「得救」的真意是什麼？

       主內的弟兄姊妹都知道，在舊約律法時期，耶和華神藉摩西給以色列人頒布了律法誡命，並告訴以色列人該怎樣敬拜神、如何事奉神，什麼是善、什麼是惡，怎樣行蒙祝福、怎樣行遭咒詛，以及人與人該如何相處、如何生活，犯罪後該怎麼向神獻祭為自己贖罪，等等。但到了律法時代後期，人類被撒但敗壞得越來越深，都失去了敬畏神的心，活在了罪中以至於沒有足夠的贖罪祭來獻祭，人們就將瞎眼、瘸腿的牛、羊、鴿子獻在了耶和華神的祭壇上。若照此發展下去，以色列百姓都將面臨著被律法定罪、處死的危險。神愛人類，為了拯救律法下的人脫離死亡的威脅，神親自道成肉身成為主耶穌作了一步救贖的工作，把人從罪中救贖了出來。人們只要接受主耶穌的救恩，向主認罪悔改，罪就得到了赦免，不再被律法定罪、處死，就有資格來到神面前向神禱告，享受神豐富的恩典與祝福。這對於律法下的人來說就是得救了，這裡的「得救」就是指不被律法定罪說的，就如經上所記：「如今，那些在基督耶穌裡的就不定罪了。因為賜生命聖靈的律，在基督耶穌裡釋放了我，使我脫離罪和死的律了。」（羅8：1-2）「你若口裡認耶穌為主，心裡信神叫他從死裡復活，就必得救。」（羅10：9）也就是說，當時的人們只要心裡相信，口裡承認主耶穌為基督，接受主耶穌的救恩，就不被律法定罪了，在神那裡就不記念我們的罪了，這就是恩典時代「得救」的真意。

「得救」與「永遠得救」有什麼區別呢？

       那什麼是「永遠得救」呢？咱們來看一下經文：「那召你們的既是聖潔，你們在一切所行的事上也要聖潔。因為經上記著說：『你們要聖潔，因為我是聖潔的。』」（彼前1：15-16）「非聖潔沒有人能見主。」（來12：14）主是聖潔的，神也要求我們脫離罪的捆綁轄制，敗壞性情得潔淨，成為遵行神的道，順服神、愛神的人，這樣主來時我們才有資格進天國承受神的應許與祝福，這也是主所說的「永遠得救」的真意。可見，「永遠得救」是指我們脫離罪惡達到潔淨說的。https://reurl.cc/GkoXEd

       可我們真的達到潔淨了嗎？想想我們跟隨主到現在，雖然外表上有點好的行為，能吃苦耐勞，熱心花費，看望、扶持軟弱的弟兄姊妹，撇下世俗的纏累，施捨奉獻，勤作主工，等等，但因我們被撒但敗壞太深，撒但毒素已深深地扎根在裡面，成了我們的生命。就像受狂妄自大、彎曲詭詐、自私卑鄙、貪婪邪惡等撒但本性的支配，我們常常身不由己地說謊、欺騙，每天活在犯罪認罪的情形裡。就如我們明知主的要求，在生活中還不能活出主的話，常常犯罪抵擋主；在教會中為了維護自己的形象，我們還能高舉自己、見證自己，讓人崇拜、仰望；臨到天災人禍、患難試煉，還能埋怨神、背叛神；雖然我們嘴裡說著信神，心裡卻沒有神的地位，臨到事不尋求真理，而是處處聽從牧師長老的，崇拜、仰望、跟隨牧師長老；有的甚至還能偷吃、享用神的祭物；在現實生活中，我們雖然信神但所追求、嚮往的都是世界潮流、錢財名利、肉體享受；等等。可見，我們的犯罪本性、撒但性情不解決，就是罪得赦免一千次、一萬次，我們也不能徹底脫離罪啊！被罪惡捆綁的我們怎麼能說成是「永遠得救」了呢？希伯來書中也說：「因為我們得知真道以後，若故意犯罪，贖罪的祭就再沒有了；惟有戰懼等候審判和那燒滅眾敵人的烈火。」（來10：26-27）神的性情不容人觸犯，明知是罪卻還活在罪中抵擋神的人必會被神定罪，遭到神的懲罰，這樣我們還能說自己一次得救就永遠得救了嗎？

如何才能達到「永遠得救」呢？

       說到這裡，可能有的弟兄姊妹會問，那我們信主這些年所盼望的「永遠得救」就化為泡影了嗎？我們該如何追求才能徹底脫離罪惡被神潔淨，實現我們「永遠得救」的願望呢？其實，要想成為合主心意的人，靠我們自己無法做到，因為我們都沒有勝罪的能力，還得需要神親自作工來拯救我們，我們才能得著「永遠得救」的極大救恩。正如經上說：「基督既然一次被獻，擔當了多人的罪，將來要向那等候他的人第二次顯現，並與罪無關，乃是為拯救他們。」（來9：28）「你們這因信蒙神能力保守的人，必能得著所預備、到末世要顯現的救恩。」（彼前1：5）「我還有好些事要告訴你們，但你們現在擔當不了（或作：不能領會）。只等真理的聖靈來了，他要引導你們明白（原文作：進入）一切的真理；因為他不是憑自己說的，乃是把他所聽見的都說出來，並要把將來的事告訴你們。」（約16：12-13）

       記得一本書上說過這樣一段話：「人犯罪能藉著贖罪祭而得著赦免，但究竟如何能使人不犯罪，使人的罪性完全脫去，使人的罪性能夠有所變化，對這個問題人沒法解決。人的罪是得著了赦免，這是因著神釘十字架的工作，但人仍舊活在老舊的撒但敗壞性情之中，這樣，就得把人從撒但的敗壞性情之中完全拯救出來，讓人的罪性完全脫去，而且不再發展，使人的性情都能達到變化。這就需要讓人明白生命長進的路，讓人明白生命之道，明白性情變化的途徑，而且讓人都按著這路去實行，達到人的性情逐漸變化，活在光的照耀之下，讓人所做的凡事都合乎神的心意，讓人脫去撒但的敗壞性情，讓人脫離撒但的黑暗權勢，達到人能完全從罪中出來，這樣，人才得著了完全的救恩。……所以，那步工作作完之後，還有一步審判刑罰的工作，這步就是藉著話語來潔淨人，來達到讓人有路可行……」（摘自《道成肉身的奧祕（四）》）

       從這些話中我們可以看到，主耶穌作的只是救贖人類的工作，並不是作審判潔淨人，徹底拯救人脫離敗壞的工作。我們接受主的救恩只是罪得赦免，但罪性仍在裡面扎根，還活在犯罪認罪的光景中。所以，我們要想脫去敗壞達到潔淨，從撒但權勢下完全脫離出來，還需要神末世再來的時候作一步審判潔淨的工作。當我們明白真理，敗壞性情變化了，行事為人都能按著神的話實行，活出正常人性，而且對神有了一些真實的順服，能夠體貼神的心意，達到愛神、滿足神的時候才是真正的得救了。

       其實聖經中有許多章節都預言了主再來要作審判工作，我們來看看以下經文，「若有人聽見我的話不遵守，我不審判他。我來本不是要審判世界，乃是要拯救世界。棄絕我、不領受我話的人，有審判他的，就是我所講的道在末日要審判他」（約12：47-48）「因為他來了，他來要審判全地。他要按公義審判世界，按他的信實審判萬民」（詩96：13）「他大聲說：『應當敬畏神，將榮耀歸給他！因他施行審判的時候已經到了』」（啟14：7）「因為時候到了，審判要從神的家起首」（彼前4：17）等等，從以上經文中看到，神拯救我們是有計劃、有步驟的，我們要想得著永遠的救恩，不僅需要主耶穌的救贖，還需要接受神末世作的審判刑罰的工作，這樣才能徹底脫離罪的捆綁轄制，達到被神潔淨、成全。親愛的弟兄姊妹，通過今天的交通，你找到永遠得救的路了嗎？https://reurl.cc/GkoXEd

推薦您收看 基督教會電影《得救》你真是得救的人嗎

相關

熱門文章與頁面︰熱門文章

• 基督教會大型合唱專輯《國度禮歌　國度降臨在人間》精彩預告 開場踢踏舞
• 日內瓦會議基督徒控訴：以中共為首的極權統治是世界和平的最大攔阻
• 《衝破網羅》精彩片段：牧師長老為何定罪東方閃電
• 東方閃電 | 宗教界荒涼
• 撐香港！歐洲多團體集會抗議中共暴政

近期文章

• 《往事如刺》精彩片段：得救與進天國到底是什麼關係
• 因信得救=永遠得救嗎
• 上帝對人類的末日警示《挪亞的日子已來臨》
• 電影《得勝的凱歌》精彩片段：怎樣分辨當代的法利賽人
• 撐香港！歐洲多團體集會抗議中共暴政

מוזיקה ישראלית – הניהול האלוהי נע תמיד קדימה

כאשר אדם וחווה, האבות הקדמונים של האנושות, הושחתו בידי השטן, אלוהים החל את ניהולו להושעת האנושות. מאז אותה תקופה הוא עבד ללא הרף: אלוהים הכריז על החוקים להכוונת האנושות; הוא בא באופן אישי כדי לחיות בקרב בני האדם, להיצלב ולגאול את האנושות; ובאחרית הימים אלוהים ממשיך בעבודתו ומגשים את הנבואות מכתבי הקודש: "אני הולך להכין לכם מקום" (יוחנן 14: 2). "הנה אני בא מהר ושכרי איתי לשלם לכל אדם לפי מעשיו" (חזון יוחנן 22: 12).

Credits:https://www.holyspiritspeaks.org/special-top…/copyright.html
https://reurl.cc/gv0QrQ

【Araw-araw na mga Salita ng Diyos】

Paano pumapasok ang isang tao sa tunay na panalangin?

Sabi ng Makapangyarihang Diyos, “Habang nananalangin, ang iyong puso ay dapat payapa sa harap ng Diyos, at ito ay dapat maging tapat. Ikaw ay tunay na nakikipagniig at nananalangin sa Diyos; hindi mo dapat linlangin ang Diyos gamit ang mga salita na magandang pakinggan. Ang panalangin ay nakasentro doon sa gustong maging ganap ng Diyos sa kasalukuyan. Hilingin sa Diyos na dalhan ka ng mas dakilang pagliliwanag at pagpapalinaw, at dalhin ang iyong totoong katayuan at mga kaligaligan sa harap ng Diyos upang manalangin, at gumawa ng pagpapasya sa harap ng Diyos. Ang panalangin ay hindi ang pagsunod sa proseso, ngunit ang paghahangad sa Diyos gamit ang iyong tunay na puso. Hilingin sa Diyos na ingatan ang iyong puso, gawin itong madalas na nagagawang maging payapa sa harap ng Diyos, gawin kang nagagawang kilalanin ang iyong sarili, at laitin ang iyong sarili, at balewalain ang iyong sarili sa kapaligirang itinakda ng Diyos para sa iyo, sa gayon ay tutulutan kang magkaroon ng isang normal na ugnayan sa Diyos at gagawin kang isang taong tunay na iniibig ang Diyos.
mula sa "Tungkol sa Pagsasagawa ng Panalangin"

Matapos mabasa ang kuwentong ito at maunawaan nang kaunti ang disposisyon ng Diyos na naipahayag sa pamamagitan ng kaganapang ito, anong uri ng bagong pagpapahalaga ang mayroon kayo para sa Diyos? Nakapagbigay ba ito sa inyo ng mas malalim na pagkaunawa sa Diyos at sa Kanyang puso? Iba na ba ngayon ang nadarama ninyo kapag muli ninyong tinitingnan ang kuwento ni Noe? Ayon sa inyong mga pananaw, hindi na ba dapat kinailangang ipahayag ang mga bersikulong ito mula sa Biblia? Ngayong napag-usapan na natin ang mga ito, sa palagay ba ninyo ay hindi ito kinakailangan? Kailangan ito, tama? Kahit na ang binasa natin ay isang kuwento, isa itong tunay na tala ng gawain na minsan ay ginawa ng Diyos. Ang layunin Ko ay hindi upang maipaintindi sa inyo ang mga detalye ng mga kuwentong ito o ng karakter na ito, ni hindi rin upang mapag-aralan ninyo ang karakter na ito, at tiyak na hindi upang bumalik kayo at pag-aralang muli ang Biblia. Naiintindihan ba ninyo? Kaya nakatulong ba ang mga kuwentong ito sa inyong kaalaman sa Diyos? Ano ang naidagdag ng kuwentong ito sa inyong pagkaunawa sa Diyos? Sabihin ninyo sa amin, mga kapatirang lalaki at babae mula sa mga iglesia sa Hong Kong. (Nakita namin na ang pag-ibig ng Diyos ay isang bagay na walang sinuman sa ating mga tiwaling tao ang may taglay.) Sabihin ninyo sa amin, mga kapatirang lalaki at babae mula sa mga iglesia sa Korea. (Ang pag-ibig ng Diyos para sa tao ay totoo. Ang pag-ibig ng Diyos para sa tao ay nagtataglay ng Kanyang disposisyon at nagtataglay ng Kanyang kadakilaan, kabanalan, pangingibabaw, at ng Kanyang pagpaparaya. Sa pamamagitan ng ganitong kuwento lalo nating mapahahalagahan na ang lahat ng mga ito ay bahagi ng disposisyon ng Diyos, at karapat-dapat para sa ating pagsisikap na magkaroon ng mas malalim na pagkaunawa dito.) (Sa pamamagitan ng pakikipag-usap kanina lamang, sa isang dako nakikita Ko ang matuwid at banal na disposisyon ng Diyos, at nakikita Ko rin ang malasakit na mayroon ang Diyos para sa sangkatauhan, ang awa ng Diyos para sa sangkatauhan, at ang lahat ng ginagawa ng Diyos at bawa’t kaisipan at kuru-kuro na mayroon Siya, lahat ay nagbubunyag ng Kanyang pag-ibig at malasakit para sa sangkatauhan.) (Ang dating pagkaunawa Ko ay ginamit lamang ng Diyos ang baha upang gunawin ang mundo dahil ang sangkatauhan ay naging masama hanggang sa isang tiyak na lawak, at para bang nilipol ng Diyos ang sangkatauhang ito dahil kinasuklaman Niya sila. Pagkatapos lamang na binanggit ng Diyos sa araw na ito ang tungkol sa kuwento ni Noe at sinabing nagdurugo ang puso ng Diyos saka Ko lamang natanto na tunay palang alinlangan Siyang bitawan ang sangkatauhang ito. Dahil lamang masyadong suwail ang sangkatauhan kaya walang nagawa ang Diyos kundi lipulin sila. Sa katunayan, ang puso ng Diyos sa panahong ito ay napakalungkot. Mula rito nakikita ko sa disposisyon ng Diyos ang Kanyang pag-aalaga at malasakit para sa sangkatauhan. Ito ay isang bagay na hindi ko alam dati. Ang kadalasan kong iniisip noon ay dahil sa masyadong masama ang sangkatauhan, kaya nilipol sila ng Diyos. Ganoon kababaw ang pagkaunawa ko.) Napakabuti! Maaari kayong sumunod. (Apektadong-apektado Ako matapos makinig. Nabasa ko na ang Biblia noong nakaraan, nguni’t hindi pa ako kailanman nagkaroon ng karanasang tulad ng sa araw na ito kung saan hinihimay nang direkta ng Diyos ang mga bagay na ito upang makilala natin Siya. Ang pagsama sa atin ng Diyos na tulad nito upang makita natin ang Biblia ang nagpaalam sa akin na ang diwa ng Diyos sa harap ng katiwalian ng tao ay pag-ibig at pag-aaruga sa sangkatauhan. Mula sa panahong naging tiwali ang tao hanggang sa mga huling araw ng kasalukuyan, kahit na nagdadala ang Diyos ng matuwid na disposisyon, ang Kanyang pag-ibig at pagkalinga ay nananatiling walang pagbabago. Ipinakikita nito na ang diwa ng pag-ibig ng Diyos, mula sa paglikha hanggang ngayon, naging tiwali man ang tao, ay hindi kailanman nagbabago.) (Nakita ko sa araw na ito na ang diwa ng Diyos ay hindi magbabago dahil sa pagbabago ng panahon o lugar ng Kanyang gawain. Nakita ko rin na, nililikha man ng Diyos ang mundo o ginugunaw ito matapos maging tiwali ang tao, ang lahat ng ginagawa Niya ay may kabuluhan at taglay ang Kanyang disposisyon. Sa ganoon, nakita ko na ang pag-ibig ng Diyos ay walang-hanggan at hindi-masusukat, at nakita ko rin, tulad ng nabanggit ng ibang kapatirang lalaki at babae, ang pagkalinga at awa ng Diyos para sa sangkatauhan noong ginunaw Niya ang mundo.) (Ito ay mga bagay na talagang hindi ko alam noon. Matapos makinig sa araw na ito, pakiramdam ko na ang Diyos ay tunay na kapani-paniwala, tunay na mapagkakatiwalaan, karapat-dapat paniwalaan, at talagang umiiral Siya. Tunay kong napahahalagahan sa puso ko na ang disposisyon at pag-ibig ng Diyos ay talagang ganito katotoo. Ito ang nararamdaman ko matapos makinig sa araw na ito.) Napakagaling! Mukhang isinapuso ninyong lahat ang inyong narinig. mula sa:" Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo I"

Nilikha ng Diyos ang sangkatauhan; nagawa man silang masama o sumusunod sa Kanya, itinuturing ng Diyos ang mga tao bilang mga minamahal Niya—o gaya ng sinasabi ng mga tao, ang mga taong pinakamahalaga sa Kanya—at hindi Kanyang mga laruan. Bagama’t sinasabi ng Diyos na Siya ang Manlilikha at ang tao ay Kanyang nilikha, na para bang may kaunting pagkakaiba sa antas, ang realidad ay lahat ng nagawa ng Diyos para sa sangkatauhan ay sobra-sobra para sa ganitong kalikasan ng relasyon. Mahal ng Diyos ang sangkatauhan, inaalagaan ang sangkatauhan, at nagpapakita ng malasakit para sa sangkatauhan, patuloy rin at walang-tigil na naglalaan para sa sangkatauhan. Hindi Niya kailanman nararamdaman sa Kanyang puso na ito ay karagdagang gawain o bagay na karapat-dapat bigyan ng malaking parangal. Ni hindi rin Niya nararamdaman na ang pagliligtas sa sangkatauhan, pagtutustos sa kanila, at pagbibigay sa kanila ng lahat ng bagay, ay pagbibigay ng napakalaking ambag sa sangkatauhan. Tahimik at walang-imik lamang Siyang naglalaan para sa sangkatauhan, sa sarili Niyang paraan at sa pamamagitan ng sarili Niyang diwa at kung anong mayroon at kung ano Siya. Gaano man karami ang paglalaan at gaano man karaming tulong ang natatanggap ng sangkatauhan mula sa Kanya, hindi kailanman iniisip ng Diyos ang tungkol dito ni sinisikap na umako ng parangal. Ito ay itinatakda ng diwa ng Diyos, at tiyak rin na isa itong tunay na pagpapahayag ng disposisyon ng Diyos. Ito ang dahilan kung bakit, nakatala man ito o hindi sa Biblia o sa anumang ibang mga aklat, hindi kailanman natin nakikitang ipinahahayag ng Diyos ang Kanyang mga kaisipan, at hindi kailanman natin nakikitang inilalarawan o ipinahahayag ng Diyos sa mga tao kung bakit Niya ginagawa ang mga bagay na ito, o bakit masyado Niyang kinakalinga ang sangkatauhan, upang magpasalamat ang sangkatauhan sa Kanya o purihin Siya. Kahit Siya ay nasasaktan, kapag ang Kanyang puso ay may pinagdadaanang matinding sakit, hindi Niya kailanman kinalilimutan ang Kanyang pananagutan sa sangkatauhan o ang Kanyang malasakit para sa sangkatauhan, tinitiis Niya lamang ang lahat ng sakit at kirot nang tahimik at nag-iisa. Sa kabaligtaran, patuloy ang Diyos na naglalaan para sa sangkatauhan tulad ng lagi Niyang ginagawa. Kahit na ang sangkatauhan ay madalas na nagpupuri sa Diyos o nagpapatotoo para sa Kanya, walang kahit na ano sa mga asal na ito ang hinihingi ng Diyos. Ito ay dahil hindi kailanman hinahangad ng Diyos na ang anuman sa mga mabubuting bagay na ginagawa Niya para sa sangkatauhan ay maipagpalit sa pagkilala ng utang-na-loob o para ito ay mabayaran. Sa kabilang dako, ang mga may takot sa Diyos at lumalayo sa kasamaan, ang mga tunay na sumusunod sa Diyos, nakikinig sa Kanya at tapat sa Kanya, at ang mga sumusunod sa Kanya—ito ang mga tao na madalas na makatatanggap ng mga pagpapala ng Diyos, at igagawad ng Diyos ang ganoong mga pagpapala nang walang pasubali. Higit pa rito, ang mga pagpapalang natatanggap ng mga tao mula sa Diyos ay madalas na higit pa sa kanilang mga naiisip, at higit rin sa anumang maibabalik ng mga tao kapalit ng kanilang nagawa o sa halagang kanilang pinagbayaran. Kapag tinatamasa ng sangkatauhan ang mga pagpapala ng Diyos, mayroon bang nakaaalala sa kung ano ang ginagawa ng Diyos? Mayroon bang nagpapakita ng malasakit para sa nararamdaman ng Diyos? Mayroon bang sinumang sumusubok na bigyang-halaga ang nadaramang sakit ng Diyos? Ang tiyak na sagot sa mga tanong na ito ay: Hindi! Kaya ba ng sinumang tao, kabilang na si Noe, na pahalagahan ang sakit na nadarama ng Diyos sa sandaling iyon? May nakauunawa ba kung bakit gagawa ng ganoong tipan ang Diyos? Hindi nila kaya! Hindi pinahahalagahan ng sangkatauhan ang nadaramang sakit ng Diyos hindi dahil hindi nila maunawaan ang sakit ng damdamin ng Diyos, at hindi dahil sa agwat na namamagitan sa Diyos at tao o sa pagkakaiba ng kanilang katayuan; sa halip, ito ay dahil walang pakialam ang sangkatauhan sa anumang mga nararamdaman ng Diyos. Ipinapalagay ng sangkatauhan na hindi umaasa sa iba ang Diyos—hindi kailangan ng Diyos ang mga tao upang lumingap sa Kanya, upang unawain Siya o pakitaan Siya ng pagsasaalang-alang. Ang Diyos ay Diyos, kaya wala Siyang nadaramang sakit, walang mga damdamin; hindi Siya malulungkot, Hindi Siya nakadarama ng hinagpis, ni hindi Siya umiiyak. Ang Diyos ay Diyos, kaya hindi Niya kailangan ang anumang pagpapahayag ng damdamin at hindi Niya kailangan ang anumang kaginhawahan ng damdamin. Kung kailanganin man Niya ang mga ito sa ilang mga pangyayari, Kanyang lulutasin ito nang Siya Mismo at hindi mangangailangan ng anumang tulong mula sa sangkatauhan. Sa kabaligtaran, ang mga mahihina, isip-batang mga tao ang nangangailangan ng pampalubag-loob ng Diyos, paglalaan, pagpapalakas, at kahit ang pag-aaliw Niya sa kanilang mga damdamin, kailan man, saan man. Ang ganoong kaisipan ay nakatago sa kailaliman ng mga puso ng sangkatauhan: Ang tao ang mahina; kailangan nila ang Diyos upang alagaan sila sa lahat ng paraan, karapat-dapat sila sa lahat ng pag-aalagang natatanggap nila mula sa Diyos, at dapat nilang hilingin mula sa Diyos ang anumang palagay nila na dapat ay sa kanila. Ang Diyos ang malakas; nasa Kanya ang lahat, at dapat na Siya ang maging tagapag-alaga ng sangkatauhan at tagapagkaloob ng mga pagpapala. Dahil Siya ay Diyos na, makapangyarihan Siya sa lahat at hindi kailanman Siya nangangailangan ng anuman mula sa sangkatauhan. mula sa:" Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo I"

從鷹的蛻變反思到基督徒是如何得以「重生」的？

一直以來我總在思想：聖經為什麼說「如鷹展翅上騰」（賽40：31）「如鷹返老還童」（詩103：5）？直至今日才明白，聖經為何如此記述……

「鷹是世界上最長壽的鳥類，可以活七十餘載。但是為了能活到這個歲數，在它40歲的時候會面臨一次嚴峻而艱難的抉擇。鷹到了40歲時，爪子不再鋒利和敏捷，甚至抓不住獵物；喙老化得又彎又長，彎曲得幾乎可以碰觸到自己胸前的羽毛；翅膀因年齡的原因而鈣化，變得十分沉重，厚重的羽毛也使它不再靈活，此時飛翔對於鷹來說變得十分吃力。這時鷹只有兩種選擇，要麼就此等死，要麼經歷一次歷時150天的痛苦蛻變，重新展翅高騰。如果選擇後者，它就必須飛到一個絕高的山頂，棲息在那裡，找一塊岩石築巢，暫時停止飛翔。停留下來之後，鷹就要用老化的喙啄擊岩石，鮮血從嘴旁流出，直到喙完全脫落，等新的喙長出來。漫長的50天後，鷹重新開始了蛻變，鷹就要用新喙把爪上老化而堅硬的指甲一個個拔出，等到新的指甲長出來後，再把鈣化的羽毛一根根拔下，這是一個反覆流血的過程，一個經歷死亡的過程。血在一滴一滴地流，而生命也一天一天地在死亡中復甦。變後的飛翔，老鷹一生一次『脫胎換骨』的工程便告結束。老鷹又開始飛翔，無垠廣闊的大地，再次成為它自由的天堂。它『重生』後，它又獲得了新生後的30年生命。什麼才是置之死地而後生，在老鷹身上得到了全新的釋義！」（摘自基督福音網《基督徒如何經歷鷹的蛻變》）https://reurl.cc/Znrbop

讀完這個故事後，我心裡感到很震撼，老鷹貴為百鳥之王，以它的魄力和氣概，這個封號它當受之無愧，但又有誰曾想過，老鷹獲得新生的背後經歷的竟是這樣血淋淋的考驗，而正是這次的蛻變成了它們重生的起點。喙可棄，爪可拋，羽可拔，血可流，這就是鷹的志願，因為它清楚地知道，只有經歷死亡般的痛苦才能重獲新生。利喙，鋒爪，堅羽，必使它重新獲得展翅高翔的自由。那是怎樣的150天啊？那是心靈搏擊的一個個回合，是血腥與意志的一次次較量；那是危難與重生的交融，那更是一次追求新生的生命歷練！只有歷盡了如此的磨難，它才能夠再次的展翅翱翔，搏擊長空！

老鷹的第二次生命給我一個啟發：我們基督徒走的就是脫胎換骨的道路，經歷的就是從知罪——認罪——除罪這樣一個過程。主耶穌曾說：「我實實在在地告訴你，人若不重生，就不能見神的國。」（約3：3）這就是告訴我們，一個舊的生命若不死去，就無法生出新的生命，更無法進神的國。要想「重生」變化成為新人進入神的國，就不能滿足於原地踏步，守著那些過時的規條和律例過日子；也不能只滿足於有些外表的變化和好行為，而必須向前邁進一步，從犯罪的本性來開始著手，從犯罪的根源上變化。我們這些經主耶穌救贖蒙恩得救的人，一直享受著神賜給豐豐富富的恩典，但人還是活在白天犯罪、晚上認罪的光景中，還是個滿身污穢的人。聖經上說：「你們要追求與眾人和睦，並要追求聖潔；非聖潔沒有人能見主。」（來12：14）「那召你們的既是聖潔，你們在一切所行的事上也要聖潔。因為經上記著說：『你們要聖潔，因為我是聖潔的。』」（彼前1：15-16）從經文中我明白了：神是聖潔、公義的，神絕不會允許污穢敗壞的人進入他的國中。那我們如何才能重生變化成為新人，如何才能得潔淨？這是個困惑我多年的問題。直到有一天，我在一個福音網站上看到兩段話，為我解開了謎底。話是這樣說的：「就你們這樣一個罪人，剛被救贖回來，不經變化，不經神成全，你能合神心意嗎？就你現在的老舊人，耶穌把你拯救回來了這並不假，你不屬罪這是因著神的拯救，但並不能證明你沒罪、沒污穢，你沒經變化如何能聖潔呢？你裡面還盡是污穢，又自私又卑鄙，你還想跟耶穌一同降臨，有那麼美的事嗎？你信神少一步過程，只是被救贖，沒經變化。要合神心意非得神親自作工來變化潔淨你，否則你只被救贖不可能達到聖潔，這樣你就沒資格與神同享美福，因你在神經營人的工作中落下了一步，就是變化、成全的關鍵一步，所以，你一個剛被救贖的罪人不能直接承受神的產業。」「以往拯救的方式是施盡他的憐憫慈愛，以至於將自己的全部都交給撒但來換取全人類，今天並不比以往，今天拯救你們是末了各從其類的時候，拯救你們的方式不是憐憫慈愛，而是以刑罰、審判來更徹底地拯救人類。所以，你們接受的盡是刑罰、審判與無情的擊打，但你們該知道，在這無情的擊打裡並沒有一絲的懲罰，無論話語怎麼嚴厲，臨到你們的只是幾句在你們來看沒有一點人情味道的話語，無論我的怒氣有多大，臨到你們的仍是教訓之語，並無一點意思要傷害你們，也並無意思要將你們治於死地，這不都是事實嗎？你們知道，現在無論是公義的審判，還是無情的熬煉與刑罰，都是為了拯救，不管現在是要各從其類，還是要顯明各類人，所有的說話、作工都是為了拯救那些真心愛神的人。公義的審判是為了潔淨人，無情的熬煉是為了潔淨人，嚴厲之語或責打都是為了潔淨，都是為了拯救。所以說，如今的拯救方式再不比以往，今天，公義的審判作了你們的拯救，作了你們各從其類的上好的工具，無情的刑罰作了你們的極大的拯救，面對這刑罰、審判你們又有何言語呢？你們從始到終所享受的不都是拯救嗎？」這段話是說，我們要想重生變化成為新人，必須得接受神的審判，得經歷刑罰與熬煉。彼得前書4章17節也說：「因為時候到了，審判要從神的家起首。」人類被撒但敗壞至今已有幾千年了，我們身上的各種敗壞性情，如狂傲、自私、詭詐、惡毒等已經深入到了血液裡、骨子裡，我們隨時隨地都能對神產生觀念，因而抵擋神、背叛神。所以，要想變化成為合神心意的新人，那就得像治癌症一樣，接受神猶如刀劍般的審判，經歷各種試煉熬煉，經歷如同「八十一難」這樣一個脫胎換骨死裡復活般艱難的過程，這些撒但性情才能脫去，最終才能變化成為新人，得以進神的國。箴言書一章三十二節說：「愚頑人安逸，必害己命。」一個真正的基督徒要想重生得著生命，必須具備改變現狀的勇氣和重生的決心，接受主耶穌再來作的審判潔淨的工作，這樣才能使我們真正地得以重生！當然改變是痛苦的，但改變也是必須的。當我們通過改變而重獲新生以後，我們就能領悟「生命」的真正含義，才能與基督一同進入榮耀裡。https://reurl.cc/Znrbop

筆者：小方

相關推薦

【勵志故事】左右手的對話 （有聲文章）

勵志故事：不要做那盲從的羚羊

別人就是你的一面鏡子

坦然正視自己的問題，何嘗不是正確的選擇（有聲文章）

猜你喜歡

兩塊不同命運的石頭

我看到這樣一個故事：在一座山上有兩塊並立的石頭。有一天，第一塊石頭跟第二塊石頭說，它要去外面的世界經歷一番，長長見識。第二塊石頭勸它不要放棄這裡的安逸生活。 但第一塊石頭去意已決。於是，它隨著溪水一路奔跑，途中經歷了很多磨難，但它沒有後悔自己的選擇。 第二塊石頭看到它遭遇太多的挫折與不幸，勸它及…

放下觀念，你會得到意外的收穫⋯⋯

藍藍的天空中點綴著幾朵悠悠的白雲，鳥兒不時地從天空中劃過一道道優美的弧線。惠子與迎新漫步來到公園，躺在綠茵茵的草地上，呼吸著清新的空氣，高興地聊著往事... 突然，迎新側過身對惠子說：「惠子，以往你最愛講故事了，傳福音的時候給人講那些比喻的故事效果也特別好，我還是你的『忠實粉絲』呢！今天，你再給我講…

投入上帝的暖懷，人生變得精彩！（有聲文章）

親愛的弟兄姊妹，主內平安！感謝神的安排讓我們相聚在這裡！相信每個人都有自己的夢想，也曾為此而拼搏，但當遭遇挫折失敗的時候，我們無數次都是在抱怨中度過。朋友！你可否知道，其實人生的答案還有另一種結果！分享文章《投入上帝的暖懷，人生變得精彩！》您將從中得到一份特殊的收穫！ 人生的旅途承載著無數人的…

不做愛抱怨的小金魚

一條小金魚和小夥伴們在一起，但它看誰都不合它的意，於是，它悄悄地離開了夥伴到別處去，路上它遇到了青蛙，青蛙不解地問小金魚：「你要去哪裡？為什麼離開了夥伴，只有你

May napansin ba kayong isang natatanging katunayan mula sa lahat ng mga bersikulo sa Biblia, kasama na ang lahat ng mga kuwento sa Biblia na pinag-usapan natin sa araw na ito? Ginamit ba kailanman ng Diyos ang Kanyang sariling wika upang ipahayag ang Kanyang sariling mga kaisipan o ipaliwanag ang Kanyang pag-ibig at pagkalinga para sa sangkatauhan? May naitala ba tungkol sa Kanya na gumagamit Siya ng karaniwang wika upang sabihin kung gaano Siya nagmamalasakit o umiibig sa sangkatauhan? Hindi! Hindi ba tama yan? Napakarami sa inyo ang nakabasa na ng Biblia o mga librong bukod pa sa Biblia. Mayroon bang sinuman sa inyo ang nakakita ng mga salitang ganoon? Ang sagot ay tiyak na wala! Ibig sabihin, sa mga tala ng Biblia, kasama na ang mga salita ng Diyos o ang pagsasa-dokumento ng Kanyang gawain, hindi kailanman sa anumang kapanahunan o anumang sakop na panahon ginamit ng Diyos ang Kanyang sariling mga pamamaraan upang ilarawan ang Kanyang mga damdamin o ipahayag ang Kanyang pag-ibig at pagkalinga para sa sangkatauhan, ni hindi rin kailanman gumamit ang Diyos ng pananalita o anumang mga kilos upang ipahiwatig ang Kanyang mga nararamdaman at mga emosyon—hindi ba iyan ay isang katunayan? Bakit Ko sinasabi iyon? Bakit Ko kailangang banggitin ito? Dahil ito rin ay nagtataglay ng kagandahan ng Diyos at Kanyang disposisyon. mula sa:" Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo I"

相關

熱門文章與頁面︰熱門文章

• 基督教會大型合唱專輯《國度禮歌　國度降臨在人間》精彩預告 開場踢踏舞
• 日內瓦會議基督徒控訴：以中共為首的極權統治是世界和平的最大攔阻
• 《衝破網羅》精彩片段：牧師長老為何定罪東方閃電
• 東方閃電 | 宗教界荒涼
• 撐香港！歐洲多團體集會抗議中共暴政

近期文章

• 《往事如刺》精彩片段：得救與進天國到底是什麼關係
• 因信得救=永遠得救嗎
• 上帝對人類的末日警示《挪亞的日子已來臨》
• 電影《得勝的凱歌》精彩片段：怎樣分辨當代的法利賽人
• 撐香港！歐洲多團體集會抗議中共暴政

全能神教會 App