែលបានបម្រើដល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលអាចមើលឃើញបាន ក៏ប៉ុន្តែមិនបានស្គាល់ទ្រង់ និងមិនបានចុះចូលនឹងទ្រង់ គឺខ្វះនូវសេចក្ដីពិត។ មនុស្សបែបនេះ គឺជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ហើយអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ច្បាស់ជានឹងក្លាយជារបស់ដែលត្រូវដាក់ទោស។ បន្ថែមលើនេះ ពួកគេនឹងត្រូវដាក់ទោសស្របទៅតាមទង្វើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ។ ព្រះជាម្ចាស់ គឺសម្រាប់ឱ្យមនុស្សលោកជឿតាម ហើយទ្រង់ក៏មានតម្លៃឱ្យពួកគេស្ដាប់បង្គាប់តាមដែរ។ អស់អ្នកណាដែលត្រឹមតែមានសេចក្ដីជំនឿ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ដែលស្រពេចស្រពិល និងមិនអាចមើលឃើញ គឺជាអ្នកដែលពុំជឿលើព្រះជាម្ចាស់ និងមិនអាចចុះចូលនឹងព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ។ ប្រសិនបើមនុស្សទាំងអស់នេះ នៅតែមិនអាចជឿលើព្រះជាម្ចាស់ដែលអាចមើលឃើញ ពេលដែលកិច្ចការនៃការយកឈ្នះរបស់ទ្រង់បានបញ្ចប់ និងបន្តមិនស្ដាប់បង្គាប់ ហើយប្រឆាំងទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ដែលអាចមើលឃើញនៅខាងសាច់ឈាម នោះច្បាស់ណាស់ថា «មនុស្សដែលជឿលើព្រះជាម្ចាស់ដែលស្រពេចស្រពិល» នឹងក្លាយជារបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញ។ ដូចគ្នាដែរ មនុស្សមួយចំនួនក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា គឺជាមនុស្សដែលទទួលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្សត្រឹមតែបបូរមាត់ ប៉ុន្តែមិនអាចអនុវត្តសេចក្ដីពិតនៃការចុះចូលនឹងព្រះជាម្ចាស់ដែលយកកំណើតជាមនុស្សបាន ចុងក្រោយនឹងត្រូវផាត់ចោល និងបំផ្លាញចោល។ បន្ថែមលើនេះ នរណាម្នាក់ដែលទទួលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលអាចមើលឃើញ តាមបបូរមាត់របស់ពួកគេ ដោយហូប និងផឹកនូវសេចក្ដីពិតដែលទ្រង់បើកសម្ដែង ហើយក៏ស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ដ៏ស្រពេចស្រពិល និងមិនអាចមើលឃើញដែរនោះ ប្រាកដជានឹងក្លាយជាកម្មវត្ថុនៃការបំផ្លាញចោលមិនខាន។ ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់នេះ គ្មាននរណាម្នាក់នឹងអាចបន្តរស់នៅរហូតដល់ពេលសម្រាកដែលនឹងត្រូវចូលមកដល់ ក្រោយពេលដែលកិច្ចការរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ចប់ឡើយ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់ស្រដៀងនឹងមនុស្សបែបនេះ ដែលអាចបន្តរស់នៅក្នុងពេលវេលានៃសេចក្ដីសម្រាកបានឡើយ។ មនុស្សអាក្រក់ គឺជាមនុស្សដែលមិនអនុវត្តសេចក្ដីពិត។ សារជាតិរបស់គេ គឺប្រឆាំងទាស់ ហើយរឹងចចេសនឹងព្រះជាម្ចាស់ ហើយពួកគេមិនមានបំណងចុះចូលនឹងទ្រង់សូម្បីបន្តិចសោះឡើយ។ មនុស្សបែបនេះ នឹងត្រូវបំផ្លាញចោលទាំងអស់។ ការដែលអ្នកមានសេចក្ដីពិតឬអត់ ហើយអ្នកប្រឆាំងទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់ឬអត់នោះ គឺអាស្រ័យលើសារជាតិរបស់អ្នក មិនមែនអាស្រ័យលើរូបកាយខាងក្រៅរបស់អ្នកឡើយ ក៏មិនមែនស្ថិតនៅលើរបៀបដែលអ្នកត្រូវនិយាយ ឬប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនឯងម្ដងម្កាលនោះទេ។ បុគ្គលណាមួយនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ឬអត់នោះ គឺត្រូវកំណត់ទៅតាមសារជាតិរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ គឺត្រូវសម្រេចទៅតាមសារជាតិដែលត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញតាមឥរិយាបថ និងតាមការព្យាយាមឱ្យបានសេចក្ដីពិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ក្នុងចំណោមមនុស្សដែលកំពុងបំពេញកិច្ចការដូចគ្នានឹងអ្នកដទៃទៀត និងអ្នកដែលធ្វើកិច្ចការក្នុងចំនួនដូចគ្នា ជាមនុស្សដែលមានសារជាតិជាមនុស្សល្អ និងជាអ្នកដែលមានសេចក្ដីពិត គេនឹងនឹងត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យបន្តរស់នៅទៀត ចំណែកឯអ្នកដែលមានសារជាតិជាមនុស្សអាក្រក់ ហើយអ្នកដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ដែលអាចមើលឃើញ គឺជាអ្នកដែលនឹងត្រូវក្លាយរបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញចោល។

ក្បួនខ្នាតដែលមនុស្សលោកវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ គឺផ្អែកលើឥរិយាបថរបស់ពួកគេ។ អស់អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើល្អគឺជាមនុស្សសុចរិត រីឯអស់អ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើគួរឱ្យស្អប់ខ្ពើម គឺជាមនុស្សទុច្ចរិត។ ក្បួនខ្នាតដែលព្រះជាម្ចាស់ជំនុំជម្រះមនុស្សលោក គឺផ្អែកលើថា តើសារជាតិរបស់ពួកគេ ចុះចូលនឹងទ្រង់ដែរឬអត់។ នរណាម្នាក់ដែលចុះចូលនឹងព្រះជាម្ចាស់ គឺជាមនុស្សសុចរិត រីឯនរណាម្នាក់ដែលមិនចុះចូល គឺជាសត្រូវ និងជាមនុស្សទុច្ចរិត ទោះបីជាអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សម្នាក់នោះល្អឬអាក្រក់ ហើយទោះបីជាសម្ដីរបស់ពួកគេត្រឹមត្រូវឬមិនត្រូវឡើយ។ មនុស្សមួយចំនួនចង់ប្រើប្រាស់អំពើល្អ ដើម្បីទទួលបានទិសដៅល្អនាពេលអនាគត ហើយមនុស្សខ្លះទៀតចង់ប្រើប្រាស់សម្ដីល្អៗ ដើម្បីទទួលបានទិសដៅល្អមួយ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាជឿទាំងខុសឆ្គងថា ព្រះជាម្ចាស់កំណត់លទ្ធផលរបស់មនុស្សក្រោយពីទ្រង់បានទតឃើញអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេឬក្រោយពីទ្រង់បានស្ដាប់ឮសម្ដីរបស់ពួកគេ។ ហេតុនេះ មនុស្សភាគច្រើនចង់ទាញយកផលចំណេញពីចំណុចនេះ ដើម្បីបោកបញ្ឆោតព្រះជាម្ចាស់ឱ្យប្រទាននូវការអនុគ្រោះដល់ពួកគេបានមួយគ្រា។ នៅពេលអនាគត មនុស្សដែលនឹងនៅរស់រានក្នុងសភាពនៃការសម្រាក សុទ្ធតែនឹងត្រូវឆ្លងកាត់នូវគ្រារងទុក្ខវេទនា ហើយក៏នឹងត្រូវធ្វើទីបន្ទាល់សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ ពួកគេនឹងក្លាយជាមនុស្សដែលបានបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន និងជាអ្នកដែលបានចុះចូលនឹងព្រះជាម្ចាស់ ដោយចេតនាពិត។ អស់អ្នកណាដែលគ្រាន់តែចង់ប្រើឱកាសនេះ មកបម្រើដោយមានចេតនាគេចវេសពីការអនុវត្តនូវសេចក្ដីពិត នឹងមិនត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យបន្តរស់នៅទៀតឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់មានក្បួនខ្នាតសមស្រប សម្រាប់ការរៀបចំលទ្ធផលរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ ទ្រង់មិនមែនគ្រាន់តែសម្រេចព្រះទ័យ លើការទាំងអស់នេះ ស្របទៅតាមសម្ដី និងទង្វើរបស់មនុស្សម្នាក់ៗនោះឡើយ ហើយទ្រង់ក៏មិនសម្រេចព្រះទ័យផ្អែកតាមទង្វើរបស់មនុស្សម្នាក់ក្នុងអំឡុងពេលតែមួយគ្រានោះដែរ។ ទ្រង់នឹងមិនអត់ឱនជាដាច់ខាតចំពោះទង្វើអាក្រក់របស់មនុស្សណាម្នាក់ ដោយសារតែពួកគេបានបម្រើដល់ទ្រង់កាលពីមុនមកឡើយ ហើយទ្រង់ក៏នឹងមិនលើកលែងដល់នរណាម្នាក់ឱ្យរួចផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ ដោយសារការលះបង់របស់ពួកគេ ចំពោះព្រះជាម្ចាស់តែមួយគ្រានោះឡើយ។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចគេចផុតពីទុក្ខវេទនាសម្រាប់អំពើអាក្រក់របស់គេឡើយ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់អាចគ្របបាំងអាកប្បកិរិយាអាក្រក់របស់ពួកគេ ហើយគេចចេញពីទុក្ខវេទនានៃសេចក្ដីអន្តរាយបានទេ។ ប្រសិនបើមនុស្សអាចបំពេញភារកិច្ចរបស់ពួកគេបានដោយពិតប្រាកដ នោះមានន័យថា ពួកគេស្មោះត្រង់ជានិច្ចចំពោះព្រះជាម្ចាស់ និងមិនព្យាយាមចង់បានរង្វាន់នោះទេ ទោះបីជាពួកគេទទួលបានព្រះពរ ឬទទួលសំណាងអាក្រក់ក៏ដោយ។ ប្រសិនបើមនុស្សស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលដែលពួកគេឃើញព្រះពរ ប៉ុន្តែបាត់បង់ភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ នៅពេលដែលពួកគេមិនអាចមើលឃើញព្រះពរ ហើយនៅចុងបញ្ចប់ ប្រសិនបើពួកគេនៅតែមិនអាចធ្វើទីបន្ទាល់សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់ ឬបំពេញភារកិច្ចដែលត្រូវបានប្រគល់ជូនពួកគេ នោះពួកគេនឹងនៅតែជារបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញចោលដដែល ទោះបីជាពួកគេធ្លាប់បានបម្រើព្រះជាម្ចាស់ដោយស្មោះត្រង់កាលពីមុនមក ឬក៏អត់ក្ដី។ និយាយឱ្យខ្លី មនុស្សទុច្ចរិតមិនអាចរស់រាននៅបានរហូតអស់កល្បជានិច្ចឡើយ ហើយពួកគេក៏មិនអាចចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកបានដែរ។ មានតែមនុស្សសុចរិតប៉ុណ្ណោះ ទើបជាម្ចាស់នៃសេចក្ដីសម្រាក។

ការដែលនរណាម្នាក់ទទួលបានព្រះពរ ឬទទួលរងសំណាងអាក្រក់ឬអត់នោះ គឺត្រូវកំណត់ទៅតាមសារជាតិរបស់គេ មិនមែនទៅតាមសារជាតិទូទៅដែលមនុស្សម្នាក់អាចមានដូចគ្នានឹងអ្នកដទៃនោះទេ។ ព្រះបន្ទូលដែលពោលបែបនេះ ឬក្បួនខ្នាតបែបនេះ មិនមានសោះឡើយនៅនគរស្ថានសួគ៌។ ចុងក្រោយ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់អាចរួចជីវិតបាន នោះគឺដោយសារពួកគេបានបំពេញតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយចុងក្រោយ ប្រសិនបើពួកគេមិនអាចបន្តរស់នៅបានរហូតដល់ពេលសម្រាក នោះគឺដោយសារពួកគេរឹងចចេសចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយមិនបានបំពេញតាមសេចក្ដីតម្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ មនុស្សគ្រប់គ្នាមានទិសដៅសមស្របមួយ។ ទិសដៅទាំងអស់នេះត្រូវបានកំណត់ទៅតាមសារជាតិរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងគ្មានអ្វីដែលពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សដទៃទាល់តែសោះ។ ឥរិយាបថអាក្រក់របស់កូនមិនអាចផ្ទេរទៅឱ្យឪពុកម្ដាយបានឡើយ ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់កូន ក៏មិនអាចចែករំលែកជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេបានដែរ។ ឥរិយាបថអាក្រក់របស់ឪពុកម្ដាយ មិនអាចផ្ទេរទៅឱ្យកូនចៅបានឡើយ ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់ឪពុកម្ដាយ ក៏មិនអាចចែករំលែកជាមួយកូនចៅរបស់ពួកគេបានដែរ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាមានបាបរៀងៗខ្លួន ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាត្រេកអរសប្បាយនឹងព្រះពររបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចជំនួសបុគ្គលណាម្នាក់បានឡើយ។ នេះគឺជាសេចក្ដីសុចរិត។ តាមទស្សនៈរបស់មនុស្ស ប្រសិនបើឪពុកម្ដាយទទួលបានព្រះពរ នោះកូនចៅរបស់ពួកគេ គប្បីអាចទទួលបានភ័ព្វសំណាងដែរ ហើយប្រសិនបើកូនចៅប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ ក៏ត្រូវតែទទួលរងបាបទាំងនោះដែរ។ នេះគឺជាទស្សនៈរបស់មនុស្សលោក និងជារបៀបដែលមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តអំពើផ្សេងៗ។ វាមិនមែនជាទស្សនៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ។ លទ្ធផលរបស់មនុស្សម្នាក់ ត្រូវកំណត់ទៅតាមសារជាតិដែលចេញមកពីទង្វើរបស់ពួកគេ ហើយលទ្ធផលនេះ តែងត្រូវកំណត់យ៉ាងសមស្របបំផុត។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចរ៉ាប់រងបាបរបស់នរណាផ្សេងទៀតបានឡើយ ហើយបើទោះបីជាដូច្នេះក្ដី ក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចទទួលទណ្ឌកម្មជំនួសនរណាម្នាក់ទៀតបានដែរ។ ចំណុចនេះ គឺដាច់ខាតណាស់។ ការដែលឪពុកម្ដាយស្រឡាញ់ថែទាំកូនចៅរបស់ពួកគេ ពុំបង្ហាញថា ពួកគេអាចបំពេញអំពើសុចរិតជំនួសឱ្យកូនចៅរបស់ពួកគេបានឡើយ ហើយកាតព្វកិច្ចដែលកូនចៅត្រូវស្រឡាញ់ចំពោះឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ ក៏មិនមានន័យថា ពួកគេអាចបំពេញអំពើសុចរិតជំនួសឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេដែរ។ នេះគឺជាអត្ថន័យពិតប្រាកដនៃព្រះបន្ទូលដែលថា «មានមនុស្សពីរនាក់នៅឯវាល ម្នាក់នឹងត្រូវយកទៅ ហើយម្នាក់នឹងត្រូវទុកឱ្យនៅ។ មានស្ត្រីពីរនាក់កំពុងកិនម្សៅ ម្នាក់នឹងត្រូវយកទៅ ម្នាក់នឹងត្រូវទុកឱ្យនៅ»។ មនុស្សមិនអាចយកកូនចៅរបស់ពួកគេដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក ដោយសំអាងលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់ពួកគេ ចំពោះកូនចៅគេឡើយ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់អាចយកប្រពន្ធ (ប្ដី) ទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក ដោយសំអាងលើអំពើសុចរិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេបានដែរ។ នេះគឺជាបទបញ្ញត្តិគ្រប់គ្រងមួយ គឺគ្មានការលើកលែងចំពោះនរណាម្នាក់ឡើយ។ នៅចុងបញ្ចប់ អ្នកប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត គឺជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត ហើយអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ គឺជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់។ នៅទីបំផុត ពួកសុចរិតគង់នឹងត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យរស់រានបន្ត រីឯអ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។ មនុស្សបរិសុទ្ធ មាននូវភាពបរិសុទ្ធ។ ពួកគេមិនស្មោកគ្រោកនោះទេ។ មនុស្សស្មោកគ្រោក មាននូវភាពស្មោកគ្រោក ហើយគ្មានចំណែកណាមួយរបស់ពួកគេដែលបរិសុទ្ធឡើយ។ មនុស្សដែលនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល គឺជាមនុស្សទុច្ចរិត ហើយមនុស្សដែលអាចរស់រានបន្តបាន គឺជាមនុស្សសុចរិត បើទោះបីជាកូនចៅរបស់មនុស្សទុច្ចរិតធ្វើនូវអំពើសុចរិត ហើយបើទោះបីជាឪពុកម្ដាយរបស់មនុស្សសុចរិត ប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ក៏ដោយ។ ប្ដីជឿ ប្រពន្ធមិនជឿ គ្មានអ្វីទាក់ទងគ្នាទេ ហើយកូនជឿនិងឪពុកម្ដាយមិនជឿ ក៏គ្មានអ្វីទាក់ទងគ្នាដែរ។ មនុស្សពីរប្រភេទនេះ គឺមិនចុះសម្រុងនឹងគ្នាទាល់តែសោះ។ នៅមុនពេលចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក មនុស្សមានសាច់ញាតិខាងរូបកាយ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលមនុស្សបានចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកហើយ គេនឹងលែងមានសាច់ញាតិខាងរូបកាយដែលត្រូវរំឭកនឹកដល់ទៀតហើយ។ អស់អ្នកណាដែលបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន គឺជាសត្រូវរបស់អស់អ្នកដែលមិនបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន។ អស់អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ និងអ្នកដែលស្អប់ទ្រង់ ប្រឆាំងទាស់នឹងគ្នាទៅវិញទៅមក។ អស់អ្នកណាដែលនឹងចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាក និងអ្នកដែលនឹងត្រូវបំផ្លាញ គឺជាសត្តនិករពីរប្រភេទដែលមិនចុះសម្រុងនឹងគ្នាឡើយ។ សត្តនិករដែលបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន នឹងអាចរួចជីវិតបាន ចំណែកឯសត្តនិករដែលមិនបានបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួន នឹងក្លាយជារបស់ដែលត្រូវបំផ្លាញចោល ជាងនេះទៅទៀត វានឹងត្រូវបន្តរហូតដល់ អស់កល្បជានិច្ច។

ពី «គោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់ការផ្សាយដំណឹងល្អពីនគរព្រះ»

https://www.facebook.com/share/p/14w2rFKoKe/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

Confía en Dios y Él secará nuestras lágrimas.

¿Tienes fe para decir Amén?

Léelas, no te llevará más de 2 minutos y puede que estas sean las palabras que más necesitas ahora mismo.

Dios dice: “El Todopoderoso tiene misericordia de estas personas que han sufrido profundamente. Al mismo tiempo, está harto de estas personas que carecen de conciencia, porque tuvo que esperar demasiado para obtener una respuesta por parte de los humanos. Él desea buscar, buscar tu corazón y tu espíritu, traerte alimento y agua para despertarte, de modo que ya no tengas sed ni hambre. Cuando estés cansado y cuando comiences a sentir algo de la lúgubre desolación de este mundo, no estés perdido, no llores. Dios Todopoderoso, el Vigilante, acogerá tu llegada en cualquier momento. Está vigilando a tu lado, esperando que des marcha atrás. Está esperando el día en el que recuperes la memoria de repente: cuando seas consciente del hecho de que viniste de Dios, que, en un momento desconocido, te perdiste, en un momento desconocido, perdiste el conocimiento a un lado del camino y en un momento desconocido, adquiriste un ‘padre’. Además, cuando te des cuenta de que el Todopoderoso ha estado siempre vigilando en ese lugar, esperando durante mucho, mucho tiempo tu regreso. Él ha estado vigilando con un anhelo desesperado, esperando una respuesta sin tener una. Su vigilancia y espera no tienen precio y son por el corazón y el espíritu de los seres humanos. Tal vez esta vigilancia y espera sean indefinidas y, quizá, ya estén llegando a su fin. Pero tú debes saber exactamente dónde se encuentran tu corazón y tu espíritu ahora mismo”.

https://reurl.cc/dnb0Gq

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

Sabi ng Makapangyarihang Diyos,

Ang pagpiling sumunod sa Diyos ay ang pagpili sa tamang landas: Ito ay pagtahak sa landas ng liwanag. Kung nais ng mga tao na magkaroon ng kapaki-pakinabang at makabuluhang buhay, na magkaroon ng malinis na konsiyensiya, at tunay na makabalik sa harapan ng Lumikha at manatili sa Kanyang tabi, kailangan nilang buong-pusong ilaan ang kanilang sarili, palugurin at paluwalhatian ang Diyos sa pamamagitan ng pagganap sa kanilang mga tungkulin bilang mga nilikha—hindi sila maaaring maging walang kasigasigan. Dapat mong sabihin, ‘Sa buong buhay ko at sa mundong ito, hindi ako umaasang magkaroon ng kayamanan, na maging kapansin-pansin, o na magbigay ng karangalan sa aking mga ninuno, na maging higit sa aking kapwa, o na tingalain—hindi ako makikipaglaban para sa mga bagay na ito. Hindi ko tatahakin ang landas na iyon. Susunod lang ako sa Diyos at ilalaan ko ang buhay ko, ang enerhiya ko, at ang anumang mga kakayahan, kaloob, at talentong mayroon ako, sa pagganap ng aking tungkulin, ilalaan ko ang lahat ng iyon sa Diyos. …’”— Doha, Qatar

—Ang Salita, Vol. III. Ang mga Diskurso ni Cristo ng mga Huling Araw. Sa Pagganap Lamang Nang Maayos sa Tungkulin ng Isang Nilalang Mayroong Halaga ang Buhay

https://www.facebook.com/share/r/1ANMvoeGsq/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

Paghatol 1.23

Simula ng Bumigkas ang Banal na Espiritu, ang tao ay napakamot, ang mata ay nanlisik at hinusgahan agad base sa labas ng anyo. Makikita dito na tumitingin sila sa mga panlabas na anyo lang at kapag binubunyag ng Banal na Espiritu ang taong ginamit niya na si (Above), ang mga tao ay lubos na tumataas ang kilay.

Huminahon kayo, mag-isip kayo ng matino, kayo ay mga tao lang, huwag kayo manuri na ganito ang mga salita. Dahil ito mismo ang gawain ng Banal na Espiritu. Bakit ang letra o mga pagbigkas ay lubhang kakaiba at ang tonada ay magkakapareha? Bakit hindi tama ang paglagay ng kudlit at kuwit? Nangangahulugan nito na ang ibang Panganay na Anak ngayon ay hindi sapat ang pinag-aralan. Upang ipakita sa inyo ang ganitong kababang tao na inyong tinutuya ay siyang lulupig sa inyo.

Ito ay karunungan ng Diyos hahayaan niya ang mga mangmang na ito na ilantad kayo at iwasto. Ang mga Panganay ay magpapatuloy sa pahayag, isipin ninyo na ang gusto ninyo isipin, sasabihin ko sa inyo magpapatuloy ang mga pahayag sapagkat ito ang kalooban ng Diyos sa langit. Tungkol naman sa pagpapakita ng mga Panganay sa publiko, lubha kayong katawa-tawa at mga mapanghusga. Tinatakasan ninyo ang paghatol ng Diyos mismo. Tinutupad rin ng mga Panganay ang propesiya na nagsimula ang Paghatol sa bahay ng Diyos.

Natapos ng Diyos ang paghatol sa Tsina at ang mga Panganay naman ang hahatol sa lahat ng mga Iglesia at lahat ng mga bansa. Tinutupad nito ang propesiya na nagsimula ang paghatol sa bahay ng Diyos. Noong ginawa ng Diyos ang paghatol sa Tsina, ito ay naging mabunga at napahiya mismo ang pulang dragon, ginamit ng Diyos ang mga inapo ng dragon upang ipahiya ang malaking pulang dragon, lubha itong kamangha-mangha na gawa ng Diyos.

Ginamit ang mga inapo ng dragon upang ipahiya mismo ang pulang dragon. Tungkol naman sa pagsabi ng taong ginamit ng Banal na Espiritu sa Tsina pinangunguhan niya ang mga hinirang, nangangahulugan nito ang mga hinirang lang sa Tsina ay papangunahan niya, at hindi ang mga hinirang sa lahat ng bansa. Nauunawaan niyo na ba ito? Ano pa gusto ninyong paglilinaw kung bakit kinapootan ng Diyos ang mga Tsino, kahit yaong mga hinirang sa Tsina?

Ito ay dahil sa katunayan nasilaw sila sa kapangyarihan, katanyagan ito ang siyang nagpasilaw sa kanila. Hanggang sa bumalik sila sa pagiging inapo ng dragon, naging mga demonyo ulit sila. Bagama't hindi ninyo ito makikita sa panlabas, ang dragon ay mananatili paring dragon. Ipapakita ng Diyos na marami siyang isinakripisyo sa gawaing ito at totoo ito, silang lahat ay pawang mga taga serbisyo lang para sa natatagong layunin ng Diyos, ano ito? Ang Pagtatayo ng Kaharian, inumpisahan niyang pinalawak ang gawain ng Iglesia sa buong Mundo.

Unang ginising ang mga Panganay sa Pilipinas upang umpisahan nila ang digmaan na papatay sa mga satanas. Maraming mga hiwaga na hindi pa naibunyag partikular na sa mga Espiritwal na Mundo. Ito ay lubos na makatotohanan, bakit sinabi ng Diyos na ang kaharian ay pagpasok sa Espiritwal? Ito ay ang espiritwal na mundo ay hindi na magiging tago at ibubunyag na ang lahat ng Diyos, mapalad ang mga nakikinig dahil malalaman nila ang mga hiwagang ito at hindi na magiging imahinasyon, gayon man nais Kong ipaalam na natapos na ang pagtatayo ng Iglesia, nakuha na ng Diyos ang kanyang pakay, ang mga Panganay na Anak.

Maraming tao ang naguguluhan sa mga panganay na Anak kung ano ba talaga sila, sila ay mga Elder sa langit, mga Anak ng Diyos sa langit at mga lumaban sa mga satanas at arkanghel. Sila ay mga Prinsipe ng Diyos. Ito ang totoo, kasabay ng pagbaba ng Diyos, inakay ng Diyos ang mga Anak niya sa pagbaba sa lupa upang gawin ang pagliligtas sa tao. Kapag sasabihin na pagliligtas sa tao, nangangahulugan nito hindi lahat ng tao, bagkus ang mga Anak at Tao ng kanyang Kaharian. Ito ang mga pakay ngayon ng Diyos at hindi ka papansinin ng Diyos sa iyong paglaban, hahayaan ka lang niya hanggang sa dumating ang araw kung saan ikaw ay tatangis at nagngangalit ang ngipin.

Nasabi ko na sa inyo na hindi nagsasalita ang Diyos ng hungkag, ang sinasabi ng Diyos ay totoo. Para naman sa mga naniniwala na kapag maperpekto ay magiging Panganay na Anak, manalamin ka muna tingnan mo kung karapat dapat ka maging hari. Karapat-dapat kaba? Kung Oo, wala Akong magagawa isa ka nang nabulag sa iyong sariling imahinasyon, wala kang pinagkaiba sa nagbibisyo. Ano pa gusto ninyo ilinaw Ko na pagpasok sa realidad ng katotohanan? Bakit marami sa inyo ang nalalabuan sa katotohanan?

Ito ay marahil nakikisangkot kayo sa mundo, marahil mali ang iyong hangaring pagsunod o kaya ay masyado kang kampante, iniisip mo na ligtas ka na sa iyong pagsunod o kaya hindi mo minamahal o sinubukang seryosohin ang katotohanan o kaya ay hindi mo binigay ang puso mo sa Diyos, alin pa? Magnilay sa sarili at sa salita ng Diyos. Pagsasagawa? Kung gayon, hindi mo ito magagawa kung hindi mo susundin ang nasa taas, iyon ang pangunahing hinihiling ng Diyos. Kinakailangan mo makita na ikaw ay si satanas mismo, lahat tayo ay na proseso ni satanas.

Kung hindi mo makita na ikaw mismo si satanas, paano mo makakamit ang pagbabago ng iyong Disposisyon? Magagawa mo bang iwan ang lahat para sa katotohanan? Hindi diba, ito ang iyong maling mga pagsunod, masyado ka ng naging manhid at wala ka ng pagka-unawa sa katotohanan kahit na paghatol iyong iniiwasan, Paano mo makakamit ang pagbabago ng iyong Disposisyon? Huwag na natin talakayan ang paglalantad, hindi mo naman tinatanggap ang paghatol, paano ka malalantad? Nangangarap ka na pakitunguhan ng Diyos ang ganyang kababa at kaduwag na tulad mo ninanais mo disiplinahin at dalisayin ka?

Tanggapin mo ang paghatol ng Diyos bago mo ito pangarapin, ang paghatol ay gaya ng pagsusunog ng bakal upang maging ginto, mabuti ang hatulan at kastiguhin ka ng Diyos. Nalalaman mo kung gaano ka karumi at gaano ka natiwali ni satanas. Hanggang sa punto ikaw mismo ay naging si satanas, sa paraang ganito magagawa mong kamuhian ang laman at maghimagsik dito.

Mula sa Bagong Salita ng Banal na Espiritu na Ipinahayag ng Panganay na Anak na Lalaki ng Diyos -

Setyembre 14, 2023

𝐏𝐚𝐦𝐩𝐮𝐛𝐥𝐢𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐡𝐚𝐲𝐚𝐠 𝐧𝐠 𝐌𝐚𝐤𝐚𝐩𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢𝐡𝐚𝐧𝐠 𝐃𝐢𝐲𝐨𝐬 𝐬𝐚 𝐩𝐚𝐦𝐚𝐦𝐚𝐠𝐢𝐭𝐚𝐧 𝐧𝐠 𝐏𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧𝐚𝐲 𝐧𝐚 𝐀𝐧𝐚𝐤 𝐬𝐚 𝐌𝐢𝐥𝐞𝐧𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐊𝐚𝐡𝐚𝐫𝐢𝐚𝐧:

https://www.facebook.com/share/g/1X4UXZKXuz/?mibextid=A7sQZp

https://www.facebook.com/share/p/1E6k1Lfj9j/

Aquí Damos Testimonio Del Regreso Del Señor, Quieres Conocer Las Nuevas Declaraciones Del Señor Ven

Muy BuenasN

oches Hermanitos

Mensaje Importante Leamos

Iglesia de Dios Todopoderoso

Declaraciones de Cristo de los Últimos Días

Palabras Diarias De Dios Todopoderoso

DIOS TODOPODEROSO

Cristo De Los Últimos Días Dice:

La obra de Dios, el carácter de Dios y Dios mismo I

Hoy vamos a comunicar sobre un tema importante. Se viene debatiendo desde el comienzo de la obra de Dios y es de gran importancia para todas las personas. En otras palabras, es un asunto con el que todos se encontrarán en el transcurso de su creencia en Dios, un asunto que debe encontrarse. Es crucial e inevitable, la humanidad no puede escapar de él. Hablando de importancia, ¿qué es lo más importante para cada creyente en Dios? Algunas personas piensan que es entender la voluntad de Dios; algunos creen que es comer y beber más de las palabras de Dios; otros opinan que es conocerse a uno mismo; otros son de la opinión de que lo más importante es saber cómo encontrar la salvación por medio de Dios, cómo seguirle, y cómo satisfacer Su voluntad. Hoy dejaremos a un lado todas estas cuestiones. Entonces, ¿de qué hablaremos? El tema es Dios. ¿Es esta la cuestión más importante para cada persona? ¿Qué conlleva este asunto? Por supuesto, no puede en modo alguno separarse del carácter de Dios, de Su esencia y Su obra. De manera que hoy hablaremos de “la obra de Dios, el carácter de Dios y Dios mismo”.

Desde el momento en que el hombre empezó a creer en Dios, se ha encontrado con temas como la obra de Dios, Su carácter y Dios mismo. En cuanto a la obra de Dios, algunas personas afirmarán: “La obra de Dios se ha hecho en nosotros; la experimentamos cada día, así que estamos familiarizados con ella”. Cuando se habla del carácter de Dios, algunos declararán: “El carácter de Dios es un tema que estudiamos, exploramos, y en el que nos centramos toda nuestra vida, por lo que deberíamos estar familiarizados con él”. En cuanto a Dios mismo, algunos explicarán: “Dios mismo es Aquel a quien seguimos, en quien tenemos fe, y a quien buscamos; no estamos desinformados sobre Él”. Desde la creación, Dios no ha detenido nunca Su obra, a lo largo de esta ha continuado expresando Su carácter y ha usado diversas maneras para expresar Su palabra. Asimismo, Él nunca ha dejado de expresarse a sí mismo y de expresar Su esencia a la humanidad, manifestando Su voluntad para el hombre y lo que exige de él. Así, en términos literales, nadie es ajeno a estos temas. Sin embargo, para los que siguen a Dios en la actualidad, la obra de Dios, Su carácter y Él mismo les son muy ajenos. ¿Por qué sucede eso? Cuando el hombre experimenta la obra de Dios, también entra en contacto con Él y esto le hace sentir como si entendiera Su carácter o tuviera algo de conocimiento sobre cómo es. En consecuencia, el hombre no se siente ajeno a la obra ni al carácter de Dios. Más bien, piensa que está muy familiarizado con Él y que comprende mucho de Él. Pero, tal como están las cosas, este entendimiento de Dios está, para muchos, restringido a lo que han leído en libros, se limita a la experiencia personal, está limitado a su imaginación y, sobre todo, confinado a hechos que pueden ver con sus propios ojos. Todo esto está muy lejos del verdadero Dios mismo. ¿Y cómo de lejos es este “lejos”? Quizás el hombre no esté seguro, o tal vez tenga un ligero sentido, una idea; pero cuando se trata de Dios mismo, el entendimiento que el ser humano tiene de Él está demasiado apartado de la esencia del verdadero Dios mismo. Por esta razón, para un tema como “La obra de Dios, el carácter de Dios y Dios mismo”, es imperativo que nos involucremos en la comunicación de un modo sistemático y concreto.

DIOS TODOPODEROSO

Cristo De Los Últimos Días Dice:

En realidad, el carácter de Dios está abierto a todos y no se oculta, porque Él nunca ha evitado conscientemente a nadie ni ha buscado esconderse a propósito para impedir que las personas lo conozcan o lo entiendan. El carácter de Dios siempre ha sido ser abierto y enfrentar a cada persona con firmeza. En la gestión de Dios, Él hace Su obra frente a todos, y esta se lleva a cabo en cada persona. Cuando realiza Su obra, está revelando Su carácter de un modo continuado y usando Su esencia, lo que Él tiene y lo que Él es para guiar a todas las personas y proveer para ellas. En toda era y en toda etapa, fueran las circunstancias buenas o malas, el carácter de Dios siempre ha estado abierto a cada individuo; Sus posesiones y Su ser siempre están abiertos a cada ser humano, como también Su vida provee constantemente y sin cesar para la humanidad y la sustenta. A pesar de todo esto, el carácter de Dios sigue escondido para algunos. ¿Por qué? Porque aunque estos viven en la obra de Dios y le siguen, nunca han procurado entenderle ni han querido llegar a conocerle; y mucho menos acercarse a Él. Para estas personas, entender el carácter de Dios presagia que su final está cerca; que están a punto de ser juzgados y condenados por el carácter de Dios. Por tanto, nunca han deseado entender a Dios ni Su carácter ni codician una comprensión o conocimiento más profundos de Su voluntad. No buscan comprender Su voluntad por medio de una colaboración consciente; sencillamente disfrutan siempre, y nunca se cansan de hacer lo que quieren hacer; creer en el Dios en quien quieren creer, en ese que sólo existe en sus imaginaciones, el que sólo existe en sus nociones; y creer en un Dios que es inseparable de ellos en sus vidas cotidianas. Cuando se trata del verdadero Dios mismo, son completamente despectivos y no tienen deseo de entenderle ni de prestarle atención, e incluso menos deseo de acercarse más a Él. Solo usan las palabras que Dios expresa para adornarse, para presentarse. Para ellos, esto los convierte en creyentes exitosos y en personas que tienen fe en Dios en su corazón, donde son guiados por sus imaginaciones, sus nociones, y hasta por sus definiciones personales de Dios. Por el contrario, el verdadero Dios mismo, no tiene absolutamente nada que ver con ellos. Porque, si entendieran al verdadero Dios mismo, Su verdadero carácter, y entendieran lo que Él tiene y es, significaría que sus actos, su fe y sus búsquedas serían condenadas. Esta es la razón por la que son reacios a entender la esencia de Dios, y por la que son reacios y no quieren buscar activamente ni orar para entender mejor a Dios, conocer mejor Su voluntad y entender mejor Su carácter. Preferirían que Él fuera algo inventado, algo vacío e impreciso; alguien exactamente igual a como lo imaginaron, que pueda estar a su entera disposición, que provea de forma inagotable y esté siempre disponible. Cuando quieren disfrutar la gracia de Dios, le piden a Él que sea esa gracia. Cuando necesitan la bendición de Dios, solicitan que Él sea esa bendición. Cuando se enfrentan a la adversidad, le piden a Dios que los envalentone, que sea su escudo. El conocimiento que estas personas tienen de Dios está atascado en el ámbito de la gracia y la bendición. Su comprensión de la obra de Dios, de Su carácter y de Dios mismo también se limita simplemente a sus imaginaciones y a letras y doctrinas. Pero algunas personas están deseosas de entender el carácter de Dios, quieren genuinamente ver a Dios mismo, y entender de verdad Su carácter y lo que Él tiene y es. Estas personas están buscando la realidad de la verdad y la salvación de Dios, y buscan recibir Su conquista, Su salvación y Su perfección. Usan su corazón para leer la palabra de Dios, para apreciar cada situación y a cada persona, acontecimiento y cosa que Dios ha dispuesto para ellas, y oran y buscan con sinceridad. Lo que más quieren es conocer la voluntad de Dios y entender Su verdadero carácter y esencia, que ya no le puedan ofender más y, por medio de sus experiencias, puedan ver más de Su hermosura y Su lado verdadero. Así, el Dios genuinamente real también existirá en sus corazones, y tendrá un lugar en ellos; dejarán de vivir entre imaginaciones, nociones o imprecisiones. La razón por la cual estas personas tienen un deseo apremiante de entender el carácter de Dios y Su esencia es que la humanidad los necesita en todo momento durante el transcurso de su experiencia; son Su carácter y esencia los que proveen vida a lo largo de la existencia de uno. Una vez que entiendan el carácter de Dios, serán capaces de venerarle mejor, de cooperar mejor con Su obra, de ser más consideradas hacia Su voluntad y de cumplir sus deberes con la mejor de sus capacidades. Tales son las actitudes hacia el carácter de Dios que tienen dos tipos de personas. El primer tipo no quiere entender el carácter de Dios. Aunque afirman desear comprenderlo, llegar a conocer a Dios mismo, ver lo que Él tiene y lo que Él es, y apreciar genuinamente Su voluntad, en lo más profundo preferirían que Él no existiese. Esto se debe a que este tipo de personas continuamente desobedecen a Dios y se resisten a Él; luchan con Él por la posición en sus propios corazones y a menudo dudan de Su existencia o incluso la niegan. No quieren dejar que el carácter de Dios o el Dios mismo real ocupe sus corazones. Solo quieren satisfacer sus propios deseos, imaginaciones y ambiciones. Así pues, estas personas pueden creer en Dios, seguirle, y también abandonar a sus familias y sus trabajos por Él, pero no desisten de sus caminos malvados. Algunos incluso roban o despilfarran ofrendas, o maldicen a Dios en privado, mientras otros pueden usar sus posiciones para testificar repetidamente sobre sí mismos, enaltecerse, y competir con Dios por personas y estatus. Usan diversos métodos y medidas para hacer que las personas los adoren, intentando constantemente ganarse a otros y controlarlos. Algunos hasta engañan a propósito a las personas para que piensen que son Dios y los traten como tal. Nunca le dirían a nadie que han sido corrompidos, que son también corruptos y arrogantes, ni que no los adoren; y que por muy bien que les vaya, todo se debe a la exaltación de Dios y que en cualquier caso están haciendo lo que deberían. ¿Por qué no dicen estas cosas? Porque temen profundamente perder su lugar en el corazón de las personas. Por esta razón, estas personas no exaltan nunca a Dios ni dan testimonio de Él, ya que nunca han intentado entenderle. ¿Pueden conocer a Dios sin entenderlo? ¡Imposible! Por tanto, aunque las palabras del tema “La obra de Dios, el carácter de Dios y Dios mismo” puedan ser simples, tienen significados diferentes para cada persona. Para quien desobedece con frecuencia a Dios, se le resiste, y es hostil hacia Él, las palabras presagian condenación; mientras que aquel que busca la realidad de la verdad y viene delante de Dios a menudo en busca de Su voluntad, se sentirá con esas palabras como pez en el agua. También entre vosotros están los que, cuando oyen hablar del carácter y de la obra de Dios, empieza a dolerles la cabeza, sus corazones se llenan más y más de oposición y se sienten extremadamente incómodos. Sin embargo hay otros entre vosotros que piensan que el tema es justo lo que necesitan, porque es muy beneficioso para ellos. Es algo que no puede faltar en su experiencia vital; es el meollo del meollo, el fundamento de la fe en Dios, y algo que la humanidad no puede abandonar. A todos vosotros, este tema puede pareceros cercano o lejano a la vez, desconocido pero familiar. No obstante y en cualquier caso, es un tema que todos deben escuchar, conocer y entender. No importa cómo lidies con él ni cómo lo consideres o lo entiendas, no se puede ignorar su importancia.

De “La Palabra manifestada en carne”

https://reurl.cc/9v9v1d

https://www.facebook.com/share/v/1BWv44zcGy/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

𝐒𝐚𝐛𝐢 𝐧𝐠 𝐌𝐚𝐤𝐚𝐩𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢𝐡𝐚𝐧𝐠 𝐃𝐢𝐲𝐨𝐬:

"Kailangan mong taglayin ang Aking katapangan sa iyong kalooban at kailangan mong magkaroon ng mga prinsipyo kapag humaharap ka sa mga kamag-anak na hindi naniniwala. Para sa Aking kapakanan ay hindi ka rin dapat na sumuko sa kahit anong mga pwersa ng kadiliman. Manalig ka sa Aking karunungan upang makalakad sa perpektong daan; huwag hayaang ang mga pakikipagsabwatan ni Satanas na makapangyari. Ibuhos ang lahat ng iyong pagsisikap sa paglalagay ng iyong puso sa Aking harapan, at pagiginhawahin Kita at bibigyan ka ng kapayapaan at kaligayahan. Huwag magsikap na maging isang bagay sa harap ng ibang mga tao; hindi ba’t mas mahalaga at matimbang ang bigyan Ako ng kasiyahan? Sa pagbibigay ng kasiyahan sa Akin, hindi ka ba higit na magkakaroon ng walang-hanggan at panghabambuhay na kapayapaan at kaligayahan? Ang kasalukuyang pagdurusa mo ay indikasyon kung gaano kalaki ang iyong magiging mga pagpapala sa hinaharap; hindi kayang isalarawan ang mga ito. Hindi mo nalalaman kung gaano kalaki ang mga pagpapala na iyong makakamtan; hindi mo man lamang ito kayang pangarapin. Ngayon ang mga iyon ay nagkatotoo; talagang totoong-totoo! Hindi ito napakalayo—nakikita mo ba ito? Bawat huling himaymay nito ay nasa loob Ko; kay liwanag ng hinaharap! Pahirin ang iyong mga luha, at huwag nang masaktan o magdalamhati. Ang lahat ng bagay ay isinaayos ng Aking mga kamay, at ang Aking layunin ay ang gawin kayong mga mananagumpay at dalhin kayo sa kaluwalhatian kasama Ko. Dapat kang maging mapagpasalamat at puno ng papuri para sa lahat ng nangyayari sa iyo; iyan ay magbibigay sa Akin ng malaking kasiyahan."

—Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Mga Pagbigkas ni Cristo sa Pasimula, Kabanata 10

https://www.facebook.com/share/v/14pXe91CH5/

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣

问题、观念、情形......

我从小就不会说话，笨嘴拙舌，所以不愿意尽传福音的本分，（别人的事例......）

神的话说：

“受造之物的第一要务是什么？第一个应该尽的本分是什么？传福音，把神的工作见证出去，传扬出去，传遍天下，传遍地极，这是现在接受神福音的每一个人的职责与义务，是义不容辞的。也可能现在你没尽这个本分，也可能这个本分离你很遥远，也可能你从来没想到自己要尽这个本分，但是你心里一定得清楚，这个本分与你有关，这不只是其他人的责任，也是你的责任，你的本分。虽然现在没安排你尽这个本分，但是不等于这个本分与你无关，不等于你不应该尽这个本分，也不等于神没托付你尽这个本分。如果能领受到这一层，人心里对传福音这个本分的看法是不是更合乎真理、合乎神的心意了？当明白到这一层的时候，有一天你们把手中所有的活计都做完之后，神发一个命令，说把你们都打散，分布到各处去，甚至有的地方是你们最陌生、最不喜欢的，而且是最艰苦的地方，你们怎么办？（义不容辞地接受。）现在你们这么说，到那一天说不定就哭鼻子了。所以，你们现在得有这个准备。就是你得有这个认识：‘我此生生在这个时代，有幸接受了神的末世作工，有幸与神经营计划的工作有份，那我此生活着的价值与意义就应当是为神的福音工作扩展献上毕生的精力，其他什么也不想。’你们有没有这个心志？（有。）应该有这个心志，有这个准备、打算，这才是真正的受造之物，这才是神所喜爱的、合格的受造之物。”（摘自《末世基督的座谈纪要·传福音是所有信神之人义不容辞的本分》）

https://reurl.cc/9vAzZa

🌿📕📗🌿Sabi ng Diyos／全能神經典話語《信神怎樣